Tekstaro de Esperanto

Proverb'ar'o Esperant'a

Laŭ la verk'o Frazeologi'o rus'a-pol'a-franc'a-german'a

Verk'is: M. F. Zamenhof
Traduk'is kaj aranĝ'is L. L. Zamenhof
El'don'ad'o: Librairie Hachette et Ci'e Par'is 1910
Grand'ec'o: 20 p.

La baz'a'n tekst'o'n origin'e en'komput'il'ig'is Karl Pov

Korekt'is ĝi'n Harri Laine.

Mi ĉerp'is la baz'a'n tekst'o'n el http://www.helsink'i.fi/~jslindst/proverb'ar'o.html, sed redukt'is ĝi'n al tiu'j part'o'j, kiu'j aper'is en la origin'a el'don'o. La tekst'o'n en'ret'ig'is Jouko Lindstedt.

Proksim'um'a verk'o'jar'o: 1910

Kre'is la Esperant'a'n tekst'o'n: Zamenhof

Antaŭ'parol'o

En la jar'o 1905 mi'a kar'memor'a patr'o komenc'is la publik'ig'ad'o'n de kvar'lingv'a frazeologi'o-proverb'ar'o, super kiu li labor'is kun am'o en la daŭr'o de long'a temp'o. Ĉar li esprim'is la dezir'o'n, ke li'a verk'o, krom la part'o'j rus'a, pol'a, franc'a kaj german'a, en'hav'u ankaŭ part'o'n Esperant'a'n, tial mi pren'is sur mi'n pret'ig'i tiu'n ĉi part'o'n, kiu est'is el'don'ot'a post'e kun'e kun la part'o'j en la ali'a'j kvar lingv'o'j kaj provizor'e komenc'is el'ir'ad'i per apart'a'j kajer'o'j (paralel'e al la kajer'o'j kvar'lingv'a'j) sub la titol'o “Proverb'ar'o Esperant'a”.

Bedaŭr'ind'e mi'a patr'o mort'is, kiam nur du'on'o de li'a verk'o est'is el'don'it'a (la el'ir'int'a'j kajer'o'j est'as ricev'ebl'a'j ĉe la firm'o Möller kaj Borel en Berlino). La manuskript'o de li'a tut'a verk'o est'as fin'it'a, sed el'don'i ĉiu'j'n kvin part'o'j'n de la verk'o en la nun'a temp'o est'as mal'facil'e; tial mi decid'is el'don'i almenaŭ apart'e la part'o'n Esperant'a'n.

Pret'ig'it'a kiel part'o de verk'o kvin'lingv'a, la “Proverb'ar'o Esperant'a” est'as aranĝ'it'a laŭ la alfabet'a ord'o de tiu part'o, kiu en la dir'it'a verk'o est'as pren'it'a kiel baz'o (la part'o rus'a). Sed por ke oni pov'u facil'e trov'i la proverb'o'j'n, trakt'ant'a'j'n pri ĉia dezir'at'a tem'o, la laŭ'en'hav'e divid'it'a'j grup'o'j da proverb'o'j est'as numer'it'a'j, kaj en la fin'o de la verk'o est'as pres'it'a alfabet'a registr'o de tem'o'j, kun montr'o de la numer'o'j, sub kiu'j oni pov'as trov'i ĉiu'n apart'a'n tem'o'n.

L.L. ZAMENHOF.

Proverb'ar'o Esperant'a

Pek'o kaj erar'o est'as ec'o'j de l’ hom'ar'o.

Nur tiu ne erar'as, kiu neniam i'o'n far'as.

Kiu ĉe l’ voj'o konstru'as, tiu'n ĉiu instru'as.

Ankoraŭ neni'u plaĉ'is al ĉiu.

1. – Traf'e aŭ mal'traf'e. Mi blind'e paf'os, ebl'e traf'os.
2. – Hazard'o est'as mal'bon'a gard'o. Esper'o pan'o'n ne don'as. Mal'pli esper'u, pli konsider'u. Fid'ant'a al vort'o atend'as ĝis mort'o.
3. – Kiu ne risk'as, tiu ne gajn'as. Esper'o postul'as ofer'o'n. Esper'o kaj pacienc'o konduk'as al potenc'o.
4. – Komenc'i de Adamo. Dron'i en detal'o'j.
5. – De'met'i de si la antikv'a'n Adamon.
6. – Komenc'o bon'a – labor'o du'on'a. Unu'a paŝ'o ir'o'n direkt'as. Plej grand'a potenc'o kuŝ'as en la komenc'o.
7. – Ĝi est'as por mi ĥin'a scienc'o. Ĝi est'as por mi volapuk'aĵ'o. Nun fin'iĝ'as mi'a kler'ec'o. Ven'is fin'o al mi'a latin'o.
8. – Li neniam venk'is la alfabet'o'n. Li est'as kompetent'a, kiel best'o pri arĝent'o. Li kompren'as predik'o'n, kiel bov'o muzik'o'n.
9. – Li ŝvit'as ankoraŭ super la alfabet'o. Li ne el'ramp'is ankoraŭ el la vind'o'j.
10. – Ne'leĝ'e akir'it'a ne est'as profit'a. Kiu fremd'a'n avid'as, propr'a'n for'perd'as. Kiu rab'i el'ir'as, oft'e nud'a re'ven'as.
11. – Man'o man'o'n lav'as. Serv'o postul'as re'serv'o'n. Kvit'iĝ'as serv'o per re'serv'o. Raz'ist'o raz'ist'o'n raz'as. Vi mi'n manĝ'ig'os, mi vi'n trink'ig'os.
12. – Okul'o de mastr'o pli ol ben'o de pastr'o. Ne fid'u fidel'ul'o'n, fid'u propr'a'n okul'o'n. Unu vid'o taŭg'as pli ol dek aŭd'o'j.
13. – Pastr'o'n nutr'as preĝ'ej'o. Meti'o lac'ig'as, meti'o viv'ig'as.
14. – Mon'o plen'um'as ĉiu'j'n ofic'o'j'n. Plej cert'a labor'o – labor'o per or'o. Por la mon'o pastr'a preĝ'o, por la mon'o romp’ de leĝ'o. Nask'iĝ'u, edz'iĝ'u kaj mort'u – ĉiam mon'o'n al'port'u. Al tiu ĉio ced'as, kiu mon'o'n posed'as.
15. – Apud plen'a manĝ'o'tabl'o ĉiu est'as tre afabl'a. Sak'o ne son'as – amik'o ne kon'as. Kiu hav'as or'o'n, hav'as honor'o'n. Riĉ'ul'o hav'as grand'a'n parenc'ar'o'n. Kiu hav'as neni'o'n, est'as neni'o. Ven'as profit'o – ven'as merit'o.
16. – Kiu domaĝ'as groŝ'o'n, perd'as la tut'a'n poŝ'o'n. Avar'ul'o pag'as du'obl'e. Patr'o'j avar'as, infan'o'j mal'ŝpar'as. Di'o ne ricev'is, diabl'o for'lev'is.
17. – Petro korn'o'j'n ten'as, Paŭlo lakt'o'n pren'as.
18. – Groŝ'o'n ŝtel'is – ho, ŝtel'ist'o! mil'o'j'n ŝtel'is – financ'ist'o. Ŝtel'et'ist'o'n oni bat'as, ŝtel'eg'ist'o'n oni ŝat'as.
19. – Por riĉ'ul'o fast'o – por mal'riĉ'ul'o fest'o. Pli bon'a io ol neni'o. Al mal'riĉ'ul'o ov'o kiel al riĉ'ul'o bov'o.
20. – Rost'it'a kolomb'et'o ne flug'as al buŝ'et'o. Vort'o'j sak'o'n ne plen'ig'as. Amen'o diabl'o'n ne for'pel'as. Sen labor'o ne ven'as or'o. Ne ven'os rat'o mem al la kat'o. Ne gut'as miel'o el la ĉiel'o.
21. – Tra'flug'is anĝel'o preter orel'o. Post bru'a vent'o subit'a silent'o.
22. – Pluv'o en April'o – por la ter'o util'o.
23. – Komenc'o April'a – tromp'o facil'a.
24. – April'a veter'o – tromp'a aer'o.
25. – Mezur'i laŭ si'a metr'o. Ĉio'n rigard'i tra si'a person'a vitr'o.
26. – Lern'u jun'a – vi sci'os mal'jun'a. Se Peĉjo ne sem'os, Petro ne rikolt'os. Kiu ne est'is kaporal'o, ne est'os general'o.
27. – Per pacienc'o ven'as scienc'o. Post sufer'o ven'as prosper'o.
28. – Ne pov'as ĉiu hom'o est'i pap’ en Romo. Kiu'n la sort'o kares'os, tiu sukces'os.
29. – Kia son'o, tia re'son'o. Kia demand'o, tia respond'o. Kiu ĉio'n sen'pri'pens'e parol'as, aŭd'os tio'n, kio'n li ne vol'as. Kiu sem'as vent'o'n, rikolt'os fulm'o'tondr'o'n. Kiu regal'as per ŝton'o'j, tiu'n oni dank'as per baston'o'j. Kia la sem'o, tia la rikolt'o. Kia ag'o, tia pag'o.
30. – Ne help'as spegul'o al mal'bel'ul'o.
31. – Urs'o'n al miel'o oni ne tir'as per orel'o. Petro rifuz'as, Paŭlo ek'uz'as. Ju pli da bru'o, des mal'pli da ĝu'o. Vir'in'o el'iĝ'is, kaleŝ'o sen'pez'iĝ'is.
32. – En trankvil'a veter'o ĉiu rem'as sen danĝer'o.
33. – Kie reg'as vir'in'o, mal'bon'a est'as la fin'o. Se edz'in'o ordon'as, dom'o ord'o'n ne kon'as.
34. – Ne spic'iĝ'as manĝ'o de mastr'in'a bel'ec'o. Edz'in’ admir'at'a – edz'o mal'sat'a.
35. – Vir'in'o sci'as – tut'a mond'o sci'as.
36. – Kie diabl'o ne pov'as, tie'n vir'in'o'n li ŝov'as.
37. – La plej danĝer'a hom'o – mal'bon'a in’ en dom'o. Mal'bon'a vir'in'o diabl'o'n super'as. Vir'in'o koler'a pli ol hund'o danĝer'a. Vir'in'a lang'o buĉ'as sen sang'o. Ne ekzist'as sav'o kontraŭ mal'bon'a vir'in'o.
38. – Vir'in'o hav'as har'o'n long'a'n kaj saĝ'o'n mal'long'a'n.
39. – Vir'in'a plor'o sen valor'o. Larm'o vir'in'a baldaŭ sek'iĝ'as.
40. – Rol’ de vir'in'o – bon'a mastr'in'o. Virt'a vir'in'o strat'o'n ne kon'as.
41. – Ĉiu est'is jun'ul'o, ĉiu est'is pek'ul'o. Pag'as mal'jun'a'j jar'o'j por jun'a'j erar'o'j. Jun'ec'o ne sci'as, mal'jun'ec'o ne pov'as.
42. – Jen hav'u! Jen star'as la bov'o'j antaŭ la mont'o!
43. – Ĝi hav'as ankoraŭ sign'o'n de demand'o. Ĝi est'as ankoraŭ vort'o'j de orakol'o. La sigel'o ankoraŭ ne est'as met'it'a.
44. – Bon'e tiu sid'as, al kiu la sort'o rid'as. Facil'e est'as danc'i, se la feliĉ'o kant'as. Nev'o de pap'o facil'e far'iĝ'as kardinal'o. Al protekt'o kaj fort'o help'as la sort'o.
45. – Ĉerp'i akv'o'n per kribr'il'o. Bat'ad'i la vent'o'n. Melk'i kapr'o'vir'o'n. Kalkul'i muŝ'o'j'n. Tord'i ŝnur'o'j'n el sabl'o. Verŝ'i aer'o'n al aer'o.
46. – Tro'a petol'o danĝer'a al kol'o. Rid'o maten'e – plor'o vesper'e. Tro da liber'o konduk'as al mizer'o. Tro salt'as la rat'o – ĝi'n kapt'as la kat'o. Se bird'o tro bek'as, la kat'o'n ĝi vek'as.
47. – Oni tond'as ŝaf'in'o'j'n, trem'as la ŝaf'o'j. Por Paŭlo spert'o – por Petro avert'o. Al hund'o baston'o – al hom’ lecion'o.
48. – Kia reg'ant'o, tia serv'ant'o. Kia paroĥ'estr'o, tia paroĥ'o. Kia drap'o, tia vest'o.
49. – Kio mi'a, tio bon'a.
50. – Eminent'a ŝuld'ant'o – mal'bon'a pag'ant'o.
51. – Oft'a fest'o – mal'plen'a kest'o. Imit'i grand'sinjor'o'n – perd'i baldaŭ la or'o'n. Ĉe vest'o velur'a sufer'as stomak'o. De rigard'o tro alt'a mal'san'iĝ'as okul'o. Viv'o sen moder'o konduk'as al mizer'o. Viv'u stomak'o laŭ stat'o de l’ sak'o. Ne viv'u kiel vi vol'as, viv'u kiel vi pov'as. Est'u ĉap'o laŭ la kap'o.
52. – Ne long'e sinjor'a daŭr'as favor'o. Sinjor'o kares'as, sed baldaŭ ĉes'as.
53. – Ĉiu hav'as si'a'n propr'a'n gust'o'n. Ĉiu baron'o hav'as si'a'n kapric'o'n.
54. – Ĉiu tajlor'o hav'as si'a'n tranĉ'manier'o'n.
55. – Akir'o kaj perd'o rajd'as du'op'e. En'spez'o postul'as el'spez'o'n. Temp'o pren'as, temp'o pag'as. Hodiaŭ supr'e, morgaŭ mal'supr'e. Kiel akir'it'e, tiel perd'it'e.
56. – Pli bon'a io, ol neni'o. Pli bon'e mal'mult'e gajn'i, ol mult'e perd'i. De ŝaf'o sen'lan'a eĉ lan'er'o taŭg'as.
57. – Bon'a glor'o pli valor'as ol or'o.
58. – Est'i sub la ŝu'o (de si'a edz'in'o).
59. – Inter la blind'ul'o'j reĝ'as la strab'ul'o'j. Se hom'o'j mank'as, infan'o ankaŭ est'as hom'o. Se for'est'as la sun'o, sufiĉ'as la lun'o. El la mizer'o oni dev'as far'i virt'o'n. Mien'o fier'a al lud'o mizer'a.
60. – Laŭd'u bel'ec'o'n de l’ mar'o, sed ĉe rand'o de arb'ar'o. Laŭd'u la mar'o'n, sed rest'u sur ter'o.
61. – En mal'facil'a hor'o eĉ groŝ’ est'as valor'o. Gard'u kandel'o'n por la nokt'o. Groŝ'o ŝpar'it'a neniam perd'iĝ'as. Ŝpar'u kiam bon'e, vi hav'os kiam bezon'e.
62. – Danĝer'a est'as bov'o antaŭ'e, ĉeval'o mal'antaŭ'e, kaj mal'saĝ'ul'o de ĉiu'j flank'o'j.
63. – Ŝpar'u groŝ'o'n – vi hav'os plen'a'n poŝ'o'n. Kiu groŝ'o'n ne respekt'as, riĉ'ec'o'n ne kolekt'as. Riĉ'ig'as ne en'spez'o, sed prudent'a el'spez'o. Kiu groŝ'o'n ne honor'as, eĉ du'on'groŝ'o'n ne valor'as.
64. – Si'n'gard'em'a'n Di'o gard'as. Kiu si'n gard'as, tiu si'n sav'as. Gard'at'a'n ŝaf'o'n eĉ lup'o tim'as. Ne kon'ant'e la profund'ec'o'n, ne ir'u en la river'o'n.
65. – Sen regal'o ne est'as bal'o. Ĉe tabl'o mal'plen'a babil'o ne flu'as. Mal'sat'a stomak'o orel'o'n ne hav'as. Mal'sat'ul'o'n la fabl'o'j ne nutr'os. Tabl'o'n ornam'as ne tuk'o, sed kuk'o. Ne kares'u per man'o, sed kares'u per pan'o.
66. – Kun kiu vi fest'as, tia vi est'as. Eĉ plej bon'a'n ŝip'o'n mal'bon'ig'as la vent'o'j. Kia'j koleg'o'j, tia'j kutim'o'j. Kun kiu vi kun'iĝ'as, tia vi far'iĝ'as.
67. – Rigard'i mal'afabl'e. Plen'blov'i la lip'o'j'n.
68. – Ĵet'i perl'o'j'n antaŭ la pork'o'j'n. Ne por lup'o est'as sup'o.
69. – Kiu bat'as edz'in'o'n, tiu vund'as si'n mem.
70. – Help'as krak'o kontraŭ atak'o. Vaz'o romp'it'a long'e si'n ten'as. Sen'fort'ul'o'j long'e viv'as.
71. – Sufer'int'o pli valor'as, ol lern'int'o. Ni forges'as avert'o'n, ni memor'as la spert'o'n. Bat'it'a kompren'as alud'o'n. Brog'it'a eĉ sur akv'o'n blov'as. Kornik'o vund'it'a propr'a'n vost'o'n tim'as. Saĝ'a hund'o post la vund'o.
72. – Voj'o'n bat'it'a'n herb'o ne kovr'as. Ŝlos'il'o uz'at'a rust'o'n ne kon'as. Akv'o kur'a – akv'o pur'a.
73. – Kio far'iĝ'is, jam ne re'far'iĝ'os. Kio pas'is, ne re'ven'os. Kontraŭ far'o far'it'a ne help'as medit'o. Al fiŝ’ kuir'it'a jam akv'o ne help'os. Ĝi help'os kiel hirud’ al mort'int'o.
74. – Kiu bat'i dezir'as, trov'as baston'o'n. Por ŝaf'o'n for'manĝ'i, lup'o trov'os pretekst'o'n. Por hund'o'n dron'ig'i, oni nom'as ĝi'n rabi'a. Mus'o la kat'o'n ĉiam ofend'is.
75. – Sieĝ'i ies pord'o'n. El'bat'ad'i ies sojl'o'n.
76. – Bat'ad'i kiel fiŝ'o kontraŭ glaci'o. Barakt'i kiel fiŝ'o ekster la akv'o. Turn'iĝ'ad'i kiel serpent'o. Kur'ad'i kiel venen'it'a mus'o. Kurb'iĝ'ad'i kiel diabl'o en akv'o ben'it'a. Batal'ad'i kontraŭ la sort'o.
77. – Baston'o bat'as, baston'o re'salt'as. Vent'o send'it'a tondr'o'n re'port'os.
78. – Per mon'o, ne per man'o pun'u vilaĝ'an'o'n.
79. – Am'o kaj pun'o loĝ'as komun'e.
80. – Oni bat'as, mal'kares'as, kaj eĉ plor'i ne permes'as. Bat'ant'o pov'as argument'i, batat'o dev'as silent'i.
81. – Oni bat'as per vip'o, por ke sent'u la rip'o. Oni bat'as ne la aĝ'o'n, sed la vizaĝ'o'n.
82. – Mal'pac'ul'o'n ĉiu bat'as. Mord'ant'a'j hund'o'j kur'as ĉiam kun vund'o'j. Fremd'a'n dors'o'n baston'i – ankaŭ si'a'n don'i.
83. – Petro parol'as sen direkt'o, sed Paŭlo konjekt'u. Ŝerc'e dir'it'e, cel'e pens'it'e.
84. – Venk'it'o'n oni ne bat'as. Pek'int'o pent'as, koler'o silent'as. Ne ir'as hak'il'o al kol'o humil'a. Pek'o mal'nov'a perd'as pek'ec'o'n. Fil'o konfes'is – patr'o forges'is.
85. – Du milit'as – tri'a profit'as.
86. – Nebul'ig'i la okul'o'j'n. Ĵet'i polv'o'n en la okul'o'j'n.
87. – Ne ĉio bril'ant'a est'as diamant'o. Ŝajn'o tromp'as. Ne ĉio util'as, kio bril'as.
88. – Li est'as preskaŭ mi'a frat'o: nep'o de kuz'o de onkl'o de kon'at'o. Parenc'o per Adamo.
89. – Pli bon'a amik'o intim'a, ol parenc'o mal'proksim'a. Pli bon'a apud'e najbar'o, ol frat'o post arb'ar'o.
90. – Pli valor'as propr'a ĉemiz'o, ol fremd'a plen'a valiz'o. Ĉiu por si mem est'as la plej kar'a. Pli kar'a kap'o ol ĉap'o. Pronom'o'j “mi'a” “mi'n” kaj “mi” en mond'o reĝ'as ĉiam tri.
91. – Vid'as okul'o, sed man'o ne traf'as. Proksim'a kubut'o, sed ne por la buŝ'o.
92. – Pri la lup'o rakont'o, kaj la lup'o renkont'e. Ne pentr'u diabl'o'n sur la mur'o.
93. – Preĝ'ej'o proksim'a, sed Di'o mal'proksim'a.
94. – Apud propr'a dom'o ŝtel'ist'o ne ŝtel'as.
95. – Li hav'as la kap'o'n sur ĝust'a lok'o. Naiv'ul'o'j jam ne ekzist'as.
96. – Ne est'as pied'ir'ant'o koleg'o al rajd'ant'o. Mal'riĉ'ul'o parenc'o'j'n ne hav'as. Riĉ'ul'o kiel fajr'o proksim'e brul'ig'as, mal'proksim'e ne varm'ig'as. Por pot’ argil'a pot'o fer'a est'as najbar'o danĝer'a.
97. – Riĉ'a zorg'as pri ĉampan'o, mal'riĉ'a pri pan'o.
98. – Riĉ'ec'o est'as frat'o de fier'ec'o. Riĉ'ul'o hav'as korn'o'j'n, mal'riĉ'ul'o dorn'o'j'n. Riĉ'ul'o vetur'as, mal'riĉ'ul'o kur'as.
99. – Kiu ne akir'as, kiam li pov'as, tiu post'e dezir'as, sed jam ne re'trov'as. Tro elekt'em'a ricev'as neni'o'n. Pli bon'a – est'as mal'amik'o de bon'a. Ŝir'u roz'o'j'n en somer'o, ĉar en vintr'o ili ne est'os.
100. – Tro rapid'a riĉ'iĝ'o diabl'o'n ĝoj'ig'as. For konscienc'o, ven'os potenc'o. Fast'o kaj preĝ'o riĉ'ec'o'n ne don'as.
101. – Oni viv'as ne kun mon'o, sed kun person'o. Grand'a dot'o kaj or'o, sed mank'as la kor'o. Dot'o kor'o'n ne varm'ig'as.
102. – Riĉ'ec'o sen gvid'o kiel ĉeval'o sen brid'o. Pli bon'a hom'o sen mon'o, ol mon'o sen hom'o.
103. – Riĉ'a prepar'o, sed pov'o avar'a. Kio'n mi pov'as, tio'n mi el'ŝov'as. Nur pan'o kun fromaĝ'o, sed afabl'a vizaĝ'o.
104. – Bov'id'o'n mi atend'is, infan'o'n Di'o send'is. Al mal'riĉ'ul'o infan'o'j ne mank'as.
105. – Vilaĝ'an'o kredit'as, vilaĝ'estr'o prunt'as. Festen'o kaj ĉas'o kaj da ŝuld'o'j amas'o.
106. – Al mon'o kaj fort'o humil'iĝ'as la sort'o. Ju pli da hav'o, des pli da prav'o.
107. – Kiu riĉ'iĝ'as, tiu fier'iĝ'as. Sklav'o kun fort'a man'o est'as plej grand'a tiran'o. Se mal'riĉ'ul'o sukces'as, li ĉiu'j'n forges'as. Al sklav'o mon’ ne est'as sav'o – li ĉiam rest'as sklav'o.
108. – Tri'o plaĉ'as al Di'o.
109. – Se am'as Di'o, prosper'as ĉio.
110. – Di'o bat'as, Di'o kompat'as. Sonĝ'o terur'as, sonĝ'o for'kur'as.
111. – Ankoraŭ Di'o ne dorm'as.
112. – Di'o pun'as laŭ la fort'o'j.
113. – Di'o long'e pacienc'as, sed sever'e rekompenc'as.
114. – Di'o orf'o'j'n ne forges'as. Kun Di'o vi ir'os ĉi'e'n, sen Di'o neni'e'n. Se Di'o ne vol'as, sankt'ul'o ne help'os.
115. – Di'o don'is buŝ'o'n, Di'o don'os manĝ'o'n. Di'o don'is infan'o'n, Di'o don'os por ĝi pan'o'n. Se Di'o ordon'os, eĉ ŝton’ lakt'o'n don'os.
116. – Ĉirkaŭ sankt'ul'o'j diabl'o'j vag'as.
117. – Ne ating'os kri'o ĝis la tron'o de Di'o. Sen'far'a plend'o ne est'as defend'o. Reĝ'o donac'is, sed polic'o minac'as.
118. – Kontraŭ bat'o sen'atend'a ekzist'as neni'a defend'o. Ne atend'is, ne esper'is – mal'feliĉ'o aper'is. Mal'feliĉ'o ven'as sen al'vok'o.
119. – Ĉiu por si – por ĉiu'j Di’.
120. – Serv'o al Di'o van'a ne rest'as. Ni labor'u kaj esper'u.
121. – Al Di'o serv'u, diabl'o'n rezerv'u. Di'o'n laŭd'u kaj diabl'o'n aplaŭd'u.
122. – Di'o'n fid'u, sed sen'far'e ne sid'u. Preĝ'o'n far'u, sed farun'o'n prepar'u. Infan'o ne kri'as, patr'in'o ne sci'as.
123. – Ne sankt'ul'o'j pot'o'j'n far'as.
124. – Nek por bak'i, nek por hak'i.
125. – Danĝer'o sieĝ'as, al Di'o ni preĝ'as – danĝer'o ĉes'as, ni Di'o'n forges'as. Dron'ant'o dom'o'n propon'as, sav'it'o eĉ brik'o'n ne don'as.
126. – Kiu'n reĝ'o protekt'as, tiu'n ministr'o elekt'as.
127. – Di'o pun'i dezir'as, li la saĝ'o'n for'tir'as.
128. – Di'o don'is ofic'o'n, Di'o don'as prudent'o'n.
129. – Kie tim'o, tie hont'o. Kiu hont'as neni'o'n, ne tim'as Di'o'n.
130. – Fort'e sid'as, kiu Di'o'n fid'as. Di'o ne perfid'as, se hom'o li'n fid'as.
131. – Eĉ inter pi'ul'o'j ne mank'as pek'ul'o'j.
132. – Hom'o propon'as, Di'o dispon'as. Hom'o paf'as, Di'o traf'as. Hom'o esper'as, mort'o aper'as.
133. – Kontraŭ vol'o de Di'o help'os neni'o. Di'o ĝust'e far'as, neniam erar'as.
134. – Kontraŭ hom'o fier'a Di'o est'as sever'a. Al pork'o Di'o korn'o'j'n ne don'as.
135. – Ĵur'i per la barb'o de l’ profet'o. Ĵur'i kaj re'ĵur'i.
136. – Ju pli da ĵur'o'j, des pli da suspekt'o. Tro fort'a ĵur'o – la afer'o ne pur'a.
137. – Far'i al iu bon'a'n lav'o'n. Tan'i al iu la haŭt'o'n. Far'i al iu predik'o'n pri mor'o'j.
138. – Okul'o ne atent'as, dors'o ek'sent'as. Okul'o ne vid'is – pag'u la sak'o.
139. – Naz'o supr'e'n, vent'o antaŭ'e'n. Fier'a mien'o – kap'o mal'plen'a.
140. – De fremd'a dent'o ni dolor'o'n ne sent'as. Propr'a sufer'o – plej grand'a sur ter'o. Fremd'a mizer'o – rid'ind'a afer'o.
141. – Kio dolor'as, pri tio ni plor'as. Kor'o tro plen'a – buŝ'o parol'as. Kor'o plen'iĝ'as – lang'o mov'iĝ'as.
142. – Al lok'o dolor'a ni man'o'n etend'as – al lok'o ĉarm'a okul'o'j'n ni send'as. Kie juk'as, tie ni grat'as.
143. – Tajlor'o krim'is, bot'ist'o pend'as. Pag'i por fremd'a festen'o. Li hav'is viand'o'n, mi hav'is nur ost'o'n – li hav'is la ĝu'o'n, mi pag'is la kost'o'n.
144. – Mal'san'a'n demand'u, al san'a don'u.
145. – Mal'san'o ven'as rapid'e, for'ir'as rigid'e. Mal'feliĉ'o ven'as rajd'e, for'ir'as pied'e.
146. – Por long'a mal'san'o kurac’ est'as van'a. Tro long'a sufer'o – mal'grand'a esper'o.
147. – Ĉiu hav'as si'a'n verm'o'n. Najbar'o ne ĝem'as, kiam bot'o ni'n prem'as.
148. – Fiŝ'o pli grand'a mal'grand'a'n en'glut'as.
149. – Fiŝ'o grand'a naĝ'as profund'e. Grand'a'j mal'bon'o'j – grand'a'j rimed'o'j. Grand'a ŝip'o bezon'as profund'o'n.
150. – Grand'a nub'o, mal'grand'a pluv'o. Mont'o graved'iĝ'is, mus'o nask'iĝ'is. Grand'a teler'o, mal'plen'a kuler'o.
151. – Ju pli da babil'ad'o, des pli da pek'ad'o. Kiu mult'e babil'as, pens'as mal'mult'e.
152. – Grand'a ofic'o – grand'a'j zorg'o'j. Ju pli da honor'o, des pli da labor'o.
153. – Barb'o el'kresk'is, sed saĝ'o'n ne nask'is. Barb'o potenc'a, sed kap'o sen'senc'a. Kresk'o mamut'a, sed saĝ'o liliput'a.
154. – En buŝ'o Bibli'o, en kor'o mal'pi'o. Vizaĝ'o de Katon'o, sed virt'o de fripon'o. Vizaĝ'o sen kulp'o, sed kor'o de vulp'o. Lang'o miel'a, sed kor'o kruel'a. Per lang'o flat'as, per man'o bat'as.
155. – Griz'a barb'o saĝ'o'n ne atest'as.
156. – Saĝ'o barb'o'n ne atend'as.
157. – Plen'a glas'o da vin'o, sed kun gut'o da venen'o. Unu ov'o mal'bon'a tut'a'n manĝ'o'n difekt'as. Unu fav'a ŝaf'o tut'a'n ŝaf'ar'o'n infekt'as.
158. – Barel'o mal'plen'a son'as plej laŭt'e. Rad'o mal'bon'a knar'as plej mult'e. Kiu neni'o'n valor'as, plej mult'e si'n glor'as.
159. – Sak'o'n kun tru'o vi neniam plen'ig'os. Al kav'o sen'fund'a ŝtop'ad'o ne help'as.
160. – Tim'i si'a'n propr'a'n ombr'o'n. Kur'i de si'a propr'a korp'o.
161. – Kiu tim'as best'ar'o'n, ne ir'u arb'ar'o'n.
162. – Respekt'u Di'o'n kaj reĝ'o'n kaj obe'u la leĝ'o'n.
163. – Ne tim'u hund'o'n boj'ant'a'n, tim'u hund'o'n silent'a'n. Kiu boj'as, ne mord'as.
164. – Ne tim'u tranĉ'il'o'n, tim'u babil'o'n. Vund'o pas'as, vort'o rest'as. Lang'a vund'o plej profund'a.
165. – Kiu ne krim'as, tiu ne tim'as.
166. – Ne mar'o dron'ig'as ŝip'o'n, sed la vent'o'j. Ne juĝ'o kondamn'as, sed juĝ'ant'o. Juĝ'ant'o decid'as, kiel li vid'as.
167. – Boj'as hund'o sen pun'o eĉ kontraŭ la sun'o. Insult'o ne al'glu'iĝ'as. Hund'o boj'as, hom'o voj'as.
168. – Disput'u komenc'e – vi ne mal'pac'os en fin'o. Antaŭ'parol'o liber'ig'as de post'parol'o. Kiu demand'as, tiu ne erar'as.
169. – Kontraŭ pek'o batal'u, sed pek'ant'o'n ne tuŝ'u.
170. – Ge'am'ant'o'j si'n pik'as. Bat'o de patr'in'o ne long'e dolor'as.
171. – Koler'o prav'ec'o'n ne don'as. Per insult'o kaj koler'o ne klar'iĝ'as afer'o. Kiu koler'as, tiu ne prosper'as.
172. – Sinjor'o'j si'n bat'as, serv'ant'o'j vund'o'j'n ricev'as. Kap'o pek'as, pied'o'j sufer'as.
173. – Bat'o de frat'o est'as sen kompat'o. Est'int'a'j amik'o'j plej kruel'e mal'pac'as.
174. – Oni pren'as avid'e, oni re'don'as mal'rapid'e. Oni pren'as per man'o'j, re'don'as per pied'o'j. Prunt'o amik'o'n for'pel'as. Sel'ant'e ĉeval'o'n, oni ĝi'n kares'as.
175. – Vi am'as pren'i, am'u re'don'i.
176. – Li ŝtel'as de najbar'o, por don'i al altar'o.
177. – Traf'i per la parol'o rekt'e en la vizaĝ'o'n. Dir'i al iu nud'a'n ver'o'n.
178. – Pere'is ŝaf'in'o, pere'u ankaŭ la ŝaf'id'o. For'flu'u infan'o kun'e kun la ban'o.
179. – Bon'o far'it'a ne est'as perd'it'a.
180. – Stomak'o ne est'as spegul'o: kio'n ĝi manĝ'is, ne vid'as okul'o.
181. – Titol'o sen mon'o – sen'signif'a son'o. Sur la ventr'o velur'o, en la ventr'o murmur'o. Tabl'o festen'a, sed teler'o mal'plen'a.
182. – Mal'bon'e kaŝ'it'a ŝtel'ist'o'n incit'as. Okaz'o kre'as ŝtel'ist'o'n.
183. – Ventr'o mal'sat'a orel'o'n ne hav'as.
184. – Sat'a stomak'o ne lern'as volont'e.
185. – Nud'a kaj krud'a, sen groŝ'o en poŝ'o. Mal'riĉ'a kiel mus'o preĝ'ej'a.
186. – Bel'a'j rakont'o'j el trans la mont'o'j. En land'o'j trans'mar'a'j est'as or'a'j arb'ar'o'j. Pri land'o mal'proksim'a est'as bon'e mensog'i.
187. – Lern'ad'o sen frukt'o'j ne rest'as. Spert'a man'o ne rest'as sen pan'o.
188. – Ĝi est'as ankoraŭ paser'o en aer'o. Ankoraŭ la ezok'o ne est'as sur la hok'o. Ĝi ne el'ir'is ankoraŭ el mal'proksim'a nebul'o.
189. – Ne ir'u faden'o antaŭ kudr'il'o. Rest'u tajlor'o ĉe vi'a labor'o. Al grand'a'j sinjor'o'j grand'a'j honor'o'j.
190. – Far'i aplaŭd'o'n sur la vang'o'n.
191. – Al la paper'o ne mank'as toler'o. Plum'o ne sent'as, paper'o silent'as.
192. – Ne demand'u scienc'ul'o'n, demand'u spert'ul'o'n.
193. – Pri tio jam ĉiu'j paser'o'j babil'as.
194. – Sort'o don'as favor'o'n, sort'o don'as dolor'o'n.
195. – Obstin'a kiel kapr'o. Li'n tuŝ'as nek admon'o, nek ordon'o.
196. – Bedaŭr'o kaj ĉagren'o ŝuld'o'n ne kovr'as.
197. – Melk'u bov'o'n sen'fin'e, li lakt'o'n ne don'os. Draŝ'i fojn'o'n. Lav'u tut'a'n jar'o'n, negr'o ne blank'iĝ'os.
198. – For'vetur'is mal'saĝ'a, re'ven'is nur pli aĝ'a. For'vetur'is azen'id'o kaj re'ven'is azen'o.
199. – Ricev'os vulp'o por si'a kulp'o. Ven'os ŝtel'ist'o al la juĝ'ist'o.
200. – Ankoraŭ neni'u evit'is la sort'o'n. Se decid'os la sort'o, help'os neni'a fort'o. Pend'ont'o ne dron'os.
201. – Hav'i vinagr'o'n en la mien'o.
202. – Hav'i mal'profit'o'n.
203. – Est'i en si'a element'o.
204. – Hav'i varm'a'n lok'o'n.
205. – Est'i inter martel'o kaj ambos'o.
206. – Est'i en Romo kaj ne vid'i la Pap'o'n.
207. – Tiel est'as, tiel rest'as.
208. – Far'it'a ne re'far'iĝ'os. Far'it'a – el'strek'it'a. Fal'is el man'o – pren'u satan'o. For el la man'o'j – for el kalkul'o.
209. – Liver'u nur pan'o'n, manĝ'ont'o'j si'n trov'os. Ju pli da don'o'j, des pli da amik'o'j. Tabl'o kovr'it'a far'as amik'o'j'n. Kie pan'o est'as, tie mus'o'j ne mank'as. El'met'u miel'o'n, muŝ'o'j al'flug'os.
210. – Mal'aper'is, kiel vapor'o. Li jam est'as trans mont'o'j kaj mar'o. Kapt'u li'n kiel for'flug'int'a'n vent'o'n. Li for'pel'is si'a'j'n pied'o'j'n. Mal'aper'is kiel ŝton'o en mar'o'n. Dir'is kaj for'ir'is. Li paf'is si'n for. For'sav'is si'a'n korp'o'n kaj anim'o'n.
211. – Sen atend'o, sen esper'o ven'is mizer'o. El klar'a ĉiel'o tondr'o ek'bat'is. Mank'is al Petro klopod'o'j, li aĉet'is al si dom'o'n.
212. – Mal'saĝ'o est'as najbar'o de mizer'o. Plej danĝer'a mal'san'o est'as mank'o de saĝ'o. En mizer'o eĉ saĝ'ul'o est'as mal'saĝ'a.
213. – Per bezon'o ven'as mon'o. Mizer'o instru'as. Mal'sat'o don'as sprit'o'n. Kiu dev'as, tiu pov'as. Se stomak'o dolor'as, kap'o labor'as.
214. – Mal'feliĉ'o mal'oft'e ven'as sol'e. Mal'feliĉ'o ven'as, mal'feliĉ'o'n kun'tren'as. Mal'feliĉ'o'j kaj bat'o'j ven'as ĉiam kun frat'o'j. Komenc'iĝ'is mizer'o, ĝi ven'as per pord'o kaj fenestr'o'j. Kie mal'dik'e, tie romp'iĝ'as. Ŝip'o'n romp'it'a'n ĉiu'j vent'o'j atak'as. Fend'it'a lign'o facil'e ek'brul'as.
215. – Mizer'o sur mizer'o. Mar'o da mizer'o'j. Tie ĉi mal'bon'e, tie ne'bon'e. Kie'n vi vi'n turn'os, ĉie mal'bon'e. Situaci'o sen el'ir'o. Nek help'ebl'e, nek konsil'ebl'e. Konsil'u kiu pov'as.
216. – Mal'feliĉ'o komun'a est'as mal'pli prem'ant'a. Konsol'iĝ'as mizer'ul'o, se li est'as ne sol'a. En kompani'o eĉ mort'o facil'iĝ'as. En amas'o eĉ mort'o est'as pli gaj'a.
217. – En plej alt'a mizer'o al Di'o esper'u. Mizer'o plej ekstrem'e, Di'o plej proksim'e. Por ŝaf'o tond'it'a Di'o vent'o'n moder'ig'as.
218. – Pel'u mizer'o'n tra l’ pord'o, ĝi re'ven'os tra l’ fenestr'o.
219. – Fremd'a mizer'o ne est'as sufer'o. Kiu mizer'o'n ne hav'is, mizer'o'n ne kon'as. Nur sufer'int'o ŝat'as feliĉ'o'n. Fremd'a korp'o ne dolor'as. Oni mar'o'n admir'as, se oni mar'o'n ne ir'as.
220. – Mizer'o far'as vizit'o'n, ne atend'ant'e invit'o'n. Kontraŭ mal'feliĉ'o'j bar'o ne ekzist'as. Mal'feliĉ'o kaj pek'o lev'iĝ'as sen vek'o. Neni'u sci'as, kio morgaŭ li'n traf'os. Hodiaŭ festen'e, morgaŭ mal'plen'e. Sort'o oft'e al'send'as, kio'n oni ne atend'as. Hodiaŭ fort'o, morgaŭ mort'o.
221. – Ne vek'u mal'feliĉ'o'n, kiam ĝi dorm'as. Ne vok'u diabl'o'n, ĉar li pov'as aper'i. Ne el'vok'u lup'o'n el la arb'ar'o. Mal'feliĉ'o si'n ne ĝen'as, far'u gest'o'n – ĝi tuj ven'as.
222. – Dek'o da pek'o'j – unu la pun'o. Du mort'o'j'n vi ne hav'os, de unu vi vi'n ne sav'os. De unu bov'o oni du fel'o'j'n ne de'ŝir'as.
223. – Fremd'a mal'feliĉ'o instru'as. Ni'n instru'as erar'o, kiu'n far'as najbar'o.
224. – De mal'riĉ'ul'a manĝ'o ni gust'o'n ne sci'as. Pri la ŝtrump'a tru'o sci'as nur la ŝu'o. Fremd'a'n vund'o'n kaŝ'as vest'o. Vund'o sekret'a dolor'as plej mult'e.
225. – Knab'o'n sen'fort'a'n ĉiu'j bat'o'j ating'as. Sur arb'o'n klin'iĝ'int'a'n salt'as la kapr'o'j. Se vi far'os vi'n ŝaf'o, la lup'o'j vi'n manĝ'os. Fal'int'o'n ĉiu atak'as. Sufer'o'j sufok'as kaj hom'o'j mok'as. Se la sort'o vi'n bat'as, mok'ant'o'j ne mank'as.
226. – Kiu mult'o'n dezir'as, neni'o'n akir'as. Mal'riĉ'ig'as ne ne'hav'ad'o, sed tro'grand'a dezir'ad'o. Kiu tro fort'e la man'o'n sving'as, neni'o'n ating'as.
227. – Don'ad'o de almoz'o'j neniam mal'riĉ'ig'as. Ĝoj'u kaj festen'u, sed mal'riĉ'ul'o'j'n sub'ten'u.
228. – Mal'riĉ'ec'o ne est'as mal'virt'o. Mank'o de or'o ne est'as mal'honor'o. Ne insult'u mizer'a'n, ne mok'u mal'liber'a'n. Mal'riĉ'ec'o ne est'as krim'o, tamen konduk'as al mal'estim'o.
229. – Pli bon'a ĉifon'a vest'o, ol riĉ'ec'o en mal'honest'o. Pli bon'a virt'o sen or'o, ol or'o sen honor'o. Pli bon'a pur'a konscienc'o, ol mal'pur'a potenc'o. Hav'u pot'o'n mal'grand'a'n, sed mem est'u grand'a. Vest'o el'uz'it'a, sed pur'ec'o spirit'a. Mon'o perd'it'a, neni'o perd'it'a, – honor'o perd'it'a, ĉio perd'it'a.
230. – Perd'i la saĝ'o'n. Ricev'i muŝ'o'n en la cerb'o'n. Perd'i la kandel'o'n el la kap'o.
231. – Ĝi est'as por mi makul'o en la okul'o. Ĝi far'iĝ'is por mi ost'o en la gorĝ'o.
232. – Danc'i antaŭ iu sur pied'o'j kaj man'o'j. Ĉirkaŭ'flat'ad'i kaj ĉirkaŭ'flirt'ad'i iu'n. Kares'i al iu la barb'o'n.
233. – Juk'u la haŭt'o, sed ne sur mi'a korp'o. Kio mi'n ne tuŝ'as, kuŝ'u kiel kuŝ'as. Sur ĉeval’ de najbar'o la ŝarĝ'o ne pez'as. Danc'u diabl'o'j, sed ne en mi'a arb'ar'o. Kio'n mi ne sent'as, pri tio mi silent'as.
234. – Konfid'u, sed vid'u. Tro da konfid'o konduk'as al perfid'o. Am'u Anton'o'n, sed gard'u vi'a'n mon'o'n. Kun urs'o promen'u, sed paf'il'o'n pret'e ten'u. Dub'o gard'as kontraŭ risk'o. Ni am'u ni'n frat'e, sed ni kalkul'u akurat'e. Gard'u mi'n Di'o kontraŭ amik'o'j, kontraŭ mal'amik'o'j mi gard'os mi'n mem.
235. – Ne en unu tag'o el'kresk'is Kartago. Mi pan'o'n ne esper'is, subit'e kuk'o aper'is. Neniam atend'it'a oft'e ven'as subit'e. Kio'n jar'o'j ne don'is, oft'e minut'o al'port'as.
236. – Hom'o fid'as, feliĉ'o decid'as. Venk'as ne fort'o, venk'as la sort'o. Feliĉ'o leĝ'o'n ne kon'as. Kiu'n la sort'o kares'as, al tiu ĉio sukces'as. Al feliĉ'ul'o eĉ kok'o don'as ov'o'j'n.
237. – Barb'o potenc'a, sed kap'o sen'senc'a. Kresk'o mamut'a, sed saĝ'o liliput'a. Spik'o mal'plen'a plej alt'e si'n ten'as.
238. – Mal'grand'a bird'et'o, sed akr'a ung'et'o. Gut'o mal'grand'a, sed ŝton'o'n ĝi bor'as. Sen gut'o'j mal'grand'a'j mar'o ne ekzist'us. Unu sol'a gut'o la glas'o'n plen'ig'as. Eĉ pingl'o pov'as kor'o'n tra'pik'i.
239. – Kiu supr'e'n kraĉ'o'n ĵet'as, si'a'n barb'o'n al ĝi sub'met'as. Sen pov'o koler'o est'as rid'ind'a afer'o.
240. – Ĉiu sezon'o kun si'a bon'o. Printemp'o sem'as, aŭtun'o rikolt'as.
241. – Ne laŭd'u la tag'o'n antaŭ vesper'o. Ne dir'u “hop” antaŭ la salt'o.
242. – Plej bon'e rid'as, kiu last'e rid'as.
243. – Al glaci'o printemp'a kaj al amik'o tro nov'a ne fid'u. Al amik'o nov'a ne fid'u sen prov'o.
244. – Valor'o'n de objekt'o ni ek'kon'as post difekt'o. Kio'n ni hav'as, por ni ne valor'as, – kiam ni ĝi'n perd'is, ni plor'as. Post domaĝ'o ven'as saĝ'o. Taks'i la san'o'n ni lern'as en mal'san'o. Ĉiu'j en'ter'ig'it'o'j est'as plen'a'j de merit'o'j.
245. – En ĉiu krani'o reg'as apart'a opini'o. Kiom da kap'o'j, tiom da opini'o'j.
246. – Kiu lev'is la pied'o'n, dev'as ek'paŝ'i. Kiu si'n en'jung'is, dev'as tir'i. Kiu entrepren'is, tiu si'n ten'u. Kiu komenc'is kuir'i, ne for'kur'u de l’ fajr'o.
247. – Tie vi pet'os, vi tir'os, vi neni'o'n akir'os. Neni'a pen'o nek prov'o don'os lakt'o'n de bov'o.
248. – Kio est'as far'it'a, est'as sankci'it'a.
249. – Est'i bon'e en'skrib'it'a ĉe iu. Hav'i ĉe iu kredit'o'n kaj merit'o'n.
250. – Bel'a per vizaĝ'o, sed ne bel'a per saĝ'o. Kap'o majest'a, sed cerb'o modest'a. Grand'a krani'o, sed intern'e neni'o.
251. – Ni vid'as, kiu rid'as, – kiu plor'as, ni ne vid'as. Plor'ant'o'n ni evit'as, rid'ant'o'n ni imit'as.
252. – En fremd'a okul'o ni vid'as lign'er'o'n, en ni'a ni trab'o'n ne vid'as. Mal'proksim'e vid'as, antaŭ la naz'o ne vid'as. Kritik'i est'as facil'e, far'i mal'facil'e. Kiu kritik'as kuraĝ'e, mem ag'as mal'saĝ'e. Propr'a'n ĝib'o'n neni'u vid'as.
253. – Arb'ar'o aŭd'as, kamp'o vid'as. La mur'o hav'as orel'o'j'n.
254. – Pro mult'o da arb'o'j li arb'ar'o'n ne vid'as.
255. – Kio'n mi ne sci'as, tio'n mi ne envi'as. Se okul'o ne vid'as, kor'o ne avid'as. For de l’ okul'o'j, for de la kor'o. Antaŭ okul'o'j ne star'as, dolor'o'n ne far'as.
256. – Laŭ la frukt'o oni arb'o'n ek'kon'as.
257. – Kon'iĝ'as bird'o laŭ flug'o kaj hom'o laŭ ag'o. Pot'o'n taks'u laŭ son'o, sinjor'o'n laŭ ton'o.
258. – Vid'as okul'o, sed man'o ne traf'as.
259. – Ĉiu erar'o est'as kulp'o. Pro erar'o ne prav'iĝ'as la far'o.
260. – Pag'as ne riĉ'ul'o, pag'as kulp'ul'o. Kiu romp'is, tiu pag'u. De kiu la kulp'o, por tiu la pun'o. Kiu kaĉ'o'n kuir'is, tiu ĝi'n manĝ'u.
261. – Lum'o far'iĝ'os, kulp'ul'o trov'iĝ'os. Pag'os lup'o por la ŝaf'o. Ankaŭ la lup'o'n ating'os la sort'o. Por ĉiu ag'o ven'as la temp'o de pag'o. Traf'os hak'il'o al lign'o mal'mol'a. Ven'os knab'et'o ankaŭ kun pet'o. Ankaŭ diabl'o tondr'o'n sufer'os. La for'est'ant'o ĉiam est'as mal'prav'a.
262. – Ĉiu hav'as si'a'n gust'o'n. Pri gust'o'j oni disput'i ne dev'as. Kiom da hom'o'j, tiom da gust'o'j. Franc'e saĝ'a, angl'e sovaĝ'a. Ne bel'a est'as am'at'a, sed am'at'a est'as bel'a. Bel'ec'o'n taks'as ne okul'o sed kor'o. Eĉ monstr'o'n admir'as, kiu am'e delir'as. Ĉiu abomen'aĵ'o trov'as si'a'n ador'ant'o'n.
263. – Mal'plaĉ'as neni'o, se taks'as pasi'o.
264. – Li est'as preskaŭ mi'a frat'o: nep'o de kuz'o de onkl'o de kon'at'o.
265. – Akv'o kaj pan'o serv'as al san'o.
266. – Pli bon'a pan'o sen buter'o, ol kuk'o sen liber'o.
267. – Temp'o flat'as, temp'o bat'as.
268. – Bat'ad'i la vent'o'n.
269. – En akv'o mal'klar'a oni fiŝ'kapt'as facil'e.
270. – Fin'it'a kaj glat'ig'it'a.
271. – Mal'aper'is kiel ŝton'o en mar'o'n.
272. – Ne kon'ant'e la profund'ec'o'n, ne ir'u en la river'o'n. Kiu demand'as, tiu ne erar'as. Kiu si'n gard'as, tiu si'n sav'as. Antaŭ'e intenc'u kaj post'e komenc'u. Long'a konsider'o sav'as de sufer'o.
273. – Ne ekzist'as ofic'o sen benefic'o. Regn'a kas'o – bon'a ĉas'o. Estr'o ne mal'sat'as. Kie est'as pan'o, ne mank'as pan'pec'et'o'j. Kiu hav'as abel'o'j'n, hav'as miel'o'n. Hak'ad'o de lign'o don'as lign'er'o'j'n. Kiu pan'o'n don'as, mal'sat'o'n ne kon'as. Est'as ŝaf'o'j, est'os lan'o.
274. – Pet'o de baron'o est'as ordon'o. Sinjor'o pet'as, kvazaŭ dekret'as.
275. – Konstru'i kastel'o'j'n en aer'o. Konstru'i kastel'o'n sur glaci'o. Kastel’ en aer'o – mal'sat'o sur ter'o.
276. – En feliĉ'o ne fier'u, en mal'feliĉ'o esper'u.
277. – Fal'is el man'o, pren'u satan'o.
278. – Pri la lup'o rakont'o, kaj la lup'o renkont'e. Ne pentr'u diabl'o'n sur la mur'o.
279. – Lup'o ŝanĝ'as la har'o'j'n, sed ne la far'o'j'n. Vulp'o mien'o'n ŝanĝ'as, sed plu'e kok'id'o'j'n manĝ'as.
280. – Ŝaf'o kalkul'it'a ne est'as sav'it'a. Kontraŭ lup'o ne help'as kalkul'o.
281. – Kiu tim'as best'ar'o'n, ne ir'u arb'ar'o'n.
282. – Ne ven'os rat'o mem al kat'o.
283. – Oni li'n kon'as, kiel blank'a'n lup'o'n; kiel makul'har'a'n hund'o'n; kiel mal'bon'a'n mon'er'o'n.
284. – Lup'o sopir'as, al arb'ar'o si'n tir'as. Nutr'u lup'o'n plej sat'e, li ĉiam serĉ'as arb'ar'o'n. Ran'o eĉ en palac'o sopir'as pri marĉ'o. Ĝib'ul'o ĝis mort'o rest'os ĝib'ul'o. Kiu lup'o nask'iĝ'is, vulp'o ne far'iĝ'os.
285. – Lup'o kapt'as, sed li ankaŭ en'fal'as. Buĉ'as la lup'o, oni ankaŭ ĝi'n buĉ'os. Long'e ŝtel'as ŝtel'ist'o, tamen fin'e li pend'os. Long'e ĉerp'as la kruĉ'o, ĝis ĝi fin'e romp'iĝ'as. Si'a'n sort'o'n neni'u evit'os. Eĉ vulp'o plej ruz'a fin'e est'as kapt'at'a.
286. – Ne ĉio griz'a est'as lup'o.
287. – Por ĉiu ag'o ven'os temp'o de pag'o.
288. – Se vi far'os vi'n ŝaf'o, la lup'o'j vi'n manĝ'os.
289. – Inter lup'o'j kri'u lup'e. Inter kornik'o'j ne konven'as predik'o'j. Inter general'o'j parol'u pri batal'o'j. En infer'o loĝ'ant'e, kun diabl'o'j ne disput'u.
290. – Kiu dev'as, tiu pov'as. Neces'o ne est'as kares'o. Neces'ec'o kontraŭ'vol'a est'as leĝ'o mal'mol'a. Ĝem'u kaj plor'u, sed ĝis fin'o labor'u. Kri'u eĉ raŭk'e, sed kant'i ne ĉes'u. Ne vol'as kok'in’ al festen'o, sed oni ĝi'n tren'as per'fort'e. Dezir'u, ne dezir'u – ordon’ est'as, ir'u! Murmur'eg'as la urs'o, sed danc'i ĝi dev'as. Fiŝ'o ne ir'as, sed hok'o ĝi'n tir'as.
291. – Ke la lup’ est'u sat'a, kaj la ŝaf’ ne tuŝ'at'a. Kontent'ig'i la kat'o'n kaj kun'e la rat'o'n. Traf'i du cel'o'j'n per unu ŝton'o.
292. – Barb'o potenc'a, sed kap'o sen'senc'a.
293. – Perd'int'a la kap'o'n pri har'o'j ne plor'as.
294. – Oni vok'as la bov'o'n ne festen'i, sed tren'i. Ne ekzist'as kares'o sen interes'o. Sel'ant'e ĉeval'o'n, oni ĝi'n kares'as. Oni lek'as la man'o'n, sed cel'as la pan'o'n.
295. – De unu bov'o oni du fel'o'j'n ne ŝir'as.
296. – Feliĉ'o fier'ig'as, mal'feliĉ'o saĝ'ig'as. De tro da pan'o ven'as mal'san'o. Tro nutr'at'a kapr'o far'iĝ'as kiel apr'o. Se al hund'o mank'as neni'o, ĝi'n atak'as rabi'o. Tro da liber'o konduk'as al mizer'o.
297. – Vol'i aŭ ne vol'i neni'u mal'permes'as. Liber'ul'o ir'as, kie'n li dezir'as. Kiom da kor'o'j, tiom da vol'o'j. Vol'o kaj dezir'o leĝ'o'j'n ne kon'as.
298. – Boj'as hund'o sen pun'o eĉ kontraŭ la sun'o.
299. – Propr'a vol'o ordon'o'n super'as. Vol'o kaj sent'o far'as pli ol prudent'o. De la vol'o la ordon'o pli efik'as ol baston'o. Jug'o propr'a'vol'a ne est'as mal'mol'a. Kio'n oni vol'as, tio'n oni pov'as. Vol'ant'a krur'o ne lac'iĝ'as de kur'o. Dezir'u sincer'e, vi ating'os liber'e.
300. – Kiam kat'o promen'as, la mus'o'j festen'as. Mastr'o en voj'o – serv'ant'o'j en ĝoj'o.
301. – Pli bon'a pan'o sen buter'o, ol dolĉ'a kuk'o sen liber'o. Pli bon'a branĉ'o sen'nuks'a, ol kaĝ'o plej luks'a. Pli feliĉ'a sinjor'o sen hav'o, ol riĉ'ul'o sed sklav'o. Viv'u mizer'e, sed viv'u liber'e! Sek'a pan'pec'o, sed en liber'ec'o.
302. – Korv'o al korv'o okul'o'n ne pik'as.
303. – Kiu nask'iĝ'is sciur'o, ne far'iĝ'os vultur'o. Kia nask'iĝ'is, tia grand'iĝ'is. Plej kuir'it'a kamp'ul'o ĉiam rest'os krud'ul'o. Ran'o eĉ en palac'o sopir'as pri marĉ'o. Ĝib'ul'o ĝis mort'o rest'os ĝib'ul'o. En infan'o vid'iĝ'as, kia hom'o far'iĝ'os. Nigr'a'n kornik'o'n sap'o ne blank'ig'os. Difekt'o'n de natur'o ne kovr'os velur'o. Al farun’ mal'bon'spec'a ne help'os la spic'o. Konserv'as eĉ karb'o la struktur'o'n de l’ arb'o. Ĉe vulp'o'j ĉiam nask'iĝ'as nur vulp'o'j. Infan'a inklin'o rest'as ĝis la fin'o.
304. – Al sklav'o mon’ ne est'as sav'o, li ĉiam rest'as sklav'o.
305. – Cel'i anser'o'n, traf'i aer'o'n. Tra'paf'ad'i la aer'o'n. Brul'ig'i al si la lip'har'o'j'n.
306. – Kornik'o vund'it'a propr'a'n vost'o'n tim'as.
307. – Ŝtel'ist'o ŝtel'ist'o'n ne perfid'as. Korv'o al korv'o okul'o'n ne pik'as. Lup'o lup'o'n ne manĝ'as. Parenc’ al parenc'o ne mal'help'as intenc'e. Sang'o komun'a reciprok'e si'n al'tir'as. Sang'o ne silent'as, si'a'n sang'o'n ĝi sent'as.
308. – Ne kred'as ŝtel'ist'o, ke honest'a'j ekzist'as. Ĉiu mezur'as ali'a'j'n laŭ si'a mezur'il'o. Kio'n mem mi far'as, tio'n ĉie mi flar'as.
309. – Okaz'o far'as ŝtel'ist'o'n. Mal'ferm'it'a kel'o tent'as al ŝtel'o. Oni pri'ŝtel'as ne riĉ'ul'o'n, sed sen'gard'ul'o'n.
310. – Oni komenc'as per ŝtel'et'o'j kaj fin'as per ŝtel'eg'o'j. Infan'o ŝtel'as ov'o'n, grand'aĝ'ul'o ŝtel'as bov'o'n. Ne trov'ant'e bov'in'o'n, oni ŝtel'as kok'in'o'n.
311. – Kiu ŝtel'ist'o'n regal'as, mem ŝtel'ist'o'n egal'as. Ŝtel'aĵ'o'kaŝ'ist'o mem est'as ŝtel'ist'o. Kiu pri ŝtel'o silent'as, tiu ŝtel'o'n konsent'as. Ne ŝtel'us ŝtel'ist'o'j, se ne ekzist'us kaŝ'ist'o'j.
312. – Long'e ŝtel'as ŝtel'ist'o, tamen fin'e li pend'os.
313. – Ŝtel'et'ist'o'n oni bat'as, ŝtel'eg'ist'o'n oni ŝat'as.
314. – Kiu tro si'n prav'ig'as, tiu mem si'n kulp'ig'as. Sur la ŝtel'ist'o brul'as la ĉap'o. Sci'as la kat'o, kies lard'o'n ĝi manĝ'is. Se en kor’ io sid'as, vizaĝ'o perfid'as. Kiu re'son'is, tiu si'n don'is. Sen'demand'a ek'protest'o est'as oft'e kulp'atest'o. Tabl'o'n frap'as tajlor'o, tuj tond'il'o ek'son'as.
315. – Ne kapt'it'a – ne pun'it'a. Suspekt'o pruv'o'n ne egal'as. Por pend'ig'i ŝtel'ist'o'n, antaŭ'e li'n kapt'u.
316. – Ŝtel'i ĉe ŝtel'ist'o est'as mal'facil'e. Ĉe mastr'o ŝtel'ist'o la serv'ant'o'j ne ŝtel'as. Ŝtel'ist'o ŝtel'ist'o'n evit'as, ĉar li tie ne profit'as.
317. – Apud propr'a dom'o ŝtel'ist'o ne ŝtel'as.
318. – Ne kot'as best'o en si'a nest'o.
319. – Ricev'is bandit'o laŭ si'a merit'o. Kia fripon'o, tia baston'o.
320. – Unu'foj'e ŝtel'int'a rest'as ĉiam ŝtel'ist'o. Unu foj'o'n ŝtel'is pom'o'n kaj perd'is por ĉiam honest'a'n nom'o'n.
321. – Al la mal'amik’ en kur'o far'u pont'o'n kun plezur'o. Ne pel'u tiu'n, kiu mem for'kur'as.
322. – Ne fid'u amik'o'n, kiu hav'as jam flik'o'n. Tim'u lup'o'n eduk'it'a'n kaj mal'amik'o'n re'pac'ig'it'a'n. Sur'met'o romp'as, kompar'o tromp'as.
323. – Est'int'a amik'o est'as plej danĝer'a mal'amik'o. Plej kruel'a est'as re'don'o por far'it'a bon'o. Kiu neniu'n sav'is, mal'amik'o'j'n ne hav'as. Por vi'a bon'o vi'n regal'as baston'o. Putr'ad'o de fiŝ'o komenc'iĝ'as de l’ kap'o. Bat'u mal'bon'ul'o'n, li vi'n flat'os, – kis'u, li vi'n bat'os.
324. – Feliĉ'o fier'ig'as, mal'feliĉ'o saĝ'ig'as.
325. – Li mensog'as maŝin'e. Mensog'as kiel kalendar'o; kiel gazet'o; kiel funebr'a parol'o. Li mensog'as tiel, ke la mur'o'j krak'as.
326. – Mensog'o kaj ŝtel'o est'as du frat'o'j.
327. – Sen mensog'a rekomend'o ne ir'os la vend'o. Por vend'ist'o mensog'o est'as neces'a apog'o. Kun ver'o sever'a komerc'aĵ'o for'velk'os. Neni'a konstru'o pov'as est'i sen bru'o. Se vend'ist'o ne mensog'as, li aĉet'ant'o'n ne al'log'as.
328. – Vi ne kred'as, ne aŭskult'u, sed mi'n ne insult'u. Iom da mal'ver'o ne est'as danĝer'o.
329. – Mensog'u kiom vi vol'as, sed memor'u kio'n vi parol'as. Kiu vol'as mensog'i, dev'as bon'e memor'i. Kaŝ'u kiom vi pov'os, mensog'o si'n el'ŝov'os.
330. – Temp’ est'as mon'o. Temp’ est'as valor'o simil'e al or'o.
331. – Temp'o toler'as, sed ver'o aper'as. Plej bon'a kurac'ist'o est'as la temp'o. Al pec’ pec'o'n al'glu'as, kiu nest'o'n konstru'as.
332. – Ali'a temp'o, ali'a'j mor'o'j.
333. – Gast’ en temp'o mal'ĝust'a est'as ŝton'o sur brust'o.
334. – Temp'o ven'os, zorg'o'n pren'os. Ven'os temp'o, ven'os konsil'o. Kiu viv'os, tiu vid'os. Prokrast'it'a ne est'as perd'it'a. Temp'o kaj cirkonstanc'o'j saĝ'o'n al'port'as. Spert'o saĝ'o'n akr'ig'as. Eĉ mal'saĝ'ul'o'n spert'o instru'os.
335. – Bon'e sukces'u, sed ankaŭ ni'n ne forges'u.
336. – Ne ĉiam est'as fest'o, ven'os ankaŭ fast'o. Ne ĉiam est'as sankt'a Johano.
337. – Ne ĉio griz'a est'as lup'o. Ne juĝ'u pri afer'o laŭ ĝi'a ekster'o. Ne ĉiu boj'at'o est'as ŝtel'ist'o. Oft'e ĉap'o de kamp'ul'o kovr'as kap'o'n de saĝ'ul'o.
338. – Ne ĉio bril'ant'a est'as diamant'o. Ne ĉio util'as, kio bril'as.
339. – Eksplod'em'a kiel pulv'o. Li ne toler'as eĉ muŝ'o'n sur la mur'o. Li ekscit'iĝ'as kiel bol'ant'a lakt'o. Li est'as flam'iĝ'em'a kiel rezin'a lign'o. Li hav'as muŝ'o'n en la kap'o.
340. – Oni akcept'as laŭ vizaĝ'o, oni for'las'as laŭ saĝ'o. Unu'a atest'o est'as la vest'o. Kia oni vi'n vid'as, tia oni vi'n taks'as. Kiu'n vest'o ornam'as, tiu'n hom'o'j ek'am'as. Vest'o hom'o'n prezent'as.
341. – La unu'a trov'it'a. Ĉio taŭg'as, kio ven'as.
342. – Al ĉiu sinjor'o est'u li'a honor'o. Al ĉiu sankt'ul'o apart'a'n kandel'o'n. Al ĉiu frat'o li'a'n part'o'n. Kiu flat'as al ĉiu, plaĉ'as al neni'u.
343. – Ankoraŭ neni'u plaĉ'is al ĉiu. Kontent'ig'i ĉiu'j'n eĉ anĝel'o ne pov'as. Ŝir'u vi'n en du part'o'j'n, la mond'o tri'a'n postul'os. Kiu serv'as al ĉiu, al si mem mal'util'as. Kiu por ĉiu'j labor'as, pri si mem ne memor'as. Oni ne pov'as si'n mov'i laŭ ĉiu vent'o apart'e. Azen'o'n komun'a'n oni bat'as plej mult'e. Klopod'i pri ĉies favor'o est'as plej'e mal'saĝ'a labor'o.
344. – Ne pov'as ĉiu hom'o est'i pap’ en Romo. Ne ĉiu'j hav'as egal'a'n feliĉ'o'n. Ne ĉiu paper'et'o est'as bank'a bilet'o. Ne el ĉiu lign'o oni far'as violon'o'n.
345. – En ĉiu objekt'o trov'iĝ'as difekt'o. Ĉio hav'as si'a'n “sed” kaj “se”. Ĉiu medal'o du flank'o'j'n posed'as.
346. – Pro erar'o ne prav'iĝ'as la far'o.
347. – Al ĉiu best'o plaĉ'as ĝi'a nest'o. Ĉiu vulp'o si'a'n vost'o'n laŭd'as. Al ĉiu si'a propr'a est'as ĉarm'a kaj kar'a. Si'a est'as kar'a pli ol la najbar'a. Simi'o al simi'o plaĉ'as pli ol ĉio.
348. – Nask'iĝ'as fianĉ'in'o por si'a fianĉ'o. Edz'o kaj edz'in'o – ĉiel'a difin'o. Fianĉ'o'n de l’ sort'o difin'it'a'n for'pel'os neni'a mal'help'o. Ĉiu “li” hav'as si'a'n “ŝi”. Mult'a'j svat'iĝ'as, feliĉ'ul'o edz'iĝ'as.
349. – Ĉiu man'o al si al'tir'as. Pli kar'a est'as kap’ al ĉap'o. Ĉiu por si mem est'as la plej kar'a.
350. – Kio mi'a, tio bon'a.
351. – Ĉia don'o est'as bon'o.
352. – Ĉiu propr'a'n saĝ'o'n posed'as. Montr'o'j kaj konsil'o'j est'as facil'a'j. Zorg'u pri vi, kaj neni'o'n pli. Ne ŝov'u naz'o'n en fremd'a'n vaz'o'n. Ne ir'u al fremd'a an'ar'o kun vi'a regul'ar'o. Rest'u tajlor'o ĉe vi'a labor'o.
353. – Se ĉiu bala'os antaŭ si'a pord'o, tiam en la tut'a urb'o est'os ord'o. Ĉiu klopod'u nur en si'a meti'o, tiam al la urb'o mank'os neni'o.
354. – Kio'n vi pri'pen'as, tio al vi ven'as. Ĉiu kre'as si'a'n fort'o'n, ĉiu forĝ'as si'a'n sort'o'n. Kio'n vi sem'as, tio'n vi rikolt'os. Kiel oni stern'as, tiel oni dorm'as.
355. – Ĉiu ir'as, kiel saĝ’ al li dir'as. En si'a afer'o ĉiu juĝ'u liber'e. Ĉiu manĝ'as, kiel li aranĝ'as. Ĉiu'n demand'u, sed mem al vi komand'u.
356. – Ĉiu komenc'o est'as mal'facil'a. Plej grand'a potenc'o kuŝ'as en la komenc'o.
357. – Al ĉiu konven'as, kio al li aparten'as. Ĉio si'a est'as plej ĉarm'a. Por patr'in'o ne ekzist'as infan'o mal'bel'a. Ne bel'a est'as kar'a, sed kar'a est'as bel'a.
358. – En si'a kort'o ĉiu kok’ est'as fort'a. En la propr'a si'a dom'o ĉiu est'as grand'a hom'o. Mi'a loĝ'ej'o – mi'a reĝ'ej'o. Inter mi'a'j mur'o'j est'u mi'a'j plezur'o'j. Kie mi dispon'as, tie mi ordon'as.
359. – Ĉiu si'n gvid'as, kiel li vid'as. En ĉiu brust'o est'as si'a gust'o. Bird'o kant'as laŭ si'a bek'o.
360. – Ĉiu por si, por ĉiu'j Di’.
361. – Ĉiu angul'o kun si'a sankt'ul'o.
362. – Ankoraŭ neni'u plaĉ'is al ĉiu.
363. – Dek'o da pek'o'j – unu la pun'o.
364. – Ne ĉiu fianĉ'iĝ'as, kiu svat'iĝ'as. Fianĉ'iĝ'o ne est'as edz'iĝ'o. Al promes'o oni ne kred'as, – kred'u, kiu posed'as. Marĉand'ad'o aĉet'i ne dev'ig'as.
365. – Ne juĝ'u pri afer'o laŭ ĝi'a ekster'o.
366. – Ne en ĉiu afer'o est'u sever'a. Ne ĉio'n oni dev'as sever'e ekzamen'i. Ia'foj'e oni dev'as okul'o'n ferm'et'i.
367. – Ne ĉiu hav'as egal'a'n feliĉ'o'n.
368. – Ne ĉiu ĝib'ul'o est'as sankt'ul'o. Kapuĉ'o monaĥ'o'n ne far'as.
369. – Ĉiu person'o kun si'a bezon'o. Ĉiu hav'as si'a'n ŝarĝ'o'n. Ĉiu hav'as si'a'n kaŝ'it'a'n mizer'o'n. Najbar'o ne ĝem'as, kiam bot'o ni'n prem'as. Ĉiu famili'o hav'as si'a'n kripl'ul'o'n.
370. – Ĉiu baron'o hav'as si'a'n kapric'o'n.
371. – Kiom da hom'o'j, tiom da gust'o'j.
372. – Ne ekzist'as naiv'a vulp'o, ne ekzist'as hom'o sen kulp'o.
373. – Elekt'u edz'in'o'n laŭ de'ven'o kaj ne laŭ mien'o. Per orel'o'j, ne per okul'o'j, edz'in'o'n elekt'u. Ŝtel'u mal'proksim'e, edz'iĝ'u proksim'e. Edz'iĝ'o najbar'a garanti'as de erar'o.
374. – De elekt'o tro mult'a plej mal'bon'a rezult'o. Kiu elekt'as tro mult'e, ricev'as neni'o'n. Elekt'ad'is sen fin'o, edz'iĝ'is kun pork'in'o. Kapric'a fianĉ'in'o rest'os etern'e fraŭl'in'o.
375. – Ord'ig'i al iu la kap'o'n. Don'i lecion'o'n de mor'o'j.
376. – Li pulv'o'n ne el'pens'is. Li ne hav'as kap'o'n de ministr'o.
377. – Mizer'o hav'as talent'a'n kap'o'n.
378. – El kant'o oni vort'o'j'n ne el'ĵet'as. Karakter'o'n al kant'o don'as la ton'o.
379. – Ne el'verŝ'u la mal'pur'a'n, antaŭ ol vi hav'as la pur'a'n. Ne kraĉ'u en put'o'n, ĉar vi trink'i bezon'os. Eĉ bagatel'o pov'as serv'i al cel'o.
380. – Li est'as portret'o de si'a patr'o.
381. – Bala'aĵ'o'n el kort'o ekster'e'n ne el'port'u. Lern'ej'a sekret'o ne ir'u al gazet'o. Tol'aĵ'o'n mal'pur'a'n lav'u en la dom'o.
382. – Kiu garanti'as, trankvil'o'n ne sci'as. Mi li'n liber'ig'is, li mi'n saĝ'ig'is. Rekomend'o konduk'as al plend'o.
383. – De rigard'o tro alt'a mal'san'iĝ'as okul'o.
384. – Ne ŝov'u naz'o'n en fremd'a'n vaz'o'n.
385. – De manĝ'o mal'riĉ'ul'a ni gust'o'n ne sci'as.
386. – En ĉiu aĝ'o dev'as kresk'i la saĝ'o. Hom'o lern'as la tut'a'n viv'o'n. Viv'u, progres'u, sed lern'i ne ĉes'u. Plej saĝ'a mal'jun'ul'o ne est'as tro saĝ'a. Por spert'o kaj lern'o ne sufiĉ'as etern'o.
387. – Viv'o'n tra'viv'i est'as art’ mal'facil'a. Viv'o glat'e ne flu'as, ĉiam bat'as kaj sku'as.
388. – Fianĉ'iĝ'is – por ĉiam lig'iĝ'is. Edz'o kaj edz'in'o – ĉiel'a difin'o.
389. – Cert'aĵ'o kaj leĝ'o kiel am'e'n en preĝ'o. Ver'a kiel vort'o de profet'o.
390. – Kun konfid'o neniam rapid'u. Kiu ne konfid'as, tiu ne bedaŭr'as. Vulp'o far'as ofer'o'n – atend'u danĝer'o'n. Se ezok'o pi'iĝ'is, gobi'o ne dorm'u. Se lup'o ek'pent'is, ŝaf'o atent'u. En nom'o de l’ ĉiel'o, sed pro bon'o de l’ fel'o. Parol'o anĝel'a, sed pens'o pri ŝtel'o. Ne kred'u al orel'o, kred'u al okul'o. Ne ĉiu raport'o est'as ver'a vort'o. Ne kred'u al parol'o sen propr'a kontrol'o. Fam'o kred'o'n al'log'as, sed tre oft'e mensog'as.
391. – Kiu sem'as vent'o'n, rikolt'os fulm'o'tondr'o'n. Kia la sem'o, tia la rikolt'o. Kia son'o, tia re'son'o.
392. – Eĉ plej bon'a'n ŝip'o'n mal'bon'ig'as la vent'o'j.
393. – Nek ĝoj'o, nek mal'ĝoj'o daŭr'as etern'e. Kio komenc'iĝ'is, tio ankaŭ fin'iĝ'os. Ne sam'a la vent'o blov'as konstant'e. Ne ĉiam daŭr'as mal'bon'a veter'o, ne ĉiam daŭr'as hom'a sufer'o. Eĉ por plej terur'a tag'o ven'as vesper'o. Ankaŭ al ni la sun'o ek'lum'os. Ankaŭ al ni'a nest'o ven'os iam la fest'o. Ven'as rid'o post minac'o, kaj pac'iĝ'o post mal'pac'o. Diabl'o ne ĉiam unu pord'o'n sieĝ'as. Post la fast'o ven'as fest'o.
394. – Ĉirkaŭ sankt'ul'o'j diabl'o'j vag'as.
395. – Al lok'o dolor'a ni man'o'n etend'as, al lok'o ĉarm'a okul'o'j'n ni send'as.
396. – Di'o manĝ'o'n donac'is, sed la dent'o'j agac'as. Kiu mult'e profit'as, ankaŭ perd'o'n ne evit'as. Bon'e kresk'as la herb'o, sed ĉeval'o jam mort'is. De la man'o'j ĝis lip'o'j la sup’ el'verŝ'iĝ'is.
397. – Post koler'o ven'as favor'o. Post veter'o mal'bel'a lum'as sun'o plej hel'a.
398. – Hak'ad'o de lign'o don'as lign'er'o'j'n. Kiu pan'o'n don'as, mal'sat'o'n ne kon'as. Ne ekzist'as ofic'o sen benefic'o.
399. – Ne ekzist'as fum'o sen fajr'o. Kie fum'o lev'iĝ'as, tie fajr'o trov'iĝ'as.
400. – Pro lim'o'j kaj bar'o'j mal'pac'as najbar'o'j. Mal'pac'o pro lim'o far'iĝ'as kutim'o, mal'pac'o pro kred'o far'iĝ'as hered'o.
401. – Kie ĵur'o'n vi aŭd'as, mal'bon'o'n suspekt'u.
402. – Ge'am'ant'o'j si'n pik'as. Dent'o'j mord'as la lang'o'n, tamen ambaŭ si'n am'as.
403. – Kie est'as miel'o, tie muŝ'o'j ne mank'as. Al kuk'o kaj kas'o ĉiam ven'as amas'o.
404. – Kie minac'o, tie mal'pac'o. Disput'o'j konduk'as al mal'pac'o. Ju disput'o pli fort'a, des pli mult'a'j la vort'o'j. Lign'o fend'it'a facil'e flam'iĝ'as. Kontraŭ vest'o mal'bon'a konspir'as ĉiu ŝton'o. Man'o'n mal'kviet'a'n ĉiu mur'o atak'as.
405. – Kie sklav’ reg'ad'o'n hav'as, tie mastr'o baldaŭ sklav'as.
406. – Labor'o konduk'as al honor'o kaj or'o. Labor'o fort'ig'as, ripoz'o putr'ig'as. Kiu labor'as kaj dezir'as, tiu akir'as, – kiu mem ne pen'as, neni'o al li ven'as. Pan'o buŝ'o'n ne serĉ'as. Kiu am'as la lit'o'n, ne akir'os profit'o'n. Kiu vol'as pan'o'n, ne dorlot'u la man'o'n. Rezon'ad'o kaj filozof'ad'o pan'o'n ne don'as.
407. – Kie dent'o dolor'as, tie'n ir'as la lang'o.
408. – Tie'n okul'o'j ir'as, kio'n la kor'o dezir'as.
409. – Kie pan'o est'as, tie mus'o'j ne mank'as. Plen'a kas'o ŝtel'ist'o'n al'tir'as. Mal'ferm'it'a kel'o tent'as al ŝtel'o.
410. – Kie lum'o ekzist'as, ankaŭ ombr'o trov'iĝ'as. Neni'u sankt'ul'o est'as sen makul'o.
411. – Kie reg'as la fort'o, tie rajt'o silent'as. Kiu hav'as la fort'o'n, hav'as la rajt'o'n.
412. – Kie tim'o, tie hont'o.
413. – Feliĉ'o kaj riĉ'o envi'o'n el'vok'as.
414. – Kie mal'dik'e, tie romp'iĝ'as.
415. – Vir'in'o sci'as, tut'a mond'o sci'as.
416. – Romo est'as tie, kie est'as la pap'o.
417. – Kio'n oni vol'as, tio'n oni pov'as.
418. – Kuraĝ'a hom'o en si'a dom'o. Brav'ul'o kontraŭ muŝ'o, sed muŝ'o kontraŭ brav'ul'o. El post la arb'o li est'as brav'ul'o.
419. – Kares'i al iu la barb'o'n. Parol'i dolĉ'e en la orel'o'n.
420. – Far'i al iu urs'a'n kares'o'n. Kares'i kontraŭ la har'o'j. Lud'i kun iu lud'o'n de pugn'o'j. Viv'i kun iu kiel hund'o kun kat'o. Montr'ad'i al si reciprok'e la dent'o'j'n.
421. – Komenc'i per flat'o kaj fin'i per bat'o. Komenc'i per Di'o kaj fin'i per diabl'o.
422. – Ne kares'u per man'o, sed kares'u per pan'o.
423. – Pac'a silent'o, ke ne blov'as eĉ vent'o. Konsent'o konstru'as, mal'pac'o detru'as.
424. – Vid'as okul'o, sed man'o ne traf'as.
425. – De l’ kor'o spegul'o est'as la okul'o. Kio'n kor'o port'as, vizaĝ'o raport'as. Al kor'o penetr'o per okul'a fenestr'o.
426. – Ten'i la okul'o'j'n en streĉ'o. Rigard'i per ambaŭ okul'o'j. Hav'i orel'o'j'n sur ĝust'a lok'o.
427. – Ne ir'u okul'o'j super la frunt'o'n. Kiu tro alt'e'n rigard'o'n direkt'as, tiu tre baldaŭ okul'o'j'n difekt'as. Kiu rigard'as ĉiel'o'n, mal'traf'as si'a'n cel'o'n.
428. – Okul'o avid'as ĉio'n kio'n vid'as. Tut'a jam sat'a, sed okul'o mal'sat'as. Okul'o'j est'as pli grand'a'j ol la ventr'o. Fort'o'j lepor'a'j, kaj kapric'o'j sinjor'a'j.
429. – For de l’ okul'o'j, for de la kor'o. En ĉe'est'o am'at'a, en for'est’ insult'at'a.
430. – Rost'it'a kolomb'et'o ne flug'as al buŝ'et'o.
431. – Traf'i per la parol'o rekt'e en la vizaĝ'o'n. Dir'i al iu nud'a'n ver'o'n.
432. – Okul'o de mastr'o pli ol ben'o de pastr'o. Ne kred'u al orel'o, kred'u al okul'o.
433. – Per tro mult'a vart'o mal'bon'iĝ'as la fart'o. Tro da kuir'ist'o'j kaĉ'o'n difekt'as.
434. – Tim'o hav'as grand'a'j'n okul'o'j'n.
435. – Okul'o ne atent'as, dors'o ek'sent'as.
436. – Popol'o dir'as, Di'o dir'as. Fam'o ne flug'as, se kaŭz'o ne est'as.
437. – Se io ven'as al buŝ'o, buŝ'o'n ne ferm'u.
438. – Ŝerc'e dir'it'e, cel'e pens'it'e.
439. – Mal'saĝ'a kiel ŝtip'o. Mank'as klap'o en li'a kap'o.
440. – Mal'saĝ'ul'o kaj infan'o parol'as la ver'o'n. Kio'n saĝ'ul'o ne kompren'as, oft'e mal'saĝ'a diven'as. Mal'saĝ'ul'o oft'e est'as profet'o.
441. – Mal'saĝ'ul'o ŝton'o'n ĵet'is, dek saĝ'ul'o'j ĝi'n ne ating'os. Oft'e lig'is mal'saĝ'ul'o kaj saĝ'ul'o'j mal'lig'i ne pov'as. Mal'saĝ'ul'o mal'pac'ig'is kaj dek saĝ'ul'o'j re'pac'ig'i ne pov'as. Mal'saĝ'ul'o ĉie si'a'n nom'o'n skrib'as.
442. – Mal'saĝ'ul'o dir'is vort'er'o'n, saĝ'ul'o kompren'as la tut'a'n afer'o'n. Por saĝ'ul'o sufiĉ'as alud'o. Por mal'saĝ'ul'o baston'o – por saĝ'ul'o lecion'o.
443. – Predik'i al surd'ul'o'j. Aŭskult'i kiel ĥin'a'n predik'o'n.
444. – Kiu tro alt'e'n rigard'o'n direkt'as, tiu tre baldaŭ okul'o'j'n difekt'as.
445. – For'manĝ'is en merkred'o, ne serĉ'u en vendred'o. Ŝpar'u kiam bon'e, vi hav'os kiam bezon'e.
446. – Sen labor'o ne ven'as or'o.
447. – Okul'o ne atent'as, dors'o ek'sent'as. Se okul'o ne vid'is, pag'as la poŝ'o. Blind'ul'o kart'o'j'n lud'i ne dev'as. Per erar'o ne prav'iĝ'as la far'o. Sen'konsci'e vi ag'is, konsci'e vi pag'os.
448. – Pli bon'e fleks'iĝ'i, ol romp'iĝ'i. Kiu mord'i ne pov'as, kis'i ek'prov'as.
449. – Far'i el iu ark'o'n. Ten'i iu'n per fer'a man'o. Buton'um'i iu'n mal'vast'e. En'prem'i iu'n en funel'o'n.
450. – Parol'i per vort'o'j kovr'it'a'j. Danc'i kiel kat'o ĉirkaŭ pot'o. En ŝerc'o kaj lud'o oft'e sid'as alud'o. Al vi oni predik'as, kaj ni'n oni pik'as. Por Paŭlo spert'o – por Petro avert'o.
451. – Kiu ĉio'n sen'pri'pens'e parol'as, aŭd'os tio'n, kio'n li ne vol'as.
452. – Parol'ant'o sem'as, aŭd'ant'o rikolt'as.
453. – Parol'o est'as arĝent'o, or'o'n simil'as silent'o.
454. – Ju pli da babil'ad'o, des pli da pek'ad'o.
455. – Kiu mult'e parol'as, mal'amik'o'n konsol'as. Ju pli oni babil'as, des pli oni al si mal'util'as. Tro mult'e da sal'o mal'bon'ig'as la manĝ'o'n. Pli bon'e ne sal'i, ol sal'i tro mult'e. Sci'u elokvent'i, sci'u ankaŭ silent'i. Montr'as parol'o, kio'n cerb'o valor'as. Mi'a lang'o – mi'a mal'amik'o. Kiu lang'o'n ne ten'as, mem si'n mal'ben'as.
456. – Plej bon'a sprit'o est'as silent'o.
457. – Vi sekret'e vort'o'n dir'os, ĝi tra l’ tut'a mond'o ir'os. Vi sekret'os al edz'in'o, ŝi sekret'os al frat'in'o, kaj tiel la sekret'o promen'ad'os sen fin'o.
458. – En dom’ de pend'ig'it'o pri ŝnur'o ne parol'u. Sprit’ en temp'o ne ĝust'a est'as tre mal'bon'gust'a.
459. – Grand'a parol'ist'o est'as dub'a far'ist'o. Vort'o'j'n ŝpar'u, ag'o'j'n far'u.
460. – De parol'o ĝis far'o est'as tre mal'proksim'e. El la buŝ’ mult'a'j vort'o'j el'ir'as, sed ne ĉiu'j i'o'n dir'as.
461. – Kio dolor'as, pri tio ni plor'as.
462. – Ne bezon'as la kap'o konsil'o'n de krur'o'j. Ov'o kok'in'o'n ne instru'as. Lecion'o'j al profesor'o est'as van'a labor'o. Fiŝ'o sci'as pri naĝ'o ankaŭ sen vi'a saĝ'o.
463. – Pens'o'j ir'as trans lim'o sen pag'o kaj tim'o.
464. – Kiu kap'o'n posed'as, komb'il'o'n jam trov'os. Kap'o est'as por tio, ke ĝi zorg'u pri ĉio.
465. – Pro kap'o mal'saĝ'a sufer'as la krur'o'j. Sinjor'o'j si'n bat'as, serv'ant'o'j vund'o'j'n ricev'as.
466. – Pied'o ne atent'is, kap'o ek'sent'is. Man'o pek'is, dors'o pag'as.
467. – Star'is, ek'far'is. Per la kap'o mal'supr'e'n. Ek'salt'e sen'halt'e.
468. – Pek'int'o pent'as, – koler'o silent'as. Ne ir'as hak'il'o al kol'o humil'a.
469. – Kiom da kap'o'j, tiom da opini'o'j. Kiom da juĝ'ant'o'j, tiom da juĝ'o'j. Ir'as ĉiu krur'o laŭ si'a plezur'o.
470. – Vund'a'n lok'o'n protekt'is, ali'a'n difekt'is.
471. – Kiu perd'is la kap'o'n, ne bezon'as jam ĉap'o'n. Ne valor'as bo'fil'o, kiam mort'is fil'in'o.
472. – Est'int'a amik'o est'as plej danĝer'a mal'amik'o.
473. – Mal'sat'o ne est'as frat'o.
474. – Mal'sat'o plej bon'e gust'ig'as la manĝ'o'n. Ĉe stomak'o mal'sat'a ne kapric'as palat'o.
475. – Se mal'sat'o turment'as, lup'o tim'o'n ne sent'as. Pli efik'e ol bat'o pel'as mal'sat'o. Mal'plen'a sak'o tent'as al pek'o. En mal'sat'a famili'o mank'as harmoni'o.
476. – Stomak'o mal'sat'a nur pri pan'o medit'as. Mal'sat'a stomak'o orel'o'n ne hav'as. Por honor'o ni dank'as, se manĝ’ al ni mank'as.
477. – Sat'a mal'sat'a'n ne pov'as kompren'i. Plen'a stomak'o laŭd'as la fast'o'n.
478. – Se stomak'o dolor'as, kap'o labor'as.
479. – Nud'a kaj krud'a, sen groŝ'o en poŝ'o.
480. – Hom’ mal'esper'as, Di'o aper'as.
481. – Mal'riĉ'ul'o rab'ist'o'n ne tim'as. La dorm’ est'as bon'a, se mank'as la mon'o. Kontraŭ ne'hav'o eĉ juĝ'o silent'as. De ne'hav'ant'o eĉ reĝ'o neni'o'n ricev'os.
482. – Pli bon'a io, ol neni'o.
483. – Ne ven'as mont’ al mont'o, sed hom'o hom'o'n renkont'as.
484. – Mont'o graved'iĝ'is, mus'o nask'iĝ'is.
485. – Kio post la mont'o'j kuŝ'as, tio ni'n neniom tuŝ'as.
486. – Bel'a'j rakont'o'j el trans la mont'o'j.
487. – Star'i por iu kiel mur'o kaj tur'o.
488. – Promes'i or'a'j'n mont'o'j'n.
489. – Ĝib'ul'o ĝis mort'o rest'os ĝib'ul'o.
490. – Ju hom'o pli fier'a, des pun'o pli sever'a. Pro hom'o fier'a ĝoj'as infer'o. Mal'humil'ec'o est'as kar'a plezur'o. Fier'ec'o ven'as antaŭ la fal'o. Alt'a'n arb'o'n bat'as la fulm'o. Kiu lev'iĝ'is fier'e, baldaŭ fal'os al ter'o.
491. – Fier'a mien'o – kap'o mal'plen'a.
492. – De zorg'o'j, ne de jar'o'j, blank'iĝ'as la har'o'j. Rust'o manĝ'as la fer'o'n, kaj zorg'o la hom'o'n.
493. – Urtik'o'n frost'o ne difekt'as.
494. – Ven'as ĉagren'o sen grand'a pen'o. Mal'feliĉ'o invit'o'n ne atend'as. Mal'feliĉ'o kaj pek'o lev'iĝ'as sen vek'o. Ne vok'u diabl'o'n, ĉar li pov'as aper'i.
495. – De plend'o kaj plor'o ne for'iĝ'as dolor'o. Bedaŭr'o kaj ĉagren'o ŝuld'o'n ne kovr'as.
496. – Unu flor'as, ali'a plor'as. Por unu – festen'o, por ali'a – ĉagren'o. Por mal'san'ul'o fort'o, por kok'id'o la mort'o. Ŝaf'o don'as si'a'n lan'o'n, por ke mastr'o hav'u pan'o'n.
497. – Kiu'n mal'ĝoj'o ne turment'is, tiu ĝoj'o'n ne sent'as.
498. – Kontraŭ dolor'o help'as bon'a humor'o.
499. – Ne ĉiam daŭr'as mal'bon'a veter'o, ne ĉiam daŭr'as hom'a sufer'o.
500. – Fremd'a dolor'o ne konduk'as al plor'o. Petron krur'o dolor'as, Karolo ne lam'as. Kiu sent'as – plor'as, kiu vid'as – nur rid'as.
501. – Ne bedaŭr'u hieraŭ'a'n, ne atend'u morgaŭ'a'n, ne for'las'u hodiaŭ'a'n. Kio pas'is, ne re'ven'os. Kio pas'is, ni'n for'las'is. Se la temp'o for'blov'is, ni jam help'i ne pov'as; kio post ni aper'os, ni de ĝi ne sufer'os. Far'u vi'a'n afer'o'n, Di'o zorg'os ceter'o'n.
502. – Ĝi jam star'as al mi en la gorĝ'o.
503. – Sid'i en labor'o'j ĝis super la orel'o'j.
504. – Al'prem'i iu'n al mur'o.
505. – Ven'is tranĉ'il'o al la gorĝ'o. Situaci'o sen el'ir'o. Nek trans'naĝ'ebl'e, nek trans'ir'ebl'e. La viv'o star'as sur la kart'o. Sol'a voj'o liber'a al la fund'o river'a.
506. – Kri'i el la tut'a gorĝ'o.
507. – Ne help'as plor'o al dolor'o. Ne serv'as larm'o anstataŭ arm'o. Larm'o'j prav'ec'o'n ne pruv'as. Larm'o'j ŝuld'o'n ne pag'as. Plend'o'j stomak'o'n ne plen'ig'as. Ne sufiĉ'as plor'o al kreditor'o.
508. – Ali'a urb'o, ali'a mor'o. Kio'n Parizo aplaŭd'as, Berlino mal'laŭd'as. Ali'a'j dom'o'j, ali'a'j hom'o'j. En ĉiu angul'o ali'a postul'o. Kurb'iĝ'u hok'o laŭ postul'o'j de l’ lok'o.
509. – Se neĝ'as sur la mont'o, est'as mal'varm'e en la val'o.
510. – Nek al tekst'o, nek al pretekst'o. Salt'ad'i el unu'a al dek'a. Salt'ad'i ĉirkaŭ afer'o, kiel blov'at'a neĝ'er'o.
511. – Per parol'o'j li bru'as, tut'a'n urb'o'n detru'as. Grand'a parol'ist'o, mal'grand'a far'ist'o. Kontraŭ muŝ'o'j brav'ul'o, kontraŭ hom'o'j tim'ul'o. En si'a dom'et'o li est'as atlet'o. Sukces'a venk'ant'o de pord'o'j mal'ferm'it'a'j. Kuraĝ'a mien'o antaŭ propr'a kamen'o. En si'a angul'o li est'as brav'ul'o. Brav'a batal'ant'o kontraŭ plad'o bol'ant'a.
512. – Kuraĝ'o ĉio'n ating'as. Kiu ne risk'as, tiu ne hav'as. Kiu kuraĝ'e al'ir'as, facil'e akir'as.
513. – Ĝi glit'as de li kiel piz'o de mur'o.
514. – Kaldron'o rid'as pri pot'o kaj mem est'as kot'a. Azen’ al azen'o riproĉ'as mal'saĝ'o'n. Rid'as blind'ul'o pri lam'ul'o. Ambaŭ flor'o'j de sam'a'j valor'o'j. Unu paser'o ali'a'n valor'as. De sam'a kolor'o, de sam'a valor'o. El sam'a ter'o de'ven'as, sam'a'n suk'o'n en'ten'as.
515. – Li hav'as tru'o'n en la man'plat'o.
516. – Ĝi est'as mustard'o post la manĝ'o.
517. – Ne batal'u pot’ el ter'o kontraŭ kaldron'o el fer'o. Kiu fort'o'n ne hav'as, ĉiam mal'prav'as. Kiu hav'as fort'o'n, hav'as rajt'o'n. Al venk'o rajt'o ven'as, se ĝi'n fort'o sub'ten'as.
518. – Kia la pot'o, tia la kovr'il'o. Kia la kap'o, tia la ĉap'o. Kia la bird'o, tia la kaĝ'o. Kia la hom'o, tia li'a nom'o. Kia ag'o, tia pag'o. Kiel oni vi'n taks'as, tiel oni vi'n regal'as.
519. – Edz'in'o pli el'verŝ'as per funel'o, ol edz'o en'verŝ'as per sitel'o.
520. – Post al'kutim'iĝ'o dolor'as dis'iĝ'o.
521. – Labor'o lac'ig'as, sed akir'o ĝoj'ig'as. Mal'dolĉ'a por la lang'o, sed san'ig'a por la sang'o. San'ig'aĵ'o mal'bon'gust'a, sed efik'o plej ĝust'a. Ne lac'iĝ'os man'o, ne far'iĝ'os pan'o. Ne ven'as honor'o sen labor'o.
522. – Lern'ad'o hav'as mal'dolĉ'a'n radik'o'n, sed bon'a'n efik'o'n. Scienc'o hav'as sem'o'n enu'a'n, sed frukt'o'n bon'ĝu'a'n.
523. – Mus'o sat'iĝ'is, farun'o mal'bon'iĝ'is.
524. – Sen fajr'o ne brul'as eĉ pajl'o. Se brul'as neni'o, fum'o ne ir'as.
525. – Forĝ'u fer'o'n dum ĝi est'as varm'eg'a. Fleks'u arb'o'n dum ĝi'a jun'ec'o. Lern'u jun'a, por est'i saĝ'a mal'jun'a. Se jun'ul'o ne lern'is, mal'jun'ul'o ne sci'as. Kiu ne akir'as, kiam li pov'as, tiu post'e dezir'as, sed jam ne re'trov'as. Ŝir'u roz'o'j'n en somer'o, ĉar en vintr'o ili ne est'as. Okaz'o'n kapt'u ĉe l’ kap'o, ĉar la vost'o est'as glit'a. Se el'salt'as la okaz'o, ĝi romp'iĝ'as kiel vaz'o. Atend'is, medit'is, ĝis en tomb'o'n en'glit'is.
526. – Ĉe l’ freŝ'a far'o. Kun la pek'o en man'o.
527. – Sid'i sur pingl'o'j.
528. – Kia regal'at'o, tia regal'ad'o. Se oni am'as la gast'o'n, oni zorg'as la past'o'n.
529. – Se la gast'o merit'as, eĉ li'a hund'o profit'as. Se la gast'o est'as am'at'a, eĉ li'a serv'ant'o ne rest'as mal'sat'a. Kiu hund'o'n mi'a'n bat'as, mi'n mem ne tre ŝat'as.
530. – Gast'o tro pet'at'a for'ir'as mal'sat'a. Almoz'pet'ant'o si'n'ĝen'a rest'as kun sak'o mal'plen'a.
531. – Agrabl'a est'as gast'o, se ne long'e li rest'as. Gast'o kiel fiŝ'o baldaŭ far'iĝ'as mal'freŝ'a.
532. – Gast’ en temp'o mal'ĝust'a est'as ŝton'o sur brust'o. Por gast'o ne petit'a mank'as kuler'o. Por mal'fru'a gast'o rest'as nur ost'o.
533. – Gast'o sen aviz'o est'as agrabl'a surpriz'o.
534. – Gast'o hav'as akr'a'j'n okul'o'j'n. Sid'as gast'o minut'o'n, sed vid'as la tut'o'n.
535. – Kiu ven'as plej fru'e, sid'as plej ĝu'e. Kiu pli fru'e ven'as, pli fru'e muel'as. Kiu pli fru'e ven'as, pli bon'a'n lok'o'n pren'as.
536. – Ĉie est'as varm'e, sed hejm'e plej ĉarm'e.
537. – Kaŝ'u mal'ben'o'n kaj far'u bon'a'n mien'o'n. Vol'e-ne'vol'e. Kiu dev'as, tiu elekt'i ne pov'as. El la neces'ec'o oni dev'as far'i virt'o'n. Se dev'ig'as neces'o, far'u kun kares'o.
538. – Far'as rab'o'n kaj ŝtel'o'n, por ofer'i al Di'o kandel'o'n. En buŝ'o Bibli'o, en kor'o mal'pi'o. Sankt'figur'o'j'n ornam'as kaj hom'o'j'n mal'am'as.
539. – Ĝi est'as por mi ĥin'a scienc'o.
540. – Fung'o'n en'glut'is! Li brul'ig'is al si la lip'har'o'j'n. Li for'ir'is kun long'a naz'o.
541. – Star'i per unu pied'o en la tomb'o.
542. – Alt'a'n arb'o'n bat'as la fulm'o. Kie est'as sufer'o, est'as ankaŭ esper'o. Post veter'o mal'bel'a lum'as sun'o plej hel'a.
543. – Sonĝ'o terur'as, sonĝ'o for'kur'as.
544. – Kiu mult'e minac'as, ne est'as danĝer'a. Kiu mult'e parol'as, ne mult'e far'as. Ne tim'u hund'o'n boj'ant'a'n, tim'u hund'o'n silent'a'n. Ne ĉio bat'as, kio tondr'as. Ne ĉiu hund'o boj'ant'a est'as hund'o mord'ant'a. Boj'as hund'o sen pun'o eĉ kontraŭ la sun'o. Hund'o boj'as la voj'o'n, vent'o port'as la boj'o'n. Hund'o boj'as, hom'o voj'as. Sen pov'o koler'o est'as rid'ind'a afer'o. Kiu minac'as, tiu avert'as. Kok'o kri'as fier'e, sed ne danĝer'e. Li minac'as per fingr'o en la poŝ'o. Minac'o'j ne mort'ig'as. Minac'as dent'o al la vent'o. Koler'o montr'as mal'saĝ'ul'o'n.
545. – Barel'o mal'plen'a son'as plej laŭt'e.
546. – Tondr'o kamp'ul'o'n memor'ig'as pri Di'o. Ekzist'as ezok'o, ke fiŝ'et'o'j ne dorm'u. Dorm'us lepor'o, se ĝi ĉas'o'n ne tim'us.
547. – Ankaŭ por diabl'o tondr'o ekzist'as.
548. – Pli da bru'o, ol da far'o. Bru'o potenc'a, nul'a esenc'o. Mult'e da pen'o, neniom da pan'o. Mont'o graved'iĝ'is, mus'o nask'iĝ'is. Lud'i vent'o'bat'ad'o'n. Grand'a nub'o, et'a pluv'o. Grand'a frakas'o en mal'grand'a glas'o.
549. – Por si'a or'o ĉiu est'as sinjor'o. Mon'o mond'o'n reg'as. Montr'u mon'er'o'n, ĉio far'iĝ'os. Per mon'o eĉ silent'o far'iĝ'as elokvent'o. Plen'a sak'o ĉiu'n mastr'o'n al vi klin'os. Al tiu ĉio ced'as, kiu mon'o'n posed'as.
550. – Li ten'as la naz'o'n supr'e'n.
551. – Nur tiu ne erar'as, kiu neniam i'o'n far'as. Pek'o kaj erar'o est'as ec'o'j de l’ hom'ar'o. Hom'o sen'pek'a neniam ekzist'is.
552. – Pek'o'n serĉ'i oni ne bezon'as. De pek'o kaj mizer'o est'as plen'a la ter'o. Kiu ne pek'is, kiu ne erar'is? Mal'feliĉ'o kaj pek'o lev'iĝ'as sen vek'o. Eĉ kiu plej bon'e paf'as, tamen iam mal'traf'as. Eĉ sur la sun'o trov'iĝ'as makul'o'j. Eĉ kontraŭ pastr'a predik'o trov'iĝ'as kritik'o. Eĉ plej ruz'a vulp'o en kapt'il'o'n fal'as.
553. – Pek'as jun'ul'o'j kaj pek'as mal'jun'ul'o'j. Ne ekzist'as jun'ec'o sen kapric'o'j, nek mal'jun'ec'o sen malic'o'j. Eĉ kvar pied'o'j de ĉeval'o ĝi'n ne sav'as de fal'o. Sang'o bol'as, jun'ec'o petol'as. Ne ĉiam per aĝ'o mezur'iĝ'as la saĝ'o. Mal'jun'a'j jar'o'j, sed ne saĝ'a'j far'o'j.
554. – Se pek'o traf'as, eĉ baston'o ek'paf'as. Sort'o oft'e al'send'as, kio'n oni ne atend'as.
555. – Por pek'o sen'konsci'a pun'o neni'a. Fil'o konfes'is, patr'o forges'is.
556. – Fajr'o'n esting'as akv'o, pek'o'n pardon'o. Pek'int'o pent'as, koler'o silent'as. Ne ir'as hak'il'o al kol'o humil'a. Post konfes'o ven'as forges'o.
557. – Pek'e akir'it'a ne est'as profit'a.
558. – Di'o'n koler'ig'is, hom'o'j'n rid'ig'is. Sufer'o'j sufok'as kaj hom'o'j mok'as.
559. – Anim'o al paradiz'o dezir'as, sed pek'o'j re'tir'as. Dezir'o tre grand'a, sed mank'as la fort'o. Vol'us kat'o fiŝ'o'j'n, sed la akv'o'n ĝi tim'as.
560. – Iel'e, iom'e, du'on'e mal'bon'e.
561. – Kontraŭ pek'o batal'u, sed pek'ant'o'n ne tuŝ'u. Kontraŭ pek'o predik'u, sed pek'int'o'n pardon'u.
562. – Viv'is pun'ind'e, mort'is rid'ind'e. Kia viv'o, tia mort'o.
563. – Mal'plen'a sak'o puŝ'as al pek'o. Sak'o mal'plen'a si'n rekt'e ne ten'as.
564. – Traf'i per la vizaĝ'o en kot'o'n. En'bat'iĝ'i.
565. – Kiu lud'as kun kot'o, mal'pur'ig'as la man'o'j'n. Se vi ŝaf'o far'iĝ'os, lup'o'j ne mank'os. Se vi sid'os en bran'o'j, vi'n manĝ'os la pork'o'j.
566. – Se lip'o dik'iĝ'as, ventr'o mal'dik'iĝ'as. Kiu koler'as, tiu perd'as. Pastr'o ŝaf'o'n ne pren'as, ĝi hejm'e'n re'ven'as. Kiu okaz'o'n for'ŝov'as, ĝi'n jam ne re'trov'as. Kie ne est'as konsil'ebl'e, tie ne est'as help'ebl'e.
567. – Dolĉ'e ŝmir'i al iu la lip'o'j'n. Nutr'i per promes'o'j. Promes'i or'a'j'n mont'o'j'n.
568. – Flu'is sur lip'o'j, sed en buŝ'o'n ne traf'is. Ĝi ir'is al li preter la buŝ'o'n.
569. – Li hav'as ankoraŭ la lakt'o'n sur la lip'o'j. Li hav'as ankoraŭ printemp'o'n en kap'o. Li ĵus el'ramp'is el la ov'a ŝel'o. Li ne frap'is al si ankoraŭ la korn'o'j'n.
570. – Silent'e! Ne mov'i la buŝ'o'n! Ne ek'pep'i! Sid'i kiel mus'o sub bala'il'o.
571. – Kiu lev'is la pied'o'n, dev'as ek'paŝ'i. Kiu si'n en'jung'is, dev'as tir'i. Kiu entrepren'is, tiu si'n ten'u. Kiu am'as honor'o'n, am'u labor'o'n. Kiu am'as ĝu'o'n, am'u ankaŭ enu'o'n.
572. – Petol'u, diboĉ'u, sed post'e sort'o'n ne riproĉ'u. Petol'ad'o sen mezur'o ne konduk'as al plezur'o. Long'e ĉerp'as la kruĉ'o, ĝis ĝi fin'e romp'iĝ'as. Long'e ŝtel'as ŝtel'ist'o, tamen fin'e li pend'os. Buĉ'as la lup'o, oni ankaŭ ĝi'n buĉ'os.
573. – Jun'ec'o petol'is, mal'jun'ec'o mal'sat'os. Sen'labor'ec'o est'as patr'in'o de ĉiu'j mal'virt'o'j.
574. – Mult'e en kap'o, sed neni'o en poŝ'o. Mult'e da sprit'o, sed neniom da profit'o.
575. – Muel'il'o halt'as, muel'ist'o ek'salt'as. Se silent'as draŝ'ej'o, mal'pac'as loĝ'ej'o.
576. – Aŭ fest'o, aŭ fast'o. Aŭ festen'e, aŭ mal'plen'e. Aŭ ĉio, aŭ neni'o. Aŭ kusen'o sub rip'o, aŭ bat'o per vip'o. Aŭ plej riĉ'a stat'o, aŭ plen'a mal'sat'o. Aŭ ministr'a'n posten'o'n, aŭ pun'dom'a'n katen'o'n.
577. – Labor'o don'as bon'stat'o'n, mal'labor'o mal'sat'o'n.
578. – Oft'a fest'o, mal'plen'a kest'o. Imit'i grand'sinjor'o'n, perd'i baldaŭ la or'o'n. Kiu ĉio'n for'manĝ'is en tag'o, mal'sat'os vesper'e.
579. – Bel'a bird'o! Dand'o el reĝ'a hund'ej'o.
580. – Ĝi tuŝ'as li'n, kiel akv'o anser'o'n. Ĝi glit'as de li kiel piz'o de mur'o. Ĝi eĉ ne tuŝ'as li'a'n orel'o'n. Vi pov'as eĉ hak'i lign'o'n sur li'a kap'o. Ĉio est'as por li kiel polv'er'o sur la ter'o. Li zorg'as pri ĝi kiel pri neĝ'o pas'int'jar'a. Tra unu orel'o en'ir'as, tra la du'a el'ir'as.
581. – Sen'lan'ig'u, sed ne sen'haŭt'ig'u. El'ir'i sen frakas'o el grand'a embaras'o. Sen'plum'ig'i kok'in'o'n, ne vek'ant'e mastr'in'o'n.
582. – Ĝi star'as ankoraŭ mal'proksim'e en la kamp'o. Ankoraŭ mult'e vi kur'os, ĝis vi al'kur'os. Ankoraŭ la gajn'o ne est'as en la man'o. La manĝ'ot'a fiŝ'o est'as ankoraŭ en la river'o. Ĝi est'as ankoraŭ bird'o sur la tegment'o. Ĝi est'as ankoraŭ paser'o en aer'o. Inter la man'o ĝis la buŝ'o oft'e dis'verŝ'iĝ'as la sup'o.
583. – Li ne est'as el la grand'a'j saĝ'ul'o'j. Li ne el'pens'is la filozofi'a'n ŝton'o'n. Li vid'as nur ĝis la pint'o de si'a naz'o.
584. – Post al'kutim'iĝ'o dolor'as dis'iĝ'o. Ju pli mal'proksim'e'n la voj'o, des pli da larm'o'j. Am'o pli kor'a, dis'iĝ'o pli dolor'a. Post dolĉ'a vin'o rest'as acid'a vinagr'o.
585. – Kiu ir'as trankvil'e, ir'as facil'e. Tro rapid'a akcel'o ne konduk'as al cel'o. Tro rapid'a far'o est'as nur bar'o. Rapid'u mal'rapid'e. Kiu tro pel'as, nur mal'akcel'as.
586. – Pri la lup'o rakont'o, kaj la lup'o renkont'e. Ne el'vok'u lup'o'n el la arb'ar'o.
587. – Serv'o postul'as re'serv'o'n. Vi am'as pren'i, am'u re'don'i. Vi mi'n manĝ'ig'os, mi vi'n trink'ig'os. Kiu donac'o'n pren'as, tiu si'n katen'as. De kant'ad'o sen'pag'a dolor'as la gorĝ'o.
588. – Donac'et'o'j sub'ten'as amik'ec'o'n.
589. – Pli valor'as vinagr'o donac'it'a, ol vin'o aĉet'it'a.
590. – Al ĉeval'o donac'it'a oni buŝ'o'n ne esplor'as.
591. – Oni donac'as por spes'o kaj labor'ig'as por spes'mil'o. Kiu akcept'as donac'o'n, perd'as la pac'o'n.
592. – Por neni'o oni far'as neni'o'n. Neni'a ag'o far'iĝ'as sen pag'o. Sen'pag'a est'as nur la mort'o, sed ĝi kost'as la viv'o'n.
593. – Donac'o ne'sincer'a est'as donac'o infer'a. Unu foj'o'n oni don'as kaj tut'a'n viv'o'n fanfaron'as. Donac'o'n re'pren'u kaj mi'a'n viv'o'n ne venen'u. Ne don'u kaj ne boj'u. Li don'as pec'et'o'n da pan'o kaj bat'eg'o'n per man'o. Plen'a glas'o da vin'o, sed kun gut'o da venen'o. Li salut'as profund'e kaj mord'as hund'e. Miel'o sur lang'o, kaj glaci'o en kor'o. Lang'o miel'a, sed kor'o kruel'a. Ĉe tro ĝentil'a ekster'o mank'as sincer'o.
594. – Pli feliĉ'a est'as don'ant'o ol pren'ant'o.
595. – Don'i ov'o'n, por ricev'i bov'o'n. Bov'o pren'it'a, kok'o don'it'a kaj – kvit'a.
596. – Paf'i – mal'traf'i. Cel'is paser'o'n, traf'is anser'o'n. Pel'is pav'o'n, fal'is kav'o'n.
597. – Mal'aper'is kiel vapor'o. Li paf'is si'n for.
598. – Far'i al iu bon'a'n lav'o'n. Far'i al iu predik'o'n pri mor'o'j. Tan'i al iu la haŭt'o'n.
599. – Ĵet'i polv'o'n en la okul'o'j'n. Nebul'ig'i al iu la okul'o'j'n.
600. – Nobel'o promes'o'j'n dis'don'as, kamp'ul'o promes'o'j'n plen'um'as. Per promes'o'j est'as pavim'it'a la infer'o.
601. – Plej facil'e promes'o rim'iĝ'as kun forges'o. Dron'ant'o dom'o'n propon'as, sav'it'o eĉ brik'o'n ne don'as. Promes'o ne sat'ig'as. Ven'is mizer'o, – help'u mi'n, frat'o; pas'is mizer'o, – for, mal'am'at'o. Danĝer'o sieĝ'as, al Di'o ni preĝ'as; danĝer'o ĉes'as, ni Di'o'n forges'as.
602. – Sub serur'o promes'o'j'n ten'u, sed don'int'e ne re'pren'u. Est'u sinjor'o de vi'a vort'o. Vort'o don'it'a est'as kiel leĝ'o. Pri'pens'u mal'rapid'e kaj ag'u decid'e. Dek foj'o'j'n mezur'u, unu foj'o'n de'tranĉ'u. Antaŭ'e intenc'u kaj post'e komenc'u.
603. – Li est'as la portret'o de si'a patr'o.
604. – Silent'u don'ant'e, parol'u ricev'ant'e.
605. – Di'o don'is ofic'o'n, Di'o don'as kapabl'o'n.
606. – Kio'n Di'o ne don'is, per'fort'e ne postul'u.
607. – Don'u fingr'o'n al avid'ul'o, li tut'a'n man'o'n postul'as. Se vi don'as miel'o'n, don'u ankaŭ kuler'o'n.
608. – Ne rapid'u, trankvil'e decid'u. Ne rapid'u insult'i, vol'u aŭskult'i. Ne aŭskult'int'e, ne kondamn'u. Juĝ'ant'o dev'as hav'i du orel'o'j'n.
609. – Pac'o al li'a cindr'o! Li ripoz'u trankvil'e!
610. – Di'o don'is, Di'o pren'is.
611. – Di'o don'is buŝ'o'n, Di'o don'os manĝ'o'n.
612. – Ju pli oni posed'as, des pli oni avid'as. Oni est'as riĉ'a neniam sufiĉ'e. Dum la manĝ'ad'o ven'as apetit'o.
613. – Se Di'o ne aranĝ'os, lup'o vi'n ne manĝ'os.
614. – Nuks'o'j ven'is, kiam dent'o'j el'fal'is. Post mort'o kurac'il'o jam est'as sen util'o. Ĝi est'as kiel mustard'o post la manĝ'o.
615. – Almoz'o'j ne mal'riĉ'ig'as. Di'o al vi don'is, por ke vi pov'u don'i.
616. – Ne hav'ant'e, oni pet'as; ricev'int'e, for'ĵet'as. Bon'o posed'at'a ne est'as ŝat'at'a. En jun'ec'o log'as, en mal'jun'ec'o ted'as. Ni'n ĉiam rav'as, kio'n ni ne hav'as. Jun'ec'o ne sci'as, mal'jun'ec'o ne pov'as.
617. – Ĉia don'o est'as bon'o.
618. – Du bot'o'j far'as par'o'n. Bel'a par'o por altar'o. Sinjor'in'o kaj sinjor'o, unu ali'a'n valor'as.
619. – Ne taŭg'as du urs'o'j por unu nest'o. En unu sak'o du kat'o'j, ĉiam mord'o'j kaj grat'o'j. Du sinjor'o'j en unu bien'o, du mastr'in'o'j ĉe unu kamen'o – neniam viv'as sen reciprok'a mal'ben'o.
620. – Nom'o egal'a, sed esenc'o mal'a.
621. – Ĝi hav'as ankoraŭ sign'o'n de demand'o. Ĉio de'pend'as de “se” kaj “kiam”. La sam'a afer'o, sed kun la kap'o al ter'o. Sam'a buŝ'o blov'as varm'o'n kaj mal'varm'o'n. Vizaĝ'o agrabl'a kaj ung'o diabl'a.
622. – Unu saĝ'o est'as bon'a, du est'as pli bon'a'j. Pli da okul'o'j, pli da cert'ec'o.
623. – Cert'e, kiel du'obl'e du kvar. Cert'aĵ'o kaj leĝ'o, kiel am'e'n en preĝ'o.
624. – Du kontraŭ unu prezent'as arme'o'n. Kontraŭ tut'a kohort'o eĉ Herkul'o est'as mal'fort'a.
625. – Dek'o da pek'o'j, unu la pun'o. De unu bov'o oni du fel'o'j'n ne de'ŝir'as. Per unu ŝton'o oni du ĵet'o'j'n ne far'as.
626. – Al du sinjor'o'j sam'temp'e oni serv'i ne pov'as.
627. – Ankoraŭ neni'u plaĉ'is al ĉiu.
628. – Kiu ĉas'as du lepor'o'j'n, kapt'as neniu'n. Kiu tro mult'e dezir'as, neni'o'n akir'as. Kiu kapt'as tro vast'e, konserv'as mal'mult'e.
629. – Ĉiu medal'o du flank'o'j'n posed'as.
630. – Du mort'o'j'n vi ne hav'os, de unu vi vi'n ne sav'os.
631. – El du mal'bon'o'j pli mal'grand'a'n elekt'u.
632. – Vetur'i sur si'a par'o da krur'o'j.
633. – Ne serĉ'u bon'a'n arb'ar'o'n, serĉ'u bon'a'n najbar'o'n. Kiu hav'as bon'a'n najbar'o'n, hav'as bon'a'n tag'o'n.
634. – Mal'pli da hav'o, mal'pli da zorg'o'j.
635. – Li hav'as nek ĉel'o'n, nek kel'o'n.
636. – Maten'as, vesper'as – kaj tag'o mal'aper'as.
637. – Tag'o aranĝ'as, tag'o ŝanĝ'as. Tag'o tag'o'n sekv'as, sed ne simil'as. Hodiaŭ festen'e, morgaŭ mal'plen'e. Hodiaŭ fort'o, morgaŭ mort'o. Vitr'o kaj feliĉ'o ne est'as fortik'a'j. De majest'a ĝis rid'ind'a est'as nur unu paŝ'o.
638. – Ĉiu morgaŭ hav'as si'a'n zorg'o'n.
639. – Tag'o fest'a – for afer'o'j. Fest'o'tag'a labor'o est'as sen valor'o.
640. – Laŭd'u tag'o'n nur vesper'e. Antaŭ vesper'o ne est'u fier'a.
641. – Di'o don'is tag'o'n, Di'o don'os manĝ'o'n.
642. – En la tag'o de la sankt'a Neniam'o. En la tri'ĵaŭd'a semajn'o.
643. – En lum'a tag'o.
644. – Mon'o kur'as al mon'o. Mon'o mon'o'n nask'as. Al bon'a ĉas'ist'o ir'as mem la best'o. River'et'o'j flu'as al river'o'j.
645. – Mon'o flu'as al riĉ'ul'o, bat'o'j al mal'riĉ'ul'o.
646. – La dorm’ est'as bon'a, se mank'as la mon'o.
647. – Sen mon'o en urb'o'n ne ir'u. Ne ekzist'as mon'o, ne ekzist'as don'o. Kiu hav'as neni'o'n, est'as neni'o.
648. – Pli da mon'o, pli da zorg'o. Pli da hav'o, pli da klopod'o'j. Klopod'o est'as kun mon'o, sed sen ĝi pli mal'bon'e.
649. – Neniom da or'o, sed bon'a glor'o.
650. – Or'a ŝlos'il'o ĉio'n mal'ferm'as.
651. – Mon'o odor'o'n ne hav'as, si'a'n de'ven'o'n ne dir'as. Eĉ plej nigr'a bov'in'o don'as lakt'o'n nur blank'a'n. Sap'o blank'ec'o'n ne hav'as, tamen blank'e ĝi lav'as. Kurb'a est'as la lign'o, sed rekt'e ĝi brul'as.
652. – Kia pag'o, tia ag'o.
653. – Hodiaŭ pag'i vi dev'as, morgaŭ kredit'e ricev'os.
654. – Am'o est'as fort'a, sed mon'o pli fort'a. Am'o far'as i'o'n, mon'o ĉio'n. Eĉ kapr'in'o plaĉ'as, se la dot'o sufiĉ'as.
655. – Li hav'as pli da mon'o ol da bezon'o. Li hav'as pli da mon'o, ol li pov'as kalkul'i.
656. – Inter'konsent'o est'as pli bon'a ol mon'o.
657. – Amas'o da mon'o kaj titol'o de baron'o.
658. – Ŝpar'u kiam bon'e, vi hav'os kiam bezon'e.
659. – Spes'mil'o voj'o'n tra'bat'as. Kiu bon'e ŝmir'as, bon'e vetur'as.
660. – Mon'o est'as reĝ'o, mon'o est'as leĝ'o. Al tiu ĉio ced'as, kiu mon'o'n posed'as. Sen mon'o oni est'as nul'o, kun mon'o – saĝ'ul'o.
661. – Nask'iĝ'u, edz'iĝ'u kaj mort'u – ĉiam mon'o'n al'port'u.
662. – Mon'o am'as kalkul'o'n. Bon'a'j kalkul'o'j, bon'a'j kun'ul'o'j. Amik'o'n kares'u, sed kalkul'i ne forges'u. Amik'ec'o apart'e, afer'o apart'e. Ju pli preciz'a'j la kalkul'o'j, des pli fortik'a la amik'ec'o. Negoc'a'j afer'o'j est'as sever'a'j.
663. – Por mi'a mon'o mi ankaŭ est'as baron'o. Mi ankaŭ lok'o'n sur la ter'o okup'as.
664. – Kiu spes'o'n ne ten'as, tiu al spes'mil'o ne ven'as. Kiu mal'mult'o'n ne ŝat'as, mult'o'n ne merit'as. Sen spes'o unu'a ne ekzist'as la du'a. Ĉiu'j milion'o'j konsist'as el mil'on'o'j. Unu gut'o plen'ig'as la glas'o'n.
665. – El li'a man'o ĉiu mon'er'o el'glit'as.
666. – Tro da en'spez'o ne est'as tro da pez'o. Tro da bon'o ne turment'as. Spes'mil'o super'flu'a poŝ'o'n ne ŝir'as. De pli da suk'o ne mal'bon'iĝ'as la kuk'o.
667. – Pli facil'e est'as perd'i vilaĝ'o'n, ol akir'i dom'o'n.
668. – Mal'saĝ'a kiel ŝtip'o.
669. – Fleks'u arb'o'n dum ĝi'a jun'ec'o.
670. – Sur arb'o'n klin'iĝ'int'a'n salt'as la kapr'o'j. Knab'o'n sen'fort'a'n ĉiu'j bat'o'j ating'as. Se la arb'o fal'is, ĉiu branĉ'o'n de'romp'as.
671. – Pro mult'o da arb'o'j li arb'ar'o'n ne vid'as. En arb'ar'o sid'is kaj arb'o'j'n ne vid'is.
672. – Arb'o krak'ant'a vent'o'n ne tim'as.
673. – Hak'ad'o de lign'o don'as lign'er'o'j'n.
674. – Unu orient'e'n, ali'a okcident'e'n.
675. – Kurb'a est'as la lign'o, sed rekt'e ĝi brul'as.
676. – Ten'i iu'n per fer'a man'o.
677. – Ten'i la okul'o'j'n en streĉ'o. Hav'i la orel'o'j'n sur ĝust'a lok'o. Streĉ'i la orel'o'j'n.
678. – Ten'i si'a'n lang'o'n en la buŝ'o. Kiu si'a'n lang'o'n katen'as, Di'o li'n ben'as. Kio el la dent'o'j el'salt'as, en la lip'o'j ne halt'as. Mastr'o el'babil'is, gast'o'j ne silent'os. Vi sekret'e vort'o'n dir'os, ĝi tra l’ tut'a mond'o ir'os. Vi sekret'os al edz'in'o, ŝi sekret'os al frat'in'o, kaj tiel la sekret'o promen'ad'os sen fin'o.
679. – Am'u dom'o'n nov'a'n kaj amik'o'n mal'nov'a'n.
680. – La man'o li'n juk'as. Mal'pac'ul'o.
681. – Vi'a dekstr'a man'o ne sci'u, kio'n far'as la mal'dekstr'a.
682. – Li est'as preskaŭ mi'a frat'o: nep'o de kuz'o de onkl'o de kon'at'o.
683. – Li parol'as sen senc'o kaj sen inter'lig'o. Nek al tem'o, nek al cel'o. Muel'e sen'cel'e.
684. – Li ne est'as el la regiment'o de tim'ul'o'j. Li dent'o'j'n prunt'i ne bezon'as. Al li ne mank'as defend'o kontraŭ ofend'o. Li hav'as la kap'o'n fortik'e sur la kol'o. Li est'as hom'o spert'a kaj lert'a.
685. – Mirakl'o inter mirakl'o'j.
686. – Infan'o ne kri'as, patr'in'o ne sci'as. Kiu ne pet'as, tiu ne ricev'as. Kiu frap'as, al tiu oni mal'ferm'as.
687. – Di'o don'is infan'o'n, Di'o don'os por ĝi pan'o'n. Pli da infan'o'j, pli da man'o'j. Pli da infan'o'j, pli da ben'o. Ju pli la infan'o'j bezon'as, des pli Di'o al vi don'as.
688. – Bon'a'j infan'o'j ge'patr'o'j'n feliĉ'ig'as, mal'bon'a'j ili'n en'tomb'ig'as.
689. – Kia nask'int'o, tia'j nask'it'o'j. Ne fal'as frukt'o mal'proksim'e de l’ arb'o. Kie'n kudr'il'o ir'as, tie'n faden'o'n ĝi tir'as. Kia patr'in'o, tia fil'in'o. Hund'o bon'ras'a est'as bon'a por ĉas'o. Plej jun'a kat'id'o mus'o'j'n jam pel'as.
690. – Mal'grand'a'j infan'o'j kaŭz'as labor'o'n, grand'a'j – dolor'o'n.
691. – Boj'as hund'id'o, kiel ĝi aŭd'as de hund'o'j.
692. – Infan'o'n mal'bon'ig'as ne petol'ad'o, sed mal'bon'a kamarad'o.
693. – Kiu ced'as al si'a infan'o, ĝi'n pere'ig'as per propr'a man'o. Verg'o dolor'as, sed saĝ'o'n el'labor'as.
694. – En jun'ec'o ni pet'as, en mal'jun'ec'o for'ĵet'as.
695. – Fabel'o'j por infan'o'j.
696. – Mi ne pov'as kapt'i en ĝi la senc'o'n. Ĝi est'as por mi volapuk'aĵ'o. Ven'is fin'o al mi'a latin'o.
697. – Bon'far'o'n oni facil'e forges'as. Mal'bon'o'n oni memor'i ne ĉes'as, bon'o'n oni baldaŭ forges'as.
698. – Plej kruel'a est'as re'don'o por far'it'a bon'o. Kiu neniu'n sav'is, mal'amik'o'n ne hav'as. Kiam pas'ant'o jam trink'is, li la put'o'n insult'as.
699. – Kiu bon'e ag'as, tim'i ne bezon'as. Pur'a ĉiel'o fulm'o'n ne tim'as. Pur'a konscienc'o est'as plej grand'a potenc'o. For'est'o de ofend'o est'as plej bon'a defend'o.
700. – Ne ekzist'as honor'o sen labor'o.
701. – En ĉiu mal'bon'o est'as iom da bon'o. Eĉ plej grand'a mal'bon'o al bon'o konduk'as.
702. – Pli'bon'o est'as mal'amik'o de bon'o. Kiu bon'e sid'as, tiu lok'o'n ne ŝanĝ'u. Eĉ ŝton'o verd'iĝ'as, se ĝi long'e ne mov'iĝ'as. Kiu konstant'e lok'o'n ŝanĝ'as, neniam si'n aranĝ'as. En ĉiu trans'loĝ'iĝ'o est'as part'o de ruin'iĝ'o.
703. – En la bon'a mal'nov'a temp'o.
704. – Ir'i for en bon'a hor’. En'pak'iĝ'u kaj for'iĝ'u. En bon'a ord'o tra la pord'o!
705. – For'port'u vi'a'n pak'aĵ'o'n kaj hav'aĵ'o'n!
706. – Kiu pov'as antaŭ'vid'i! Pri neni'o oni pov'as ĵur'i. Ne vok'u diabl'o'n, ĉar li pov'as aper'i.
707. – Pri hav'o najbar'a oni est'as mal'avar'a. El fremd'a poŝ'o oni pag'as facil'e. El fremd'a led'o oni tranĉ'as larĝ'e.
708. – Se ne ven'as per bon'a vort'o, oni pren'as per fort'o.
709. – Bon'a fam'o si'n tren'as testud'e, mal'bon'a kur'as rapid'e. Fam'o laŭt'e kri'as, ĉiu'j ek'sci'as. Tru'o'n de l’ honor'o flik'os neni'u tajlor'o.
710. – Pli bon'a est'as virt'o sen or'o, ol or'o sen honor'o. Vest'o el'uz'it'a, sed pur'ec'o spirit'a. Mon'o perd'it'a, neni'o perd'it'a; honor'o perd'it'a, ĉio perd'it'a.
711. – Pli bon'a est'as vort'o afabl'a, ol kuk'o agrabl'a. De vort'o ĝentil'a ne dolor'as la lang'o.
712. – Di'o sci'as bon'e pri ni'a'j bezon'o'j.
713. – Kiu hav'as or'o'n, hav'as honor'o'n.
714. – Trov'iĝ'as bon'a'j hom'o'j en la mond'o.
715. – En bon'a hor'o!
716. – Ĉas'aĵ'o ĉas'ant'o'n ne atend'as.
717. – Pli valor'as kontent'a spirit'o, ol grand'a profit'o. Kontent'ul'o est'as pli feliĉ'a, ol hom'o plej riĉ'a.
718. – Konfid'o nask'as konfid'o'n.
719. – Kiam hav'o mal'aper'is, saĝ'o aper'is. Saĝ'a est'as la frat'o post ricev'o de l’ bat'o. Est'is la temp'o, ni ne kompren'is, – pas'is la temp'o, la saĝ’ al ni ven'is. Post la fin'o de l’ batal'o est'as mult'e da kuraĝ'ul'o'j. Post la batal'o preĝ'o ne help'as. Rajd'i sur ĉeval'o oni ne lern'as sen fal'o. Kiam kat'o jam for'manĝ'is, for'pelad'o ne help'os.
720. – Okul'o ne atent'as, – dors'o ek'sent'as.
721. – Li traf'is el sub pluv'o en river'o'n. El flam'o si'n el'tir'is, en fajr'o'n en'ir'is. Tapiŝ'o'n ne dezir'is, mat'o'n akir'is. Traf'i de Scil'o al Ĥaribd'o. Ne vol'is rajd'i sur ĉeval'o, ek'rajd'is sur azen'o.
722. – En la tag'o de la sankt'a Neniam'o.
723. – Traf'is pugn'o pugn'o'n. Traf'is falĉ'il'o sur ŝton'o'n. Traf'is hak'il'o al lign'o mal'mol'a. Hak'il'o est'as tranĉ'a, sed ne ced'as la branĉ'o. Ankaŭ diabl'o tondr'o'n sufer'os. Renkont'iĝ'is la kat'o kun sen'tim'a rat'o. Trov'is mal'bon'ul'o mal'bon'ul'o'n pli grand'a'n.
724. – Don'i al iu la bat'o'n de mort'o. El'pel'i iu'n el la mond'o de la viv'ul'o'j. En'prem'i en la ter'o'n.
725. – Eĉ gut'o mal'grand'a, konstant'e frap'ant'e, tra'bor'as la mont'o'n granit'a'n.
726. – En'bat'i al si en la kap'o'n. Ripet'ad'o est'as plej bon'a lern'ad'o. Hak'o post hak'o est'as la plej efik'a atak'o.
727. – Li dir'is adiaŭ al la mond'o sur'ter'a. Li far'is si'a'n last'a'n trans'lok'iĝ'o'n.
728. – Ĝis la edz'iĝ'o ĝi re'san'iĝ'os.
729. – Long'a dorm'ad'o ŝuld'o'j'n kresk'ig'as. Lup'o dorm'ant'a ŝaf'o'n ne kapt'as. Kiu dorm'as long'e, viv'as mal'long'e.
730. – Vir'in'o hav'as har'o'n long'a'n kaj saĝ'o'n mal'long'a'n.
731. – Ĝi est'as ankoraŭ mal'proksim'e en la kamp'o.
732. – Ŝuld'o ne bru'as, tamen dorm'o'n detru'as. Mal'sat'o mal'fort'ig'as, ŝuld'o sufer'ig'as. Neni'o pli grand'a'n mizer'o'n prezent'as, ol se san'o mank'as kaj ŝuld'o'j turment'as. Ŝuld'o'j kaj mizer'o est'as najbar'o'j.
733. – Ŝuld'o est'as unu'a hered'ant'o.
734. – Ŝuld'o ne makul'as, sed pag'o'n postul'as. Kiu ŝuld'o'j'n esting'as, riĉ'ec'o'n ating'as. Riĉ'a est'as tiu, kiu ŝuld'as al neni'u.
735. – Pag'o de ŝuld'ant'o est'as bon'a en ĉiu kvant'o. De mal'bon'a ŝaf'o est'as bon'a eĉ tuf'o.
736. – Hodiaŭ pag'i vi dev'as, morgaŭ kredit'e ricev'os.
737. – Ŝuld'o ne rust'iĝ'as, ŝuld'o ne mort'iĝ'as. Ŝuld'o hav'as long'a'n viv'o'n. Ŝuld'o'n temp'o ne kurac'as.
738. – Ŝuld'o kaj mizer'o est'as najbar'o'j.
739. – Prunt'o amik'o'n for'pel'as. Oni pren'as per man'o'j, re'don'as per pied'o'j. Perd'iĝ'as per prunt'e'don'o amik'o kaj mon'o.
740. – Kapric'o'j de grand'sinjor'o'j kaj mult'eg'o da kreditor'o'j. Luks'a la vest'o, sed mal'plen'a la poŝ'o. Eminent'a ŝuld'ant'o, mal'bon'a pag'ant'o.
741. – Li sid'as en ŝuld'o'j ĝis super la ŝultr'o'j. Li hav'as pli da ŝuld'o'j en la urb'o, ol da har'o'j en la barb'o.
742. – Bedaŭr'o kaj ĉagren'o ŝuld'o'n ne kovr'as. Ne help'as plend'o nek plor'o kontraŭ kreditor'o.
743. – Vilaĝ'an'o kredit'as, vilaĝ'estr'o prunt'e'pren'as.
744. – Se okul'o ne vid'as, kor'o ne avid'as.
745. – Far'it'a vi'a far'o, nun adiaŭ, mi'a kar'a! Plen'um'it'a vi'a ofic'o, nun pas'is vi'a vic'o! Pan'o est'as al'port'it'a, korb'o est'u for'ĵet'it'a.
746. – For! For'ig'u li'n!
747. – Feliĉ'o ven'as gut'e, mal'feliĉ'o ven'as flu'e.
748. – Kio'n Di'o ne don'is, tio'n per'fort'e ne serĉ'u. Kiu mal'mult'e dezir'as, feliĉ'o'n akir'as. Kontent'ul'o est'as pli feliĉ'a, ol hom'o plej riĉ'a.
749. – Bon'a est'as dom'o nov'a kaj amik'o mal'nov'a.
750. – Pli facil'e est'as vilaĝ'o'n perd'i, ol dom'o'n akir'i. Pli facil'e est'as mult'e el'spez'i, ol mal'mult'e en'spez'i.
751. – Ĉie est'as varm'e, sed hejm'e plej ĉarm'e. Bon'a est'as Romo, sed tro mal'proksim'a de ni'a dom'o. Bon'a est'as fremd'land'o, sed ali'a'j tie loĝ'u. Hejm'a dom'et'o est'as kiel patr'in'et'o. Al ĉiu best'o plaĉ'as ĝi'a nest'o. Mi'a loĝ'ej'o est'as mi'a reĝ'ej'o. En propr'a angul'o ĉiu est'as fort'ul'o.
752. – Inter fremd'a'j ŝi est'as edz'in'o-anĝel'o, kun la edz'o ŝi est'as demon'o kruel'a.
753. – Kiam kat'o promen'as, la mus'o'j festen'as.
754. – Pli bon'e est'as hav'o'n for'don'i, ol kun hom'o'j mal'pac'i. Pli bon'a est'as pac'o feliĉ'a, ol hav'o plej riĉ'a. Pli valor'as pac'o mal'bon'a, ol mal'pac'o plej bon'a.
755. – Ne ŝov'u la naz'o'n en fremd'a'n vaz'o'n.
756. – Mank'as klap'o en li'a kap'o. Li hav'as cerb'o'n ne tro potenc'a'n. Li hav'as en la cerb'o tro mult'e da herb'o.
757. – Kun si'a tut'a posed'o kaj hered'o. Kun si'a tut'a dom'o kaj hav'o.
758. – Urs'o'n evit'u, du'on'patr'in'o'n ne incit'u.
759. – Kiel li merit'is, tiel li profit'is. Prav'e li ricev'as. Prav'e pun'it'e laŭ'merit'e.
760. – Voj'o'n bat'it'a'n herb'o ne kovr'as.
761. – Kiu ĉe l’ voj'o konstru'as, tiu'n ĉiu instru'as. Ju labor'o pli publik'a, des pli grand'a la kritik'o.
762. – Kio mult'e kost'as, mult'e valor'as. Kio kost'as mal'mult'e, kost'as plej kar'e.
763. – Kar'a est'as don'o en minut'o de bezon'o. Kiu don'as rapid'e, don'as du'obl'e. Pli valor'as tuj ov'o, ol post'e bov'o. Kar'a est'as ov'o, kiam ven'as la Pask'o. Ju pli grand'a bezon'o, des pli grand'a la prez'o.
764. – Pli kost'as la sak'o, ol la tut'a pak'o. Tro kar'a aranĝ'o por mal'kar'a tag'manĝ'o. Ne valor'as la far'o la kost'o'n de l’ prepar'o. La lud'o kandel'o'n ne valor'as. La fel'o tan'ad'o'n ne valor'as. Ne valor'as la akir'o eĉ la pen'o'n de l’ dezir'o.
765. – Si'a est'as kar'a pli ol najbar'a.
766. – Hom'o bagatel'em'a.
767. – Pro erar'o ne prav'iĝ'as la far'o. Okul'o ne atent'as, – dors'o ek'sent'as.
768. – Riĉ'ig'as ne en'spez'o, sed prudent'a el'spez'o. Kiu groŝ'o'n ne respekt'as, riĉ'ec'o'n ne kolekt'as.
769. – Ĝi est'as nek lakt'o, nek selakt'o. Ĝi est'as nek viand'o nek fiŝ'o. Fluid'aĵ'o sen difin'o, nek vinagr'o nek vin'o. Nek pik'it'e, nek hak'it'e. Ĉes'is est'i vin'o, sed vinagr'o ne far'iĝ'is.
770. – Kiam fil'in'o edz'in'iĝ'is, mult'a'j fianĉ'o'j trov'iĝ'is. Kiam pas'is la aĝ'o, aper'as la saĝ'o. Aper'as prudent'o, kiam pas'is la moment'o.
771. – Se vi vol'as fil'in'o'n, flat'u la patr'in'o'n. Pro am'o al la kandel'o kat'o lek'as la kandel'ing'o'n.
772. – Li eĉ el sabl'o vip'o'j'n tord'as. Por li eĉ la mus'o ne est'as sen fel'o.
773. – Sen'lan'ig'u, sed ne sen'fel'ig'u.
774. – Sinjor'o'j si'n bat'as, serv'ant'o'j vund'o'j'n ricev'as.
775. – Ekzist'as ezok'o, por ke fiŝ'et'o'j ne dorm'u.
776. – Kurb'a est'as la lign'o, sed rekt'e ĝi brul'as.
777. – Trem'o atak'as. La har'o'j streĉ'iĝ'as. Li trem'as, kiel aŭtun'a foli'o.
778. – Pli bon'e est'as ŝvit'i ol trem'i.
779. – Oni tond'as ŝaf'in'o'j'n, – trem'as la ŝaf'o'j. Al vi oni predik'as kaj ni'n oni pik'as. Por Paŭlo spert'o, – por Petro avert'o.
780. – Ali'a'j temp'o'j, ali'a'j mor'o'j.
781. – Ali'a'n ne mal'laŭd'u, vi'n mem ne aplaŭd'u. Ne kondamn'u ali'a'n, oni vi'n ne kondamn'os. Kritik'i est'as facil'e, far'i mal'facil'e. En fremd'a tegment'o li flik'as tru'o'n kaj en propr'a ne vid'as la flu'o'n. Est'u saĝ'a hom'o en vi'a propr'a dom'o. Sonor'il'o vok'as al preĝ'ej'o kaj mem neniam en'ir'as. En fremd'a okul'o ni vid'as lign'er'o'n, en ni'a ni trab'o'n ne vid'as. Montr'o'j kaj konsil'o'j est'as facil'a'j. Ne ŝov'u la naz'o'n en fremd'a'n vaz'o'n. Ali'a'j'n gvid'as kaj mem ne vid'as. Pli facil'e est'as reg'i ol ag'i.
782. – Kiu fos'as sub ali'a, fal'os mem en la fos'o'n. En vi'a malic'a regal'o vi'n atend'as ankaŭ pokal'o. Kiu hav'as malic'a'n cel'o'n, oft'e perd'as si'a'n propr'a'n fel'o'n.
783. – Propr'a opini'o ne est'as leĝ'o por ali'a. Ekzempl'o propon'as, sed ne ordon'as. Kio al unu don'as fort'o'n, al ali'a don'as mort'o'n. Kompar'o ne est'as pruv'o. Kio'n rajt'as leon'o, ne rajt'as azen'o. Kio konven'as al sciur'o, ne konven'as al vultur'o.
784. – Amik'o'n montr'as mal'feliĉ'o.
785. – Amik'o – intim'ul'o. Amik'o en ĝoj'o kaj plor'o.
786. – Est'int'a amik'o est'as plej danĝer'a mal'amik'o. Pec'o'n de'tranĉ'it'a'n al la pan'o ne re'glu'u.
787. – Kun kiu vi fest'as, tia vi est'as.
788. – Amik'o fidel'a est'as trezor'o plej bel'a.
789. – Unu amik'o mal'nov'a pli valor'as ol du nov'a'j. Ŝat'u amik'o'n laŭ la dat'o de akir'o.
790. – Por amik'o intim'a ne ekzist'as voj'o mal'proksim'a. Por amik'o komplez'o neniam est'as tro pez'a. Amik'o de amik'o est'as ankaŭ amik'o. Se amik'o pet'as, li neniam ripet'as.
791. – Ne rapid'u kun fid'o antaŭ long'a kun'e'sid'o.
792. – Amik'o est'as kar'a, sed mi mem est'as pli kar'a. Pli valor'as propr'a ĉemiz'o ol fremd'a plen'a valiz'o. Pli kar'a est'as kap'o ol ĉap'o.
793. – Amik'o'n ŝat'u, mal'amik'o'n ne bat'u. Al Di'o plaĉ'u, sed sur diabl'o'n ne kraĉ'u. Se vi pov'as, profit'u, sed ali'a'j'n ne incit'u.
794. – Kun urs'o promen'u, sed paf'il'o'n pret'e ten'u.
795. – Apud plen'a manĝ'o'tabl'o ĉiu est'as tre afabl'a. Sak'o ne son'as, – amik'o ne kon'as.
796. – Gard'u mi'n Di'o kontraŭ amik'o'j, – kontraŭ mal'amik'o'j mi gard'os mi'n mem. Ĉe plej grand'a fid'o memor'u pri perfid'o.
797. – Unu mal'amik'o pli difekt'as, ol cent amik'o'j protekt'as.
798. – Amik'ec'o apart'e, ofic'o apart'e. Ne ekzist'as en komerc'o amik'ec'o nek ŝerc'o. Juĝ'o komenc'it'a pac'iĝ'o'n ne mal'help'as.
799. – Danc'i laŭ ies fajf'il'o.
800. – Hom'o esper'as, – mort'o aper'as. Mizer'o far'as vizit'o'n, ne atend'ant'e invit'o'n. Ne atend'it'a, ne esper'it'a oft'e ven'as subit'e. Hom'o propon'as, Di'o dispon'as. Neni'u vid'as, kio li'n insid'as. Inter pokal'o kaj lip'o'j pov'as mult'e okaz'i. Cent jar'o'j'n silent'is kaj subit'e si'n prezent'is. Mil'jar'o'j ne pov'is, – minut'o el'ŝov'is.
801. – Ne esper'it'e, ne sonĝ'it'e. El aer'o al ter'o.
802. – Antaŭ'e intenc'u kaj post'e komenc'u. Antaŭ la lang'o labor'u la cerb'o.
803. – Mal'saĝ'ul'o de ĉiu'j flank'o'j. Kap'o kun herb'o, sen gut'o da cerb'o. Mal'saĝ'a kiel ŝtip'o. Mank'as klap'o en li'a kap'o.
804. – Mal'saĝ'ul'o ŝton'o'n ĵet'is, dek saĝ'ul'o'j ĝi'n ne ating'os.
805. – Al mal'saĝ'ul'o ne help'as admon'o, nur baston'o.
806. – Mal'saĝ'ul'o'n oni bat'as eĉ en la preĝ'ej'o. Mal'saĝ'ul'o kiel tambur'o, – kiu pas'as, li'n bat'as.
807. – Por mal'saĝ'ul'o baston'o – por saĝ'ul'o lecion'o.
808. – Oft'e lig'is mal'saĝ'ul'o kaj dek saĝ'ul'o'j mal'lig'i ne pov'as.
809. – Komplez'em'a mal'saĝ'ul'o est'as pli danĝer'a ol mal'amik'o. Pli bon'a est'as saĝ'a mal'amik'o, ol mal'saĝ'a amik'o. Se vi send'is mal'saĝ'ul'o'n, send'u kontrol'o'n.
810. – Mal'saĝ'ul'o ne griz'iĝ'as nek sen'har'iĝ'as.
811. – Mal'saĝ'ul'o'j kresk'as mem, sen plug'o kaj sem’.
812. – Mal'saĝ'ul'o'n favor'as feliĉ'o. Kiu saĝ'o'n ne hav'as, Di'o li'n sav'as. Oft'e saĝ'ul'o viv'as mal'riĉ'e kaj mal'saĝ'ul'o feliĉ'e. Pli help'as gut'o da feliĉ'o, ol barel'o da saĝ'o.
813. – Atak'is li'n hor'o mal'saĝ'a. Li'a cerb'o ir'is promen'i.
814. – Li est'as en acid'a humor'o.
815. – Perd'i la kuraĝ'o'n. Las'i fal'i la man'o'j'n. Li'a'j flug'il'o'j paraliz'iĝ'is.
816. – Kuir'ist'o'n vapor'o sat'ig'as. Ne ekzist'as ofic'o sen benefic'o. Kiu pan'o'n don'as, mal'sat'o'n ne kon'as.
817. – Mal'aper'is kiel vapor'o.
818. – Kio ir'as el kor'o, ven'as al kor'o. Konfid'o nask'as konfid'o'n.
819. – Li'a anim'o for'kur'is en la pint'o'n de la pied'o. Frost'o li'n atak'is. Li trem'as kiel aŭtun'a foli'o. Vent'o al li ek'flug'is sub la haŭt'o. Atak'is terur'o, ek'trem'is la krur'o.
820. – Vest'o el'uz'it'a, sed pur'ec'o spirit'a.
821. – Fremd'a anim'o est'as abism'o sen lim'o. Por fremd'a kor'o ne ekzist'as esplor'o. Fremd'a medit'o est'as kaŝ'it'a.
822. – Viv'i kun iu en fid'o kaj konfid'o. Viv'i kun iu en intim'a amik'ec'o. Ili viv'as per unu anim'o en du korp'o'j.
823. – Hav'i larĝ'a'n konscienc'o'n. Kovr'i la buŝ'o'n de si'a konscienc'o. La konscienc'o li'n ne turment'as.
824. – Dir'i la pur'a'n ver'o'n.
825. – Kiom la kor'o dezir'as.
826. – Tio ĉi est'as laŭ li'a gust'o. Li pren'os kaj ben'os. Tut'e ĝust'e laŭ li'a gust'o. Ĝi est'as al li tre bon'ven'a. Ven'as kvazaŭ vok'it'a kaj petit'a. Ĝi est'as akv'o al li'a muel'il'o.
827. – Raport'i pri ĉiu'j cirkonstanc'o'j kaj nuanc'o'j. Rakont'i ĉio'n far'it'a'n kaj kaŝ'it'a'n. Mal'kovr'i antaŭ iu si'a'n kor'o'n. Kio'n kor'o sent'as, lang'o prezent'as. Kio en la kap'o, tio sur la lang'o.
828. – Li hav'as si'a'j'n kapric'o'j'n.
829. – Star'iĝ'i obstin'e. Kontraŭ'star'i per ĉiu'j fort'o'j. La har'o'j dis'star'iĝ'as.
830. – Kie fum'o lev'iĝ'as, tie fajr'o trov'iĝ'as.
831. – Tie ir'as fum'o per dens'a'j nub'o'j.
832. – Mal'grand'a est'as la flam'o, tamen ne mank'as la fum'o.
833. – Sak'o alen'o'n ne ten'as, ĝi baldaŭ el'ven'as. Tus'o kaj am'o ne est'as kaŝ'ebl'a'j. Neni'a pek'et'o rest'as long'e sekret'o. La temp'o ĉiam mal'kaŝ'as la ver'o'n. Eĉ el sub la ter'o aper'as la ver'o. Neĝ'o kaŝ'as nur ĝis printemp'o.
834. – Star'i per unu pied'o en la tomb'o. Li jam far'as la last'a'n spir'o'n. Star'as la mort'o jam en la kort'o.
835. – Grand'a est'as la mond'o, sed rifuĝ'o'n ne don'as. Konsil'o'j'n ĉiu don'as, sed ne kiam oni bezon'as.
836. – Vir'in'o bon'ord'a est'as mut'a kaj surd'a. Por virt'a orel'o ne danĝer'as vort'o mal'bel'a. Por parol'o delir'a ne ekzist'as re'dir'o.
837. – Rest'i mal'jun'a knab'in'o. Ricev'i griz'a'n har'o'n, ne vid'int'e altar'o'n.
838. – Ne ekzist'as tern'o sen naz'o nek fakt'o sen baz'o. Ne ekzist'as fum'o sen brul'o. Ne bat'as baston'o sen person'o. Ĉiu “tial” hav'as si'a'n “kial”.
839. – Oft'e de kaŭz'o sen'en'hav'a ven'as efik'o plej grav'a.
840. – Kio'n far'i! Vol'u-ne-vol'u, – elekt'o ne ekzist'as.
841. – Pli valor'as far'o neni'a, ol far'o mal'bon'a. Pli valor'as sen'labor'ec'o, ol sen'senc'a labor'em'ec'o.
842. – Parol'o'j kaj far'o'j est'as mal'sam'a'j afer'o'j. Oft'e man'o forges'as, kio'n buŝ'o promes'as.
843. – Dir'it'e, far'it'e.
844. – La afer'o est'as plen'um'it'a. Aranĝ'it'e, ord'ig'it'e.
845. – Mult'e komenc'it'e, mal'mult'e plen'um'it'e.
846. – Pri kio est'as la afer'o?
847. – La afer'o mal'sukces'is. Ŝir'iĝ'is faden'o sur la boben'o. Krev'is la vaz'o antaŭ la naz'o. Oni met'is makul'o'n en mi'a'n kalkul'o'n. Plen'um'iĝ'is la task'o per grand'a fiask'o.
848. – Hok'o el'salt'is, afer'o halt'is. La afer'o ne ir'as glat'e. Est'as tuber'o en la afer'o.
849. – La afer'o hav'as temp'o'n. La afer'o ne urĝ'as. La afer'o ne star'as sur pint'o de pont'o.
850. – Labor'o ne est'as lepor'o, – ĝi halt'os, ne for'salt'os. Prokrast'it'a ne est'as perd'it'a. Morgaŭ fru'e ven'os plu'e. Kelk'temp'a ĉes'o ne est'as forges'o.
851. – Far'o far'int'o'n rekomend'as. Kon'iĝ'as majstr'o laŭ si'a verk'o. Kia est'as la hom'o, tia est'as li'a nom'o. Kia est'as vi'a labor'o, tia est'as vi'a valor'o.
852. – Amik'ec'o apart'e, ofic'o apart'e.
853. – Mi'n ne tuŝ'as la afer'o, mi star'as ekster'e. Mi flank'e sid'is, mi ne aŭd'is nek vid'is. Mi lav'as al mi la man'o'j'n. Ne mi'a est'as la ĉeval'o, mi'n ne tuŝ'as ĝi'a fal'o.
854. – For'met'i la afer'o'n en la kest'o'n de forges'o. For'met'i ĝis la grek'a'j kalend'o'j. For'met'i en arĥiv'o'n.
855. – Rapid'e ir'as la vort'o'j, sed ne rapid'e la far'o'j. De la buŝ'o ĝis la man'o'j est'as grand'a inter'spac'o. Inter far'o kaj rakont'o star'as mez'e grand'a mont'o. Grand'a parol'ist'o est'as dub'a far'ist'o. Grand'a parol'o, sed mal'grand'a vol'o. Se vi sen'fin'e parol'os, de ĝi la pot'o ne bol'os.
856. – Ne rapid'u kun vort'o'j, rapid'u kun far'o'j.
857. – Ne ŝov'u la naz'o'n en fremd'a'n vaz'o'n. Ne lac'iĝ'u vi'a'j man'o'j pri fremd'a'j infan'o'j. Ne esting'u la fajr'o'n, kiu vi'n ne brul'ig'as. Vi'n ne tuŝ'u la erar'o'j en fremd'a'j far'o'j. Pri kio amik'o'j sekret'as, ili vi'a'n juĝ'o'n ne pet'as. Zorg'u vi'a'n meti'o'n kaj ne miks'u vi'n en ali'a'n.
858. – Labor'o fin'it'a, – ripoz'o merit'a.
859. – Antaŭ ĉio zorg'u ofic'o'n, – plezur'o atend'os si'a'n vic'o'n. Antaŭ'e kio'n vi dev'as, post'e kio'n vi vol'as.
860. – Por ĉiu far'o est'as hor'o.
861. – Al la afer'o!
862. – Ricev'is bandit'o laŭ si'a merit'o. Prav'e li ricev'as. Prav'e pun'it'e laŭ'merit'e. Bon'a pun'o por mal'bon'a pen'o.
863. – Kiu pek'is, tiu pag'as. Kun'e kapt'it'e, kun'e pun'it'e.
864. – Sid'i en labor'o'j ĝis super la orel'o'j.
865. – Ne gut'as miel'o el la ĉiel'o.
866. – Li est'as ver'a hidrarg'o. Flug'em'a kiel vent'o.
867. – Ten'i iu'n per fer'a man'o. Buton'um'i iu'n mal'vast'e.
868. – Karakter'o ole'a. Ĝentil'a kaj trankvil'a, kun kor'o el or'o. Mol'a kiel vaks'o.
869. – Nom'o egal'a, sed esenc'o mal'a.
870. – Parol'i sen'senc'aĵ'o'n. Babil'as, muel'as, kio'n lang'o el'pel'as.
871. – Pli bon'a io, ol neni'o.
872. – Reĝ'o donac'is, sed polic'o minac'as. Di'o don'is kaj ben'is, sed diabl'o for'pren'is.
873. – Kia domaĝ'o! Ho ve! Bedaŭr'ind'e! Di'o kompat'u!
874. – Sak'o ne son'as, – amik'o ne kon'as.
875. – Mult'a'j kompat'ant'o'j, sed neni'u help'ant'o. Kiu konsil'as kaj rezon'as, tiu help'o'n ne don'as. Oni konsil'as kaj konsol'as, sed help'i ne vol'as.
876. – Ne ŝpar'i mon'o'n nek pen'o'n. Klopod'i sen lim'o per korp'o kaj anim'o. Uz'i mon'o'n kaj admon'o'n kaj flat'o'n kaj bat'o'n.
877. – Maĉ'i kaj re'maĉ'i.
878. – Li atend'as, ke la okaz'o ven'u al li'a naz'o. Atend'i sur ter'o, ĝis sek'iĝ'os la river'o. Atend'i bon'a'n veter'o'n kaj lam'a'n kurier'o'n.
879. – Li atend'as kaj plend'as kaj de'nov'e atend'as. La “tuj” de sinjor'o'j est'as mult'e da hor'o'j. Atend'u mi'n antaŭ la dom'o de mi'a pra'nep'o. De atend'o kaj esper'o pere'is mult'a'j sur la ter'o.
880. – Tro long'a atend'o ĝis fin'o de l’ vend'o.
881. – Ne ven'as rat'o mem al kat'o.
882. – Unu'a ven'is, unu'a pren'is. Kiu ven'is unu'e, muel'as pli fru'e. Kiu jam hav'as, tiu prav'as. Se unu ne ven'is, dek ne atend'as. Por mal'fru'a gast'o rest'as nur ost'o. La last'a'n el amas'o atak'as la hund'o. Kiu ven'is post la manĝ'o, rest'as sen manĝ'o.
883. – Bov'id'o'n mi atend'is, – infan'o'n Di'o send'is. Esper'is flat'o'n, – ricev'is bat'o'n. Esper'o log'as, esper'o mensog'as. Atend'is, atend'is, ĝis li'n ĉerk'o etend'is. Saĝ'a ten'as afer'o'n, mal'saĝ'a esper'o'n. Ne fid'u hered'o'n, fid'u posed'o'n.
884. – Dezir'i al iu amas'o'n da mon'o kaj titol'o'n de baron'o. Dezir'i al iu ĉio'n bon'a'n.
885. – Kiu tro mult'e dezir'as, neni'o'n akir'as. Kiu serĉ'as marcipan'o'n, perd'as si'a'n pan'o'n. Kiu avid'as pli bon'a'n, perd'as plej bezon'a'n. Tro grand'a'j kalkul'o'j konduk'as al nul'o'j. Kiu tro alt'e sving'as, neni'o'n ating'as. Tro da meti'o'j, – profit'o'j neni'a'j. Se sak'o tro plen'iĝ'as, ĝi baldaŭ dis'ŝir'iĝ'as.
886. – Pi'a'j dezir'o'j. Bel'a cel'o por fabel'o.
887. – Edz'in'o pli el'verŝ'as per funel'o, ol edz'o en'verŝ'as per sitel'o.
888. – Est'i anĝel'o inter hom'o'j, sed satan'o en la dom'o.
889. – Per orel'o'j, ne per okul'o'j, edz'in'o'n elekt'u.
890. – Am'u edz'in'o'n plej kor'e, sed ten'u ŝi'n bon'mor'e. Ge'am'ant'o'j si'n pik'as. Am'o super'mezur'a ne est'as plezur'a.
891. – Ne pun'u edz'in'o'n antaŭ infan'a'j okul'o'j, ne pun'u infan'o'j'n antaŭ fremd'ul'o'j. Viv'o'n privat'a'n kaŝ'u la mur'o'j.
892. – Se ge'edz'o'j si'n bat'as, fremd'ul'o rest'u flank'e.
893. – Kiu edz'iĝ'as, tiu ŝanĝ'iĝ'as. Nov'a stat'o, – nov'a viv'o. Nov'a'j sinjor'o'j, – nov'a'j mor'o'j.
894. – Edz'o kaj edz'in'o – ĉiel'a difin'o.
895. – Edz'iĝ'o tro moment'a est'as long'a'pent'a. Tro rapid'a edz'iĝ'o – por'ĉiam'a katen'iĝ'o.
896. – Lev'iĝ'u kun la sun'o, edz'iĝ'u dum jun'a. De edz'iĝ'o tro mal'fru'a orf'o'j nask'iĝ'as. Edz'ig'u fil'o'n, kiam vi vol'as, – edz'in'ig'u fil'in'o'n, kiam vi pov'as.
897. – Kiam sak'o mizer'as, am'o mal'aper'as. Edz'iĝ'o pro am'o flam'ant'a al la sak'o son'ant'a. Edz'iĝ'o laŭ kor'o, laŭ la kvant'o da or'o.
898. – Kiam fil'in'o edz'in'iĝ'is, mult'a'j fianĉ'o'j trov'iĝ'as.
899. – Amas'o da fianĉ'o'j, sed la ĝust'a ne ven'as.
900. – Pli tir'as vir'in'a har'o, ol ĉeval'a par'o. Vir'in'a rid'et'o pli kapt'as ol ret'o. Kie diabl'o ne pov'as, tie'n vir'in'o'n li ŝov'as.
901. – La lang'o de vir'in'o est'as ŝi'a glav'o. Vir'in'o bat'as per lang'o, – aper'as vund'o plej sang'a.
902. – Ne mank'as tomb'o por mort'int'o nek pan'o por viv'ant'o. Mort'int'a serĉ'u ĉiel'o'n, viv'ant'a i'a'n cel'o'n. Di'o don'is buŝ'o'n, Di'o don'os manĝ'o'n. Kio'n ni ver'e bezon'as, Di'o ĝi'n don'as.
903. – Tranĉ'i rekt'e en la karn'o'n. Pik'i al iu la vund'a'n lok'o'n.
904. – Rapid'e – sen'vid'e. Kudr'i per flug'ant'a kudr'il'o. Super'pint'e – nur tuŝ'int'e. Trans'salt'e-sen'halt'e.
905. – Tren'i si'a'n viv'o'n de mizer'o al mizer'o. Viv'i iel'e-tra'pel'e.
906. – Tro sat'a, tro bat'a.
907. – Viv'i emerit'e.
908. – Pel'i tag'o'j'n sen afer'o de maten'o al vesper'o. Okup'i sen cel'o lok'o'n sub ĉiel'o. De li'a viv'o aranĝ'o est'as trink'o kaj manĝ'o.
909. – Viv'i per sistem'o de “el man'o al buŝ'o”. El la poŝ'o al la buŝ'o.
910. – Viv'i laŭ postul'o'j de la ĝust'a'j kalkul'o'j. Viv'i moder'e, ne tro intern'e nek tro ekster'e. Memor'i pri mezur'o en labor'o kaj plezur'o.
911. – Viv'i larĝ'e kaj luks'e.
912. – Viv'i sat'e kaj glat'e. Viv'i kiel ĉe la brust'o de Di'o. Viv'i kiel kuk'o en buter'o. Viv'i en silk'o kaj velur'o, en ĝoj'o kaj plezur'o. Viv'i inter forn'o hejt'it'a kaj tabl'o kovr'it'a.
913. – Li est'as si'a propr'a mastr'in'o.
914. – Viv'i de ŝpar'it'a kas'o. Konsum'i si'a'n antaŭ'a'n gras'o'n.
915. – Viv'i de est'ont'a'j en'spez'o'j. Konsum'i si'a'n gren'o'n antaŭ ĝi'a matur'iĝ'o.
916. – Kiu viv'as sen kalkul'o, baldaŭ est'os almoz'ul'o. Ne viv'u kiel vi vol'as, viv'u kiel vi pov'as. Viv'u stomak'o laŭ stat'o de l’ sak'o. Est'u ĉap'o laŭ la kap'o.
917. – Ne far'u kalkul'o'n sen la mastr'o.
918. – Loĝ'i en la fin'o de la mond'o. Li loĝ'as tie, kie'n eĉ bird'o ne flug'as.
919. – Inter lup'o'j kri'u lup'e.
920. – Bon'e tiu sid'as, al kiu la sort'o rid'as.
921. – Li dir'is adiaŭ al la mond'o sur'ter'a.
922. – Zorg'u viv'o'n vi'a'n kaj las'u viv'i ali'a'n. Se vi pov'as, profit'u, sed ali'a'j'n ne incit'u. Sen'lan'ig'u, sed ne sen'fel'ig'u.
923. – Vi mi'n manĝ'ig'os, mi vi'n trink'ig'os.
924. – Kiu viv'as trankvil'e, viv'as facil'e. Viv'o moder'a est'as viv'o sen'danĝer'a. Kiu akv'o'n evit'as, dron'i ne tim'as. Konscienc'o sen'makul'a est'as kusen'o plej mol'a.
925. – Ĉiu viv'as laŭ si'a prudent'o kaj sent'o. Pastr'o viv'as de preĝ'o'j, advokat'o de leĝ'o'j. En ĉiu krani'o est'as si'a opini'o. Ĉiu si'n direkt'as, kiel la kap’ al li dikt'as.
926. – Kiel oni vi'n vid'as, tiel oni vi'n taks'as. Kia est'as vi'a labor'o, tia est'as vi'a valor'o. Kia ag'o, tia pag'o. Kia la sem'o, tia la rikolt'o. Laŭ la ag'o'j de l’ hom'o est'as li'a nom'o.
927. – Viv'is pun'ind'e, mort'is rid'ind'e.
928. – Rest'is neni'o absolut'e, nek por mord'i, nek por glut'i.
929. – Kiu viv'os, tiu vid'os. La temp'o ven'os, ni ĉio'n kompren'os. La part'o plej vast'a ven'os la last'a.
930. – Kiu'n favor'as la sort'o, por tiu eĉ kok'o est'as ov'o'port'a. Kiu'n feliĉ'o sub'ten'as, al tiu mem ĉio ven'as.
931. – Kiel akir'it'e, tiel perd'it'e.
932. – Pli facil'e est'as mult'o'n el'spez'i, ol mal'mult'o'n en'spez'i.
933. – Li viv'as en ĝu'o kaj bru'o. Viv'i inter forn'o hejt'it'a kaj tabl'o kovr'it'a.
934. – Li viv'as sur la ter'o kiel en infer'o. Hund'a viv'o.
935. – La loto est'as tir'it'a. La ĵet'o est'as far'it'a.
936. – La “por” kaj la “kontraŭ”.
937. – Pli bon'e est'as re'ir'i, ol perd'i la voj'o'n. Ne hont'u pent'i pri far'o, hont'u persist'i en erar'o.
938. – Feliĉ'o kaj riĉ'o envi'o'n el'vok'as.
939. – Pli bon'e est'as envi'ig'i, ol kompat'ig'i. Pli bon'e est'as ŝvit'i, ol trem'i. Tro da en'spez'o ne est'as tro da pez'o. De pli da suk'o ne mal'bon'iĝ'as la kuk'o.
940. – Envi'a mok'o sukces'o'n ne detru'as.
941. – Morgaŭ est'as la am'at'a tag'o de mal'labor'ul'o'j.
942. – Ne prokrast'u ĝis morgaŭ, kio'n vi pov'as far'i hodiaŭ. Far'u hodiaŭ, kio'n vi pov'as, – morgaŭ vi ebl'e okaz'o'n ne trov'os. Ju pli fru'e, des pli cert'e, – ju pli volont'e, des pli lert'e. Uz'u temp'o'n est'ant'a'n, antaŭ'vid'u est'ont'a'n, memor'u est'int'a'n.
943. – Hodiaŭ al mi, morgaŭ al vi.
944. – Se vulp'o pent'o'far'as, gard'u la kok'id'o'j'n.
945. – Eksplod'is kiel pulv'o. Flam'iĝ'em'a kiel lign'o rezin'a.
946. – Far'i al iu bon'a'n lav'o'n. Ŝut'i polv'o'n en la okul'o'j'n. Sap'um'i la okul'o'j'n.
947. – Don'i la ton'o'n. Konduk'i la danc'o'j'n. Hav'i la ĉef'a'n voĉ'o'n.
948. – Saĝ'a est'as la hund'o post ricev'o de l’ vund'o.
949. – Mord'ant'a'j hund'o'j kur'as ĉiam kun vund'o'j.
950. – Tranĉ'i rekt'e en la karn'o'n.
951. – Ĝis la edz'iĝ'o ven'os re'san'iĝ'o.
952. – Amik'o en ĝoj'o kaj mal'ĝoj'o.
953. – Ating'i la vesper'o'n de si'a viv'o.
954. – Tra'lav'i la gorĝ'o'n. Hav'i iom da vapor'o en la kap'o. Li esplor'is iom la fund'o'n de la glas'o.
955. – Per kio la vet'o?
956. – Disput'u pri ĉio, sed sen garanti'o. Disput'o kred'ig'as, sed ne cert'ig'as. Pri neni'o oni pov'as ĵur'i.
957. – Magi'a rond'o.
958. – Leĝ'o est'as ced'em'a: kie'n vi dezir'as, ĝi ir'as. Leĝ'o mal'lert'ul'o'n lig'as, lert'ul'o'n fort'ig'as. Leĝ'o est'as bon'a, se advokat'o ĝi'n help'as.
959. – Leĝ'o pas'int'aĵ'o'n ne tuŝ'as.
960. – Sur leĝ'a baz'o. Leĝ'e kaj rajt'e.
961. – Ne'sci'ad'o de leĝ'o neniu'n prav'ig'as. Pro erar'o ne prav'iĝ'as la far'o. Sen'konsci'e vi ag'is, – konsci'e vi pag'os.
962. – El'trink'i per unu tir'o.
963. – Eĉ per dolĉ'a kuk'o vi mi'n ne al'log'os. Van'e vi tent'as, mi ne konsent'os.
964. – Mal'pur'ul'o. Cindr'ul'in'o.
965. – Spes'mil'o super'flu'a poŝ'o'n ne ŝir'as.
966. – Frukt'o mal'permes'it'a est'as plej bon'gust'a. Kio vend'iĝ'as kaŝ'it'e, vend'iĝ'as plej profit'e. Kio'n leĝ'o mal'permes'as, tio plaĉ'i ne ĉes'as.
967. – Tro alt'a postul'o aĉet'ant'o'n ne ŝarĝ'as. Postul'o ne pretend'as, rifuz'o ne ofend'as. Marĉand'o aĉet'i ne dev'ig'as. Ĉiu prov'as, kio'n li pov'as. Ne ĉiu aspir'ant'o dev'as est'i pren'ant'o. Demand'o ne kost'as, demand'o ne dev'ig'as.
968. – En'skrib'u en vi'a'n memor'o'n.
969. – Hor'o maten'a est'as hor'o ben'a. Vesper'o lac'ig'as, maten'o freŝ'ig'as. Maten'a hor'o est'as plen'a de or'o. Kiu fru'e lev'iĝ'as, facil'e riĉ'iĝ'as. Post nokt'a ripoz'o help'as la muz'o. Post dorm'a trankvil'o ven'as bon'a konsil'o.
970. – Ĉe la tag'iĝ'o.
971. – Est'i en grand'a embaras'o. Est'i en situaci'o sen el'ir'o. Sid'i en amas'o da embaras'o. Li est'as en klopod'o'j de l’ kap'o ĝis pied'o'j.
972. – Ĵet'i baston'o'n en la rad'o'n. Met'i trab'o'j'n sur la voj'o'n.
973. – Tro'a petol'o est'as danĝer'a por la kol'o.
974. – Mult'e entrepren'is, sed ne mult'e el'ten'is.
975. – Oni vok'as la bov'o'n ne festen'i, sed tren'i.
976. – Mal'aper'is kiel vapor'o. Kapt'u li'n kiel for'flug'int'a'n vent'o'n. Not'u en la kamen'tub'o.
977. – Mult'a'j vok'it'o'j, sed ne mult'a'j elekt'it'o'j. Mult'e da fianĉ'o'j, sed la ĝust'a ne ven'as.
978. – Sonor'ad'o al li ven'as, sed de kie – li ne kompren'as.
979. – Ĝi est'u por vi al san'o! Trink'i pro ies san'o.
980. – Kia gren'o, tia pan'o. De sem'o putr'a ven'as frukt'o ne nutr'a. Ne nask'as pork'o leon'id'o'n, nek kornik'o agl'id'o'n. Kia patr'in'o, tia fil'in'o. Hund'o bon'ras'a est'as bon'a por ĉas'o.
981. – El mult'a'j mil'on'o'j far'iĝ'as milion'o'j. Se gut’ al gut'o al'iĝ'as, mar'o far'iĝ'as. Se ĉiu spes'o'n don'os, mal'riĉ'ul'o mal'sat'o'n ne kon'os. El mal'grand'a'j akv'er'o'j far'iĝ'as grand'a'j river'o'j.
982. – Kio taŭg'as por somer'o, ne taŭg'as por vintr'o. Kio akord'e ne son'as, tio rim'o'n ne don'as. Ili est'as en akord'o, kiel pet'o kaj mord'o.
983. – Pli facil'e est'as mal'bon'o'n evit'i, ol korekt'i. Pli bon'e ne far'i, ol erar'i.
984. – Ne'evit'ebl'a mal'bon'o.
985. – El'verŝ'i sur iu'n si'a'n koler'o'n.
986. – Koler'a kiel cent'o da diabl'o'j. Koler'a kiel rabi'a hund'o.
987. – Dorlot'i serpent'o'n sur si'a brust'o. Vi varm'ig'os serpent'o'n, ĝi al vi en'pik'os la dent'o'n.
988. – Kon'at'ec'o ne est'as hered'a. Okaz'a kompliment'o ne ir'as al testament'o.
989. – Mi hav'as pri tio nek sci'o'n nek supoz'o'n. Mi hejm'e sid'is, neni'o'n vid'is.
990. – Mi ne vol'as tio'n ĉi sci'i. Ni facil'e forges'as, kio ni'n ne interes'as.
991. – Kon'iĝ'as bird'o laŭ flug'o kaj hom'o laŭ ag'o. Oni ek'kon'as bov'o'n per la vid'o kaj mal'saĝ'ul'o'n per li'a rid'o.
992. – Se mi sci'us, kio'n mi ne sci'as, ĉiu'j saĝ'ul'o'j mi'n envi'us. Se mi sci'us, kie mi fal'os, mi tie'n met'us tapiŝ'o'n. Saĝ'ul'o sci'as i'o'n, sed neni'u sci'as ĉio'n. Post la fal'o oni far'iĝ'as si'n'gard'a.
993. – Se vi pri ĉio inform'iĝ'os, vi baldaŭ mal'jun'iĝ'os. De tro mult'a sci'o krev'as la krani'o.
994. – Li est'as kompetent'a, kiel best'o pri arĝent'o. Li kompren'as predik'o'n, kiel bov'o muzik'o'n.
995. – Li sci'as, kie la kankr'o'j pas'ig'as la vintr'o'n. Li ne en'las'as puŝ'o'n en si'a'n buŝ'o'n. Sur li'a nuk'o sid'as pli ol peruk'o. Li est'as frot'it'a kaj polur'it'a. Li pas'is akv'o'n kaj fajr'o'n kaj marĉ'o'j'n kaj mar'o'j'n. Ne el unu forn'o li manĝ'is jam pan'o'n. Paser'o spert'a ne bezon'as avert'o'n. Li hav'as la kap'o'n sur la ĝust'a lok'o. Ne unu hund'o li'n mord'is, ne unu vent'o li'n tord'is. Ne unu fajr'o'n li pas'is, ne unu hund'o li'n ĉas'is.
996. – Man'o dekstr'a ne sci'u, kio'n far'as la mal'dekstr'a.
997. – Pri labor'o'j mal'diligent'a, pri fest'o'j plej kompetent'a. Mal'am'ant'o de far'o est'as am'ant'o de kalendar'o.
998. – Ne zorg'u pri tio, kio est'as ekster vi'a sci'o.
999. – Saĝ'a sci'as, kio'n li dir'as, – mal'saĝ'a dir'as, kio'n li sci'as. Ju cerb'o pli prudent'a, des lang'o pli silent'a.
1000. – Valor'o'n de objekt'o ni ek'kon'as post difekt'o. Kio'n ni hav'as, por ni ne valor'as, – kiam ni ĝi'n perd'is, ni plor'as. Viv'ant'o'n ni mal'honor'as, mort'int'o'n ni ador'as. Mal'avar'ul'o kaj pork'o est'as bon'a'j post la mort'o.
1001. – Ne ŝov'u la naz'o'n en fremd'a'n vaz'o'n. Rest'u tajlor'o ĉe vi'a labor'o. Infan'o'j kaj fiŝ'o'j voĉ'o'n ne hav'as. Ekster vi'a ofic'o est'as ekster vi'a vic'o. Ne rezon'u pri tio, kio est'as ekster vi'a meti'o.
1002. – Kon'u ni'n, ŝat'u ni'n! Jen kia'j ni est'as!
1003. – Sci'o'n akir'u, sed ne ĉio'n el'dir'u. La lip'o'j ne montr'u, kio'n manĝ'is la buŝ'o. Bala'aĵ'o'n el kort'o ekster'e'n ne el'port'u.
1004. – Mi kon'as mi'a'j'n hom'o'j'n. Ni reciprok'e ni'n kon'as, klar'ig'o'n ne bezon'as.
1005. – Il'o el or'o taŭg'as por ĉiu labor'o. Or'o est'as pli pez'a ol fer'o, pli mal'pez'a ol aer'o. Or'a ŝlos'il'o ĉiu'n pord'o'n mal'ferm'as. Vort'o son'a est'as plej admon'a. Or'o nur fingr'o'n ek'sving'as kaj ĉio'n ating'as.
1006. – Fajr'o prov'as la or'o'n, mizer'o la kor'o'n. Oni bat'as la or'o'n, por prov'i ĝi'a'n valor'o'n.
1007. – Kontraŭ mal'feliĉ'o ne defend'as eĉ riĉ'o. Ne defend'as or'o kontraŭ dolor'o. Oft'e kant'as la buŝ'o, kiam plor'as la kor'o.
1008. – Atent'u! Streĉ'u la okul'o'j'n! Rigard'u per ambaŭ okul'o'j! Se okul'o ne atent'as, dors'o ek'sent'as.
1009. – Matur'a aĝ'o.
1010. – Atest'o de matur'ec'o.
1011. – Sen rigard'o, sen gard'o.
1012. – Gard'u vi'n du bar'o'j: lip'o'j kaj dent'ar'o'j.
1013. – Murmur'i tra la dent'o'j.
1014. – Kio mem ne ven'as, li per la dent'o'j ĝi'n pren'as.
1015. – Kio tra l’ dent'o'j tra'ven'is, tio'n la lip'o'j ne re'ten'os.
1016. – Li'a'j dent'o'j pov'as fest'i sabat'o'n. Li'a'j dent'o'j pov'as forges'i si'a'n meti'o'n.
1017. – Pren'i iu'n sur la dent'o'j'n.
1018. – Palp'i al iu la puls'o'n.
1019. – Eĉ mal'grand'a muŝ'o ne est'as sen buŝ'o. Eĉ najtingal'o ne est'as sen gal'o. Kul'o neni'o'n valor'as, sed ĝi'a pik'o dolor'as.
1020. – Li hav'as dent'o'j'n ne por parad'o. Ne kaŝ'iĝ'as li'a lang'o mal'antaŭ la vang'o. Li vort'o'n en la poŝ'o ne serĉ'as. Li kuraĝ'o'n kolekt'i ne bezon'as. Li mem est'as patron'o por si'a person'o. Kiu li'n tuŝ'as, tiu li'n sent'as.
1021. – Rigard'aĉ'i kiel bov'id'o. El'met'i la okul'o'n kaj vid'i nul'o'n.
1022. – Kiu am'as okul'aĉ'i, ne hav'as kio'n maĉ'i.
1023. – For'dorm'i la okaz'o'n.
1024. – Faden'o ir'as, kie'n kudr'il'o ĝi'n tir'as.
1025. – Sid'i kiel sur pingl'o'j.
1026. – Lud'o apart'e, kaj afer'o apart'e.
1027. – La tut'a lud'o ne valor'as kandel'o'n.
1028. – Ĝi est'as mal'pac'o pri la reĝ'a palac'o.
1029. – Pli facil'e est'as evit'i ol spit'i. Pli facil'e est'as ne ir'i, ol tro mal'fru'e re'ir'i.
1030. – Oni perfid'o'n pren'as, sed perfid'ul'o'n abomen'as.
1031. – Serĉ'i la tag'o'n pas'int'a'n. Li serĉ'as la vent'o'n sur la kamp'o. Vesper'e ĝu'u lun'o'n, sed ne serĉ'u la sun'o'n.
1032. – Vi'a'n viv'o'n ĝu'u, sed fremd'a'n ne detru'u. Profit'o'n cel'u, sed ali'a'j'n ne pel'u.
1033. – Kio'n vi ne perd'is, tio'n ne serĉ'u.
1034. – Fiŝ'o serĉ'as profund'o'n, hom'o serĉ'as abund'o'n. Fiŝ'o serĉ'as dron'o'n, hom'o serĉ'as bon'o'n.
1035. – Ne ekzist'as regul'o sen escept'o.
1036. – De'post temp'o ne'memor'ebl'a.
1037. – De mal'grand'a kandel'o for'brul'is grand'a kastel'o. Pro najl'et'o bagatel'a pere'is ĉeval'o plej bel'a. Pro kart'a pren'o perd'iĝ'is bien'o.
1038. – Laŭ ĉiu'j leĝ'o'j de la art'o.
1039. – La lum'o por ver'o oft'e est'as danĝer'o. Sci'u fund'e, sed ten'u profund'e.
1040. – Se ne est'us “se” kaj “tamen”, mi al ĉio dir'us am'e'n. Kiu ne atent'as la “se”, tiu sent'as la “ve”. Se ne la “se” mal'feliĉ'a, mi est'us nun hom'o plej riĉ'a. Se har'o'j ne mank'us, oni kalv'o'n ne hav'us. Se la ĉiel'o fal'us al ter'o, bird'o'kapt'ad'o est'us facil'a afer'o. Se jun'ec'o est'us spert'a, se mal'jun'ec'o est'us lert'a!
1041. – Tut'e liber'a, kiel bird'o aer'a. Bird'o petol'as, kiom ĝi vol'as.
1042. – Por regn'a spes'o ne ekzist'as forges'o. Mon'o publik'a est'u fortik'a.
1043. – Ne rapid'u insult'i, vol'u aŭskult'i. Ŝajn'o'n ne fid'u, juĝ'i ne rapid'u. Kiu aŭd'is unu'a'n, ankaŭ aŭd'u la du'a'n.
1044. – Sam'a'j kondiĉ'o'j, sam'a'j superstiĉ'o'j. Kia suflor'o, tia aktor'o. Komenc'a inklin'o daŭr'as ĝis la fin'o. Knab'a gust'o kun fort'o daŭr'as ĝis la mort'o. Kie ajn ran'o ir'as, ĝi ĉiam marĉ'o'n sopir'as.
1045. – Eĉ sign'o ne rest'is, kie urb'o est'is. Detru'it'a ĝis la fund'o de l’ fundament'o.
1046. – Ŝton'o de fal'puŝ'iĝ'o.
1047. – Sen'ĉes'a gut'o eĉ ŝton'o'n tra'bor'as. De gut'o post gut'o dis'fal'as granit'o.
1048. – Don'i la fin'o'far'a'n bat'o'n.
1049. – Si'n turn'i al la poŝ'o.
1050. – Minac'i per pugn'o en la poŝ'o.
1051. – Ne kvant'o, sed kvalit'o decid'as pri merit'o.
1052. – El la far'aĉ'o far'iĝ'is kaĉ'o.
1053. – Kiu kaĉ'o'n aranĝ'as, tiu ĝi'n manĝ'as. Kiu romp'is la glas'o'n, ord'ig'u la kas'o'n.
1054. – Fru'e lev'iĝ'u kaj fru'e edz'iĝ'u.
1055. – Preĝ'u al la Etern'ul'o, ne al Li'a sankt'ul'o. Se mi far'u riverenc'o'n, mi elekt'as potenc'o'n.
1056. – Se kalumni'o eĉ pas'as, ĝi ĉiam i'o'n las'as. Serpent'o'n oni pov'as evit'i, sed kalumni'o'n neniam. Kontraŭ kalumni'o help'as neni'o. Kalumni'ant'e konstant'e, oni eĉ anĝel'o'n nigr'ig'as. Se kalumni'o ne brul'as, ĝi almenaŭ makul'as. Kontraŭ kalumni'o ne pov'as batal'i eĉ Di'o. Al la buŝ'o de “oni” neni'u pov'as ordon'i.
1057. – Oni el'bat'as kojn'o'n per kojn'o. Kontraŭ ĉiu rimed'o ekzist'as rimed'o. Unu vund'o ali'a'n kurac'as.
1058. – Pren'u kiel vi vol'as, la pot'o ĉiam bol'as. Kie'n ajn mi paf'as, ĉio mal'traf'as. Sur ĉiu flank'o nur mank'o kaj mank'o. Rest'as nek konsil'o, nek konsol'o. Mal'antaŭ'e mizer'o, antaŭ'e mal'esper'o. Nek en'ir'o, nek el'ir'o.
1059. – De leg'ad'o sen atent'o ne riĉ'iĝ'as la prudent'o.
1060. – Streĉ'iĝ'i el la haŭt'o.
1061. – Pro'pek'a kapr'o.
1062. – Kiom ajn vi pen'os, neni'o el'ven'os.
1063. – Far'i el muŝ'o elefant'o'n.
1064. – Tio est'as li'a am'at'a ĉeval'et'o.
1065. – La fin'o kron'as la verk'o'n. Fin'o bon'a, ĉio bon'a.
1066. – Ĉio hav'as fin'o'n.
1067. – Bel'a vizaĝ'o est'as du'on'o da dot'o.
1068. – Bel'ec'o log'as, virt'o apog'as. Bel'ec'o hodiaŭ est'as, morgaŭ ne rest'as.
1069. – Diabl'o ŝerc'o'n ne kompren'as, vok'it'e li ven'as. En abel'uj'o'n ne blov'u.
1070. – Ĝust'a'temp'a vort'o est'as grand'a fort'o. Vort’ en ĝust'a moment'o far'as pli ol arĝent'o.
1071. – Komerc'ist'o est'as ĉas'ist'o, li rigard'as, kiu si'n ne gard'as. Mal'saĝ'ul'o en foir'o est'as bon'a akir'o. Mal'saĝ'ul'o ven'as, komerc'ist'o festen'as.
1072. – Eĉ por pom'o putr'ant'a trov'iĝ'as am'ant'o.
1073. – Ekzamen'i ne dev'ig'as pren'i. Rigard'i kaj aspir'i ne dev'ig'as akir'i.
1074. – Kio al mi son'is, tio'n mi re'son'as.
1075. – Se vi pren'is la violon'o'n, pren'u ankaŭ la arĉ'o'n.
1076. – Eĉ ĉe kok'in'o trov'iĝ'as propr'a inklin'o. Eĉ najtingal'o ne est'as sen gal'o. Akv'o bol'as, murmur'as, sed fin'e ĝi kur'as. Eĉ muŝ'o sent'as, kiam vi ĝi'n turment'as. Se la kalik'o tro plen'iĝ'as, la vin'o el'verŝ'iĝ'as. Por ĉiu plezur'o dev'as est'i mezur'o. Ĉio super'mezur'a est'as terur'a. Tro'a festen'o est'as venen'o.
1077. – Brav'a hom'o en si'a dom'o. Li est'as brav'ul'o en si'a angul'o. Mal'antaŭ bar'il'o kuraĝ'o est'as facil'a. Kuraĝ'e li star'as, kiam mur'o li'n bar'as. Lip'har'o de grand'sinjor'o, sed kor'o de lepor'o.
1078. – Kie est'as harmoni'o, est'as ben'o de Di'o. Ge'edz'o'j en pac'o viv'as en reĝ'a palac'o. Ŝaf'ar'o harmoni'a lup'o'n ne tim'as. Konsent'o konstru'as, mal'pac'o detru'as. Kie reg'as konkord'o, reg'as ord'o. Konkord'o mal'grand'aĵ'o'n kresk'ig'as, mal'konkord'o grand'aĵ'o'n ruin'ig'as. Kontent'ec'o est'as pli bon'a ol riĉ'ec'o. Unu'ec'o don'as fort'ec'o'n. Kiu kutim'is ĉio'n juĝ'i, neni'e pov'as rifuĝ'i. Pli valor'as konkord'a ov'o, ol mal'konkord'a bov'o. Por par'o am'ant'a ĉiu lok'et'o sufiĉ'as.
1079. – Bon'a vin'o al la fin'o.
1080. – Bon'gust'a pec'o long'e ne atend'as.
1081. – Ĝi ne est'as tiel facil'a, kiel labor'o argil'a.
1082. – La enigm'o simpl'e solv'iĝ'as. Lert'ec'o sorĉ'o'n ne bezon'as.
1083. – Per vort'o ĝentil'a ĉio est'as facil'a. Kiu ag'as afabl'e, viv'as agrabl'e. De bon'a vort'o lang'o ne dolor'as. Afabl'a vort'o pli ating'as ol fort'o.
1084. – Pri dolĉ'a vort'o ne fier'u, mal'dolĉ'a'n ne koler'u.
1085. – Hund'o pov'as boj'i eĉ kontraŭ la reĝ'o. Hund'o boj'as, pas'ant'o voj'as. La lun'o ne aŭskult'as, kiam hund'o ĝi'n insult'as.
1086. – Boj'as hund'id'o, ĉar tiel far'as la hund'o.
1087. – Kiu ne mensog'as, tiu ne vend'as. Ne taŭg'as la ver'o por komerc'a afer'o.
1088. – Kiu mensog'is per unu vort'o, ne trov'os kred'o'n ĝis la mort'o.
1089. – Mensog'ant'o dev'as hav'i bon'a'n memor'o'n. Por glat'e mensog'i, oni sprit'o'n bezon'as.
1090. – Kiu mensog'as kutim'e, mensog'as sen'tim'e.
1091. – Oni bon'o'n forges'os, mal'bon'o'n memor'as.
1092. – Bel'a vizaĝ'o, sed ne bel'a la saĝ'o.
1093. – Kio bon'e aspekt'as, tio'n ĉiu elekt'as. Kvalit'o bon'a ne bezon'as admon'o'n.
1094. – Kio en kor'o sid'as, la vizaĝ'o perfid'as.
1095. – Por kapt'i ezok'o'n, bon'gust'ig'u la hok'o'n.
1096. – Li salt'as graci'e, kiel urs'o ebri'a.
1097. – Mensog'o mal'proksim'e'n ne konduk'as.
1098. – Ebri'ul'o'n kaj mal'saĝ'ul'o'n oni ne juĝ'as. Kiu glut'is tro mult'e, tiu ag'as tro stult'e.
1099. – Sen'labor'ec'o dorm'o'n al'port'as. Kiu tro ripoz'as, baldaŭ almoz'as. Kiu labor'o'n evit'as, bon'o'n ne vid'as. Labor'o hom'o'n nutr'as, sen labor'o li putr'as. Kiu ŝvit'as, tiu profit'as. Akv'o'n sen'mov'a'n kovr'as putr'aĵ'o.
1100. – Arb'ar'o aŭd'as, kamp'o vid'as.
1101. – Unu orient'e'n, ali'a okcident'e'n.
1102. – En arb'ar'o sid'as kaj arb'o'j'n ne vid'as.
1103. – Kiel oni, tiel ĉe ni. Ali'lok'a ĉiel'o est'as sam'a ĉiel'o. Kio ali'lok'e promen'os, al ni ankaŭ ĝi ven'os.
1104. – Mal'grand'a aspekt'e, sed grand'a intelekt'e. Mal'grand'a pez'o, sed grand'a prez'o.
1105. – Pli bon'a est'as gajn'o mal'grand'a, ol grand'a mal'gajn'o. Pli bon'a est'as io, ol neni'o. Pli al'log'as kuler'o da miel'o, ol da vinagr'o barel'o.
1106. – Antaŭ mort'ig'o de urs'o ne vend'u ĝi'a'n fel'o'n.
1107. – Mal'pli da hav'o, mal'pli da zorg'o'j. Mal'pli da posed'o, mal'pli da ted'o.
1108. – Kio est'as bon'a por vi, est'as bon'a por mi.
1109. – Kiom ajn oni pen'as, per fort'o plaĉ'o ne ven'as. Per'fort'a am'o est'as plej fort'a mal'am'o. Dezir'o kaj inklin'o ordon'o'n ne obe'as. Ordon'it'a kis'o hav'as gust'o'n mal'dolĉ'a'n.
1110. – Se ne plaĉ'as la najbar'o, ne plaĉ'as li'a far'o. Ne valor'ant'o plaĉ'as, sed plaĉ'ant'o valor'as.
1111. – Pardon'em'ec'o super'as just'ec'o'n. Pun'o pek'o'n sving'as, favor'kor'ec'o ĝi'n esting'as.
1112. – Pli valor'as inter'konsent'o, ol juĝ'a dokument'o.
1113. – Preĝ'u kor'e kaj labor'u fervor'e.
1114. – Pli feliĉ'a est'as martel'o insult'at'a, ol ambos'o kompat'at'a. Mi ne vol'as bat'o'n, mi ne vol'as kompat'o'n.
1115. – Silent'o est'as konsent'o.
1116. – Kiu mult'e babil'as, al si mem mal'util'as. Rust'o manĝ'as fer'o'n, ĉagren'o la kor'o'n.
1117. – Por ebri'ul'o ne ekzist'as danĝer'o.
1118. – Mar'o ĉiu'j'n river'o'j'n ricev'as kaj tamen ne krev'as.
1119. – For'ir'is bov'id'o, re'ven'is bov'o. Eĉ en Parizo herb'o ne far'iĝ'as cerb'o.
1120. – Fremd'land'o objekt'o'n por spes'o don'as, sed por ĝi'n ven'ig'i, oni spes'mil'o'n bezon'as. Ĉio trans'mar'a est'as ĉarm'a kaj kar'a.
1121. – Don'u al krud'ul'o plezur'o'n, li ne sci'os mezur'o'n. Se vi krud'ul'o'n iom kares'os, li al si ĉio'n permes'os. Se vi krud'ul'o'n salut'os, li vi'n tut'a'n en'glut'os.
1122. – Edz'o kaj edz'in'o est'as nur unu. Edz'o edz'in'o'n laŭd'as, edz'in'o edz'o'n aplaŭd'as. Kun edz'o plej mal'mol'a est'as pli bon'e ol sol'a.
1123. – Por muŝ'o'n mort'ig'i, oni paf'il'eg'o'n ne uz'as.
1124. – Bon'a ide'o ven'as post la pere'o. Ven'as prudent'o post la ĝust'a moment'o.
1125. – For'don'i anser'o'n, por ricev'i paser'o'n.
1126. – Per mezur'o kaj pes'o akir'iĝ'as sukces'o.
1127. – Ne bel'ig'as lok'o hom'o'n, sed hom'o la lok'o'n. Valor'as ne la vest'o, valor'as la en'est'o.
1128. – Bon'a kaporal'o rev'as est'i general'o.
1129. – Saĝ'a kap'o du'on'vort'o'n kompren'as.
1130. – Scienc'o'n oni ne mend'as, kler'ec'o'n oni ne vend'as.
1131. – Nek pi'o por Di'o, nek kapabl'o por diabl'o. Ĝi est'as nek viand'o, nek fiŝ'o. Nek io, nek ali'o. Li taŭg'as nek por stud'o, nek por lud'o.
1132. – Nov'a bala'il'o bon'e bala'as.
1133. – Ĉio'n nov'a'n oni ŝat'as, mal'nov'a'n oni for'bat'as.
1134. – Kiam nokt'o vual'as, ĉiu'j kolor'o'j egal'as. Nokt'e eĉ monstr'o est'as bel'ul'o.
1135. – Kiu tro bezon'as, tiu leĝ'o'n ne kon'as. Bezon'o est'as plej fort'a ordon'o. Mizer'o far'as lert'a, mizer'o far'as spert'a. Mizer'o pied'o'j'n san'ig'as, kol'o'n elast'ig'as. Instru'as mizer'o manĝ'i pan'o'n sen buter'o. Mizer'o salt'as, mizer'o halt'as.
1136. – Kontraŭ ne'est'o ne help'as protest'o. El mal'plen'a teler'o van'e ĉerp'as kuler'o.
1137. – Se neni'u plend'as, neni'u defend'as.
1138. – Leĝ'o valor'as por post'e, sed ne por antaŭ'e.
1139. – Popol'a kutim'o hav'as valor'o'n de leĝ'o. Leĝ'o mal'aper'as, mor'o daŭr'as.
1140. – Promes'it'a trezor'o est'as sen valor'o. Plen'a est'as la infer'o de promes'it'a'j afer'o'j.
1141. – Unu simil'as nul'o'n, ne prezent'as kalkul'o'n. Unu soldat'o milit'o'n ne far'as. Unu hirund'o printemp'o'n ne al'port'as. Du man'o'j far'as ĉio'n, sed unu neni'o'n. Unu flor'o ne est'as kron'o, unu mon'er'o ne est'as mon'o.
1142. – Unu hak'o kverk'o'n ne fal'ig'as.
1143. – Se mus'o nur unu tru'o'n dispon'as, ĝi baldaŭ la viv'o'n for'don'as.
1144. – Unu kap'o facil'e trov'as apog'o'n.
1145. – Kio serv'as por ĉio, taŭg'as por neni'o.
1146. – Li hav'as ĉiu'n hor'o'n ali'a'n mor'o'n. El la sam'a buŝ'o li blov'as varm'o'n kaj mal'varm'o'n.
1147. – Ripet'at'a parol'o pri la sam'a titol'o. Mal'nov'a afer'o en nov'a liver'o.
1148. – Pli valor'as mal'grand'a reg'ant'o, ol grand'a serv'ant'o.
1149. – Pli bon'e est'as sen'sal'e, ol tro sal'e. Kiu tro rapid'e salt'as, tiu baldaŭ halt'as. Tro akr'a fajr'o est'as sen daŭr'o.
1150. – Dir'o'n oni ne'as, skrib'o ne pere'as. Nigr'o sur blank'o pruv'as sen mank'o.
1151. – Ne pek'as drink'ul'o, pek'as ebri'ul'o. Drink'u tut'a'j'n tag'o'j'n, sed kontrol'u vi'a'j'n ag'o'j'n.
1152. – En put'o'n ne kraĉ'u, ĉar vi trink'i bezon'os.
1153. – Kiu ripet'as abund'e, lern'as plej fund'e.
1154. – Pli bon'e mal'fru'e, ol neniam.
1155. – Kio est'is kaj pas'is, tio'n temp'o frakas'is. Oni far'is, oni ĉes'is, kaj ni ĉio'n forges'is. Pas'int'a dolor'o for el memor'o.
1156. – Ĉe bot'ist'o la ŝu'o est'as ĉiam kun tru'o.
1157. – Kiu don'is garanti'o'n, tiu pag'u la ŝuld'o'n. De sen'pri'pens'a rekomend'o ven'as plor'o kaj plend'o.
1158. – Ord'o est'as ben'o por ĉiu entrepren'o. Sen ord'o en afer'o ne ekzist'as prosper'o.
1159. – Proverb'o est'as spert'o, proverb'o est'as avert'o. Ven'as proverb'o el popol'a la cerb'o.
1160. – Post mi'a mal'aper'o renvers'iĝ'u la ter'o.
1161. – Send'it'o nur port'as; kio'n oni ordon'is, li raport'as. Send'it'o'n oni aŭskult'as aŭ ne aŭskult'as, sed ne pun'as nek insult'as.
1162. – Neni'e sem'at'a, ĉie trov'at'a.
1163. – Kiu dir'as la ver'o'n, hav'as sufer'o'n.
1164. – Ver'o ne bezon'as medit'i nek sprit'i.
1165. – Amik'o est'as kar'a, sed ver'o pli kar'a.
1166. – Kutim'o est'as du'a natur'o.
1167. – Neni'u est'as profet'o en si'a urb'et'o.
1168. – Ver'a opini'o montr'iĝ'as en ebri'o. Kio'n sobr'ec'o dezir'as, ebri'ec'o ĝi'n dir'as.
1169. – Ebri'ec'o pas'as post dorm'o, mal'saĝ'ec'o neniam.
1170. – Kvin'a rad'o ĉe vetur'ad'o. De super'flu'o mal'bon'iĝ'as la ĝu'o.
1171. – Kiu komenc'as tro fru'e, fin'as mal'fru'e.
1172. – Am'o kaj ĵaluz'o est'as ge'frat'o'j.
1173. – Al posed'ant'o de meti'o mank'as neni'o. Kiu meti'o'n dispon'as, mizer'o'n ne kon'as. Meti'o manĝ'o'n ne bezon'as kaj manĝ'o'n tamen don'as.
1174. – Pli zorg'as unu patr'in'o pri dek infan'o'j, ol dek infan'o'j pri unu patr'in'o.
1175. – Fiŝ'o vol'as naĝ'i. Fiŝ'o sen vin'o est'as venen'o.
1176. – Sam'a gent'o, sam'a sent'o.
1177. – Kiam frat'o'j batal'as, fremd'ul'o ne en'iĝ'u.
1178. – Propr'a'n vang'o'n neni'u bat'as. Ĉiu best'o zorg'as pri si'a nest'o.
1179. – Kiam fort'o ordon'as, leĝ'o pardon'as. Kontraŭ fort'a man'o la leĝ'o est'as van'a.
1180. – Kiu ir'as trankvil'e, ir'as facil'e. Tro rapid'a labor'o, tro mal'grand'a valor'o.
1181. – Mal'ŝpar'ul'o ĝu'as ne'long'e, avar'ul'o neniam. Avar'ul'o avar'as, hered'ant'o'j mal'ŝpar'as.
1182. – Honor'o ne don'as, kio'n stomak'o bezon'as. Ekster'e honor'o, intern'e dolor'o. Ne help'as glor'kron'o al mal'plen'a kaldron'o. Oni ne pag'as per glor'o al si'a tajlor'o.
1183. – Kiam vort'o el'ir'is, vi ĝi'n jam ne re'tir'os. Vort'o dir'it'a al la mond'o aparten'as kaj neniam re'ven'as.
1184. – Sprit'a vort'o tent'as, neni'o'n atent'as. Pro vort'a lud'o li eĉ patr'o'n ne domaĝ'as. Pro vort'a pik'o oft'e perd'iĝ'as amik'o.
1185. – Serv'o ne petit'a ne est'as merit'a.
1186. – Aŭskult'as prudent'e, kiu aŭskult'as atent'e.
1187. – Kiu manĝ'o'n al mi don'as, tiu al mi ordon'as. Kies gast'o mi est'as, ties fest'o'n mi fest'as.
1188. – Kiu trans mur'o aŭskult'as, tiu'n la mur'o insult'as. Kiu aŭskult'as, kie li ne dev'as, tiu aŭd'as, kio'n li ne rev'as.
1189. – Eĉ blind'a kok'in'o pov'as trov'i grajn'o'n.
1190. – Ne ekzist'as fort'o kontraŭ la mort'o. La mort'o ne disting'as, ĉiu'j'n egal'e ating'as. Sub ter'o sklav'o kaj sinjor'o ne diferenc'as per valor'o. Kap'o'j diferenc'as, krani'o'j egal'as.
1191. – La mort'o ŝerc'o'n ne kompren'as: oni ĝi'n vok'as, ĝi ven'as. Abel'uj'o'n ne incit'u, amas'o'n ne spit'u.
1192. – Ne mok'u mizer'o'n de ali'a, ĉar baldaŭ ven'os vi'a.
1193. – Konscienc'o trankvil'a est'as bon'a dorm'il'o.
1194. – Ju pli grand'a la dezir'o, des pli kar'a la akir'o. Ju pli da aĉet'ant'o'j, des pli alt'a la prez'o.
1195. – La afer'o ne brul'as.
1196. – Kontraŭ ĉiu ted'o ekzist'as rimed'o. Kontraŭ ĉiu mal'facil'o ekzist'as konsil'o.
1197. – Paser'o spert'a est'as lert'a.
1198. – Aĝ'o mal'jun'a ne est'as oportun'a. Aĝ'o tro matur'a ne est'as plezur'a.
1199. – Tra vitr'o de terur'o pli'grand'iĝ'as la mezur'o. Antaŭ tim'a okul'o potenc'iĝ'as eĉ kul'o.
1200. – Komenc'iĝ'is proces'o, mon'o flu'as sen ĉes'o. Kiu komenc'as juĝ'o'n, ir'as sub jug'o'n.
1201. – Pri propr'a afer'o neni'u juĝ'as liber'e.
1202. – Kiu promes'o'j'n far'as, tiu ne avar'as. Promes'o est'as larĝ'a, plen'um'o est'as ŝarĝ'a. Pli bon'a est'as mal'grand'a “jen pren'u” ol grand'a “morgaŭ ven'u”. Promes'o ne sat'ig'as. Li far'as princ'a'n promes'o'n, sed ne hav'as eĉ spes'o'n.
1203. – Feliĉ'o hodiaŭ kares'as, morgaŭ forges'as. Feliĉ'o vezik'e si'n lev'as, sed baldaŭ fal'as kaj krev'as.
1204. – Feliĉ'o'n oni ne hered'as nek ced'as. Feliĉ'o leĝ'o'n ne obe'as, subit'e nask'iĝ'as, subit'e pere'as.
1205. – Ne nask'iĝ'u riĉ'a, nask'iĝ'u feliĉ'a.
1206. – Kap'o mal'saĝ'a ne griz'iĝ'as nek kalv'iĝ'as.
1207. – Labor'o kaj pacienc'o konduk'as al potenc'o. Per pacienc'o kaj fervor'o sukces'as ĉiu labor'o.
1208. – Akv'o trankvil'a est'as akv'o danĝer'a. Akv'o silent'a sub'fos'as la bord'o'n.
1209. – Unu, du, tri, kvar, kaj fin'it'a la far’.
1210. – Kiu prudent'o'n ne hav'as, tiu'n saĝ'o ne sav'as. Saĝ'o abund'a, sed ne profund'a.
1211. – Kiu vol'as komerc'i, tiu saĝ'o'n bezon'as. Per lert'a admon'o al'flu'as la mon'o.
1212. – Dron'ant'o eĉ herb'et'o'n kapt'as avid'e.
1213. – Kio est'as lern'it'a, ne est'as perd'it'a. Kiu ir'as spert'e, ir'as cert'e.
1214. – Al la fiŝ'o ne instru'u naĝ'art'o'n. Al kok'in'o la ov'o lecion'o'j'n ne don'u. Ne predik'u knab'in'o al vi'a patr'in'o.
1215. – Ne dir'u “hop” antaŭ la salt'o. Ne fanfaron'u ir'ant'e, fanfaron'u re'ven'ant'e. Plej bon'e rid'as, kiu last'e rid'as. Ne mok'u river'o'n, ne ating'int'e la ter'o'n. Ne laŭd'u la tag'o'n antaŭ vesper'o.
1216. – Kiu mem si'n ador'as, neni'o'n valor'as. Kiu mem si'n laŭd'as, tiu'n neni'u aplaŭd'as. Kiu mem si'n glor'as, mal'bon'e odor'as.
1217. – Eĉ ŝtip'o est'os bel'a, se vi ĝi'n ornam'os.
1218. – Al vi ne plaĉ'is sitel'o, labor'u per martel'o.
1219. – Mal'bon'a herb'o frost'o'n ne tim'as. Mal'bon'ul'o'n diabl'o ne pren'as.
1220. – Kiam kresk'as honor'o, kresk'as humor'o. Bon'a stat'o saĝ'ig'as, mal'bon'a mal'saĝ'ig'as.
1221. – Oni invit'as – ven'u, oni donac'as – pren'u. Ne pren'is pastr'o la don'o'n – re'kaŝ'u sak'o la mon'o'n.
1222. – En fremd'a'n vaz'o'n ne ŝov'u la naz'o'n. Ne puŝ'u vi'a'n regul'ar'o'n en fremd'a'n an'ar'o'n.
1223. – Rang'et'o rang'o'n respekt'u, modest'a'n lok'o'n elekt'u.
1224. – Fremd'a manĝ'o hav'as bon'a'n gust'o'n. Propr'a sup'o brog'as, fremd'a al'log'as.
1225. – Ne dolor'as frap'o sur fremd'a kap'o.
1226. – De fremd'a groŝ'o ŝir'iĝ'as la poŝ'o. Fremd'a spes'mil'o est'as sen util'o.
1227. – Pag'i sen part'o'pren'o por fremd'a festen'o.
1228. – Kis'o publik'a est'as kis'o mal'amik'a. Kis'o mal'sincer'a est'as danĝer'a. Kis'o antaŭ amas'o est'as kis'o de Judaso.
1229. – Lang’ est'as mol'a kaj laŭ'vol'e petol'a.
1230. – Plej bon'a gvid'il'o est'as la lang'o. Pet'o kaj demand'o konduk'as tra l’ tut'a land'o.
1231. – Lang'o neni'o'n ating'as, se ĝi'n saĝ'o ne sving'as.
1232. – Sid'u lang'o mal'antaŭ la vang'o.

Fin'o bon'a – ĉio bon'a; fin'iĝ'is mal'bon'a – des pli bon'e.

Tekst'ar'o de Esperant'o

Unu tekst'o el kolekt'o de Esperant'a'j tekst'o'j

Proverb'ar'o Esperant'a

Laŭ la verk'o Frazeologi'o rus'a-pol'a-franc'a-german'a

Antaŭ'parol'o

Proverb'ar'o Esperant'a